این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «کمال الدین حسین فسوی شیرازی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا کمال الدين حسين فسائی''' شیرازی فرزند محمد حسین از شعرای ادیب می باشد.
'''میرزا کمال الدين حسين فسوی''' شیرازی فرزند محمد حسین از شعرای ادیب می باشد.
==معرفی==
==معرفی==
ایشان  از شیراز به اصفهان آمده به تدریس مشغول شد.<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص417 ؛ اعلام اصفهان،ج2 ،ص 806</ref> در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم دو نفر دانشمند به نام «'''کمال الدین'''» در اصفهان سکونت داشته اند:
او از شیراز به اصفهان آمده و به تدریس مشغول شد.<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص417 ؛ اعلام اصفهان،ج2 ،ص 806</ref> در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم دو نفر دانشمند به نام «'''کمال الدین'''» در اصفهان سکونت داشته اند:


1. '''کمال الدین حسین فسوی شیرازی'''  
1. '''کمال الدین حسین فسوی شیرازی'''  
سطر ۲۱: سطر ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منبع==
==منبع==
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.
برگرفته از[[کتاب دانشمندان و بزرگان اصفهان]]،[[سید مصلح الدین مهدوی|مصلح الدین مهدوی]]،ج1 ، اصفهان، گلدسته ،1383-1384.ص 36
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
 
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۴۰

میرزا کمال الدين حسين فسوی شیرازی فرزند محمد حسین از شعرای ادیب می باشد.

معرفی

او از شیراز به اصفهان آمده و به تدریس مشغول شد.[۱] در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم دو نفر دانشمند به نام «کمال الدین» در اصفهان سکونت داشته اند:

1. کمال الدین حسین فسوی شیرازی

2. ابن معین الدین محمّد فسایی شیرازی معروف به میرزا کمالا.

حزین در تاریخ خود (: 168) و تذکره خویش (: 123) نامی از او برده و گوید:

من در خدمت او تحصیل نمودم، او در هنگام محاصره اصفهان به سال 1134 در سنّ کهولت وفات یافت، و کتب زیر از تألیفاتش می باشد:

1- حاشیه بر معالم اصول 2- رساله در حلّ شبهات کاتبی قزوینی 3- شواهد مطوّل؛ و غیره.

از افاضل شاگردان علاّمی مسیح الانام فسایی بود. کاشف معضلات اوایل، و حلاّل غوامض مسائل بود. در علوم منقوله تتبعّ کامل، و در معقولات قسطی وافر حاصل نمود. (محلّ دفن او معلوم نیست)

از اشعاراوست:

بکُش بسوز که عاشق شدن جزاش این است کسی که دل به تو ظاهر دهد سزاش این است

پانویس

  1. بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص417 ؛ اعلام اصفهان،ج2 ،ص 806

منبع

برگرفته ازکتاب دانشمندان و بزرگان اصفهان،مصلح الدین مهدوی،ج1 ، اصفهان، گلدسته ،1383-1384.ص 36