این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسن شایق اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (ایجادصفحه) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملا حسن شایق اصفهانی''' متخلص به '''شایق''' از | '''ملا حسن شایق اصفهانی''' متخلص به '''شایق''' از عالمان، فضلاء و ادبای اصفهان در قرن سیزدهم هجری است. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 578-577.</ref> | ||
از اشعار اوست: | ==معرفی== | ||
شايق تحصیلات خود را در [[حوزه علمیه اصفهان]] به پایان رساند. او ادیب و شاعر بوده و اغلب به سرودن مدیحه و مراثی جهت حضرات معصومین علیهم السلام پرداخته است.وي در موسیقی نیز معلومات فراوان داشته است. در فنون ادبیات فارسی و عرب نیز استاد بود. او قصیده جهت حاکم اصفهان منوچهرخان معتمد الدّوله سروده است.<ref>مُذهّب اصفهانی،تذکره مدایح معتمدیه، نسخه خطی.</ref> | |||
اين ابيات از اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|باز آمد فصل عید و شد جهان رشگ جنان|بسکه شد از سبزه خرم باغ و از گل گلستان }} | {{ب|باز آمد فصل عید و شد جهان رشگ جنان|بسکه شد از سبزه خرم باغ و از گل گلستان }} | ||
{{ب|بر سر هر شاخساری بلبل شوریده ای |گشته از سودای گل با صد تغنی نغمه خوان<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۱۷;شعرای فارسی سرای ولائی</ref> | {{ب|بر سر هر شاخساری بلبل شوریده ای |گشته از سودای گل با صد تغنی نغمه خوان<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۱۷; بهشتی نژاد، شعرای فارسی سرای ولائی.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | |||
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش. | |||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده:علمای قرن 13]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۱۳
ملا حسن شایق اصفهانی متخلص به شایق از عالمان، فضلاء و ادبای اصفهان در قرن سیزدهم هجری است. [۱]
معرفی
شايق تحصیلات خود را در حوزه علمیه اصفهان به پایان رساند. او ادیب و شاعر بوده و اغلب به سرودن مدیحه و مراثی جهت حضرات معصومین علیهم السلام پرداخته است.وي در موسیقی نیز معلومات فراوان داشته است. در فنون ادبیات فارسی و عرب نیز استاد بود. او قصیده جهت حاکم اصفهان منوچهرخان معتمد الدّوله سروده است.[۲]
اين ابيات از اشعار اوست:
| باز آمد فصل عید و شد جهان رشگ جنان | بسکه شد از سبزه خرم باغ و از گل گلستان | |
| بر سر هر شاخساری بلبل شوریده ای | گشته از سودای گل با صد تغنی نغمه خوان[۳] |
پانویس
منبع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.