این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «بهاءالدین بن علی برهانی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ بهاءالدین(وهاب) برهانی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به بهاءالدین بن علی برهانی اصفهانی منتقل کرد) |
جز (درج جعبه اطلاعات عالمان) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شيخ بهاءالدين(وهاب) برهانی''' | {{نیازمند تصویر}}{{جعبه اطلاعات عالمان|نام کامل=بهاءالدین برهانی اصفهانی|شهرت=برهان الواعظين|تاریخ وفات=1393قمری|مدفن=[[تکیه ملا محمدلطیف خواجویی]]|اجازه روایت از=[[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[محمدحسین نائینی]]|اجتماعی=خطیب، محدث}} | ||
'''شيخ بهاءالدين(وهاب) برهانی'''( متوفی 1393ق) معروف به '''برهان الواعظين''' فرزند ملّا علی معلم'''،''' عالم فاضل اديب و از وعاظ، خطبا و شعرای قرن چهاردهم هجری قمری در اصـفهان اسـت . | |||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
وی تحصيلات علوم دينی را در اصفهان طی نمود و از علمـای | وی تحصيلات علوم دينی را در اصفهان طی نمود و از علمـای بزرگـی همچـون آيـات عظام [[سید ابوالحسن اصفهانی|سيد ابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسین نائینی|ميرزا محمدحسين نائينی]] اجازه نقل حديث و روايت دريافت نموده است و سپس به وعظ و خطابه پرداخت. او همچنين در سال 1384 ق از [[سید روح الله موسوی خمینی|حضرت امام خمينى ( ره )]] اجازه اخذ وجوه شرعيه و سهم امام را دريافت نمود.<ref>قاسمی، جلوه افلاكيان، مخطوط.</ref>اين واعظ بزرگوار چندين سال بيمار و خانه نشين بود، اما هيچ گاه از جاده صبر و شكيبايى خارج نشد و با همه ابتلائات و بيماريها صابر و شاكر بود. مرحوم مهدوی او را از واعظان و گويندگان طراز اول اصفهان معرفی مـی كنـد و می نويسد:<blockquote>«واعظی است متعظّ، پدرش از پيشه وران و صنعتگران بود. ذوق فطـری و استعداد ذاتی او را به سمت علوم كشانيد. در فقه و اصول و اخبار زحمت ها كشـيد و به قدر همت خود ذخيره ای اندوخت. گاهی به مقتضای حال، شعر می سرايد».</blockquote> | ||
==آثار== | |||
وی طبعـی روان داشـته و گاه گاهی به مقتضاى حال اشعاری می سروده است.<ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص۹۴؛ مهدوی، سيری در تاريخ تخت فولاد اصفهان، ص ۱۹۱.</ref> | |||
از جمله اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|ضريح پاك رضا را ببـوس و شـيرين كـن|لــب از حــلاوت خلّــاق آب حيــوانش}} | {{ب|ضريح پاك رضا را ببـوس و شـيرين كـن|لــب از حــلاوت خلّــاق آب حيــوانش}} | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۲: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
چنانكه مشاهده می شود در بيت پنجم اين قطعـه اشـاره ای بـه مـاجرای حـديث سلسلةالذهب دارد. | چنانكه مشاهده می شود در بيت پنجم اين قطعـه اشـاره ای بـه مـاجرای حـديث سلسلةالذهب دارد. | ||
==وفات== | |||
او در چهارم صفر ۱۳۹۳ ديـده از جهـان فـرو بسـت و در [[تکیه ملا محمدلطیف خواجویی|تكيـه آقـا سـيد محمـد لطيف خواجويی]] داخل اطاق [[سید محمدلطیف خواجویی|آقا سيد محمد لطيف]] مدفون گرديد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 1، صص 295-294.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:خطیبان]] | |||
[[رده:محدثین]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۰۷
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
| اطلاعات فردی و علمی | |
|---|---|
| نام کامل | بهاءالدین برهانی اصفهانی |
| شهرت | برهان الواعظين |
| تاریخ وفات | 1393قمری |
| مدفن | تکیه ملا محمدلطیف خواجویی |
| اجازه روایت از | سید ابوالحسن اصفهانی، محمدحسین نائینی |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | خطیب، محدث |
شيخ بهاءالدين(وهاب) برهانی( متوفی 1393ق) معروف به برهان الواعظين فرزند ملّا علی معلم، عالم فاضل اديب و از وعاظ، خطبا و شعرای قرن چهاردهم هجری قمری در اصـفهان اسـت .
معرفی
وی تحصيلات علوم دينی را در اصفهان طی نمود و از علمـای بزرگـی همچـون آيـات عظام سيد ابوالحسن اصفهانی و ميرزا محمدحسين نائينی اجازه نقل حديث و روايت دريافت نموده است و سپس به وعظ و خطابه پرداخت. او همچنين در سال 1384 ق از حضرت امام خمينى ( ره ) اجازه اخذ وجوه شرعيه و سهم امام را دريافت نمود.[۱]اين واعظ بزرگوار چندين سال بيمار و خانه نشين بود، اما هيچ گاه از جاده صبر و شكيبايى خارج نشد و با همه ابتلائات و بيماريها صابر و شاكر بود. مرحوم مهدوی او را از واعظان و گويندگان طراز اول اصفهان معرفی مـی كنـد و می نويسد:
«واعظی است متعظّ، پدرش از پيشه وران و صنعتگران بود. ذوق فطـری و استعداد ذاتی او را به سمت علوم كشانيد. در فقه و اصول و اخبار زحمت ها كشـيد و به قدر همت خود ذخيره ای اندوخت. گاهی به مقتضای حال، شعر می سرايد».
آثار
وی طبعـی روان داشـته و گاه گاهی به مقتضاى حال اشعاری می سروده است.[۲]
از جمله اشعار اوست:
| ضريح پاك رضا را ببـوس و شـيرين كـن | لــب از حــلاوت خلّــاق آب حيــوانش | |
| ببين به چشم حقيقت كه هسـت در بـاطن | تمــام عــالم هســتی بــه زيــر فرمــانش | |
| مقيم بارگهش همچـو حلقـه بـر در بـاش | كه بهـره يـاب شـوی از عمـيم احسـانش | |
| يگانــه قبلــه هفــتم امــام هشــتم آنــك | خـدای كــرده بــه اقلــيم عشــق ســلطانش | |
| قبـــول مـــی نشـــود لا الـــه الّـــا اللّـــه | مگر به شرط ولايت كـه اوسـت اركـانش | |
| چه تاج های مكلّل چـه جبـه هـای عزيـز | رسد ز صـدق دمـادم بـه خـاك ايـوانش | |
| شها به سوی تو دست گدای توسـت دراز | ببين به نالـه ی سـوزان و چشـم گريـانش | |
| الــی جنابــك هــذا الفقيــر مــد يديــه | روا مــدار گرفتــار يــأس و حرمــانش | |
| ز شوق قرب جوارت طپد چو بسمل دل | كه تا حريم تو پرد به وسـع و عرفـانش[۳][۴] |
چنانكه مشاهده می شود در بيت پنجم اين قطعـه اشـاره ای بـه مـاجرای حـديث سلسلةالذهب دارد.
وفات
او در چهارم صفر ۱۳۹۳ ديـده از جهـان فـرو بسـت و در تكيـه آقـا سـيد محمـد لطيف خواجويی داخل اطاق آقا سيد محمد لطيف مدفون گرديد.[۵]
پانویس
منابع
- لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.