این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سیدحسین بن محمد علوی آوی»
(ویرایش جزئی) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''حسین بن | '''سیّد حسین بن محمّد بن ابی الرضا علوی آوی'''، عالم ادیب و منشی [از اعلام ادبای رشته های عربی و فارسی نیمه اول قرن هشتم هجری است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 744.</ref> | ||
وی اصالتاً از سادات آوه ( فی‌مابین قزوین و همدان) بود | ==معرفی== | ||
وی اصالتاً از سادات آوه ( فی‌مابین قزوین و همدان) بود. در جوانی به کاشان و از آنجا به اصفهان آمده و در آنجا ساکن شد و با بزرگان شهر و متنفذین آن مثل افراد خاندان صاعدی، خواجه شمس الدّین محمّد بن نظام الدّین یزدی و امیر مظفرالدّین شیخ علی حاکم اصفهان معاشرت داشته است.از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. <ref>بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص ۱۰۳.</ref> | |||
از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. <ref>بهشتی نژاد،شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص | |||
ابیات زیر از اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۱۹: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==آثار== | |||
وی کتاب «محاسن اصفهان» تألیف مفضل بن سعد مافروخی را در سال 729 از عربی به فارسی بسیار روان و فصیح ترجمه کرده و به نام امیر محمّد فرزند خواجه رشیدالدّین فضل اللَّه همدانی نامیده است. «شرح عهدنامه علی (ع) برای مالک اشتر» را در یک مقدمه و دو مقاله به نام «شرف الدّوله تاج الاسلام علی نامینینی» در 5 ربیع الثّانی 730ق تألیف نموده و میکروفیلم آن به شماره 3432 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.<ref>فقیه ایمانی، تاریخ تشیع اصفهان، ص 318 و 319؛نفیسی، تاریخ نظم و نثر، ج1، ص194؛ هنرفر،گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص23؛ دانش پژوه، فهرست میکروفیلم دانشگاه، ج2، ص141.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش. | |||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده:علمای قرن 8]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۸
سیّد حسین بن محمّد بن ابی الرضا علوی آوی، عالم ادیب و منشی [از اعلام ادبای رشته های عربی و فارسی نیمه اول قرن هشتم هجری است.[۱]
معرفی
وی اصالتاً از سادات آوه ( فی‌مابین قزوین و همدان) بود. در جوانی به کاشان و از آنجا به اصفهان آمده و در آنجا ساکن شد و با بزرگان شهر و متنفذین آن مثل افراد خاندان صاعدی، خواجه شمس الدّین محمّد بن نظام الدّین یزدی و امیر مظفرالدّین شیخ علی حاکم اصفهان معاشرت داشته است.از ترجمه کتاب و ترجمه اشعار آن به دست می‌آید که فردی زحمت‌کشیده در علوم و ادبیات بوده است. [۲]
ابیات زیر از اشعار اوست:
| اصفهان بین که چون بهشت برین | خانه حور و ملک رضوان شد | |
| از اعتدال حیات‌بخش بهار | خرم و تازه روی و خندان شد | |
**** | ||
| سرۀ البطن ربع مسكون بود | غرۀ الوجه ملک سلطان شد | |
| اهل او هریکی سکندر گشت | زنده رودش زلال حیوان شد | |
آثار
وی کتاب «محاسن اصفهان» تألیف مفضل بن سعد مافروخی را در سال 729 از عربی به فارسی بسیار روان و فصیح ترجمه کرده و به نام امیر محمّد فرزند خواجه رشیدالدّین فضل اللَّه همدانی نامیده است. «شرح عهدنامه علی (ع) برای مالک اشتر» را در یک مقدمه و دو مقاله به نام «شرف الدّوله تاج الاسلام علی نامینینی» در 5 ربیع الثّانی 730ق تألیف نموده و میکروفیلم آن به شماره 3432 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[۳]
پانویس
منابع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.