این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمد باقر عمادالاسلام شفتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح منبع)
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد محمّد باقر عمادالاسلام'''، معروف به '''آقا محمّد'''، فرزند حاج سیّد جعفر بیدآبادی بن [[سید محمدباقر شفتی|حاج سیّد محمّد باقر حجةالاسلام شفتی]]، عالم فاضل ادیب شاعر.
'''سیّد محمّد باقر عمادالاسلام'''، معروف به '''آقا محمّد'''، فرزند حاج سیّد جعفر بیدآبادی بن [[سید محمدباقر شفتی|حاج سیّد محمّد باقر حجةالاسلام شفتی]]، عالم فاضل و ادیب شاعر در اصفهان بود.


==معرفی==
==معرفی==
در حدود سال ۱۲۹۵ در اصفهان متولّد گردیده و نزد فضلای این شهر تلمّذ نموده و از ابتدای جوانی به تألیف کتب پرداخته از آن جمله:
در حدود سال ۱۲۹۵ در اصفهان متولّد گردیده و نزد فضلای این شهر تلمّذ نمود. وی گاهی شعر می گفته و «'''فخر'''» تخلّص می نموده و خویشتن را به «'''فخرالشعراء'''» وصف و ملقب نموده است.  
# «الفصول العلیه» در آداب نماز شب، که در سال ۱۳۲۳قمری به چاپ رسیده است.
 
# «هدایه السالکین» و آن شرح چهل حدیث است که صاحب عنوان آنها را ترجمه و شرح نموده و تألیف آن در جمعه ۱۳ محرم الحرام ۱۳۱۶ به پایان رسیده و نسخه ای از آن به خط آقا میرزا محمّد علی کابلی نزد نویسنده [سیّد مصلح الدّین مهدوی ]موجود است.
ابیات زیر  از اشعار اوست:


وی گاهی شعر می گفته و «'''فخر'''» تخلّص می نموده و خویشتن را به «'''فخرالشعراء'''» وصف و ملقب نموده است.
از اشعار اوست:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|عاشقان دیوانه معشوق خود|طالبان دیوانه مطلوب خود}}
{{ب|عاشقان دیوانه معشوق خود|طالبان دیوانه مطلوب خود}}
{{ب|زلف لیلی خار نزد ما بود|نزد مجنون بهترین گلها بود<ref>بیان المفاخر، ج۲، صص ۱۷۹ و ۱۸۰؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۳۷۶ و ۳۷۷.
{{ب|زلف لیلی خار نزد ما بود|نزد مجنون بهترین گلها بود<ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص ۳۹۴.</ref>}}
</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
 
==آثار==
سید محمدباقر عمادالاسلام از ابتدای جوانی به تألیف کتب پرداخته است که کتب زیر از آثار اوست:
 
#«الفصول العلیه» در آداب نماز شب، که در سال ۱۳۲۳قمری به چاپ رسیده است.
#«هدایه السالکین» و آن شرح چهل حدیث است که صاحب عنوان آنها را ترجمه و شرح نموده و تألیف آن در جمعه ۱۳ محرم الحرام ۱۳۱۶ به پایان رسیده و نسخه ای از آن به خط آقا میرزا محمّد علی کابلی نزد نویسنده [سیّد مصلح الدّین مهدوی ]موجود است.<ref>مهدی، بیان المفاخر، ج۲، صص ۱۷۹ و ۱۸۰؛ مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۳۷۶ و ۳۷۷.</ref>


==وفات==
==وفات==
وفات ایشان در سال ۱۳۴۰قمری در شیراز روی داده و در جوار حرم حضرت شاهچراغ (جناب احمد بن موسی علیه السلام) مدفون شد.
وفات ایشان در سال ۱۳۴۰قمری در شیراز روی داده و در جوار حرم حضرت شاهچراغ (جناب احمد بن موسی )مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص ۷۱.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۲۱: سطر ۲۴:


==منابع==
==منابع==
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۳

سیّد محمّد باقر عمادالاسلام، معروف به آقا محمّد، فرزند حاج سیّد جعفر بیدآبادی بن حاج سیّد محمّد باقر حجةالاسلام شفتی، عالم فاضل و ادیب شاعر در اصفهان بود.

معرفی

در حدود سال ۱۲۹۵ در اصفهان متولّد گردیده و نزد فضلای این شهر تلمّذ نمود. وی گاهی شعر می گفته و «فخر» تخلّص می نموده و خویشتن را به «فخرالشعراء» وصف و ملقب نموده است.

ابیات زیر از اشعار اوست:

عاشقان دیوانه معشوق خودطالبان دیوانه مطلوب خود
زلف لیلی خار نزد ما بودنزد مجنون بهترین گلها بود[۱]

آثار

سید محمدباقر عمادالاسلام از ابتدای جوانی به تألیف کتب پرداخته است که کتب زیر از آثار اوست:

  1. «الفصول العلیه» در آداب نماز شب، که در سال ۱۳۲۳قمری به چاپ رسیده است.
  2. «هدایه السالکین» و آن شرح چهل حدیث است که صاحب عنوان آنها را ترجمه و شرح نموده و تألیف آن در جمعه ۱۳ محرم الحرام ۱۳۱۶ به پایان رسیده و نسخه ای از آن به خط آقا میرزا محمّد علی کابلی نزد نویسنده [سیّد مصلح الدّین مهدوی ]موجود است.[۲]

وفات

وفات ایشان در سال ۱۳۴۰قمری در شیراز روی داده و در جوار حرم حضرت شاهچراغ (جناب احمد بن موسی (ع)مدفون شد.[۳]

پانویس

  1. بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص ۳۹۴.
  2. مهدی، بیان المفاخر، ج۲، صص ۱۷۹ و ۱۸۰؛ مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۳۷۶ و ۳۷۷.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص ۷۱.

منابع

  • بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.