تفاوت میان نسخه‌های «ابوشجاع ابوبکر محمد بن عبداللطیف خجندی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۴

صدرالدّین ابوشجاع ابوبکر محمّد بن عبداللطّیف بن محمّد بن ثابت خجندی، یکی از مهم ترین بزرگان آل خجند است، و در قرن ششم هجری می زیسته است.

معرفی

او مردی فقیه خطیب، ادیب و شاعر بوده، نزد سلاطین و خلفاء منزلت بالا داشت. در اصفهان دانش آموخته، و سپس در نظامیّه بغداد تدریس نمود، آن گاه به اصفهان آمد، و ریاست شافعیان اصفهان را بر عهده گرفت.

هنگامی که سلطان مسعود سلجوقی دریافت که صدرالدّین و برادرش جمال الدّین محمود با امیر بوزابه حاکم فارس رابطه دارند، قصد جان آن ها را کرد؛ امّا دو برادر به موصل گریخته، و به خدمت جمال الدّین جواد اصفهانی درآمدند. پس از مدّتی سلطان او را بخشید، و صدرالدّین خجندی با کمال احترام به اصفهان بازگشت، و به همراه برادرش ریاست شافعیان را بر عهده گرفت.

صدرالدّین خجندی، شاعر و ادیب توانایی بود که به عربی و فارسی شعر می سرود، سعدی در بوستان درباره او سروده است:

یکی خار پای یتیمی بکند

به خواب اندرش دید صدر خجند^[۱]

از اشعار او است:

زلف سیهت که مشک با او کم		زد مشّاطه فطرتش خم اندر خم زد
یک ره به منش سپار تا یک باری بر هم		زنمش که عالمی بر هم زد^[۲]

درباره اصفهان نیز سروده است:

اصفهانا در آروزی توام		گشته انده فزای و شادی کم
عکس شکلت به خواب می جویم		زنده رودت در آب می جویم
ای چو سیم مذاب زرّین رود		اصفهان پر شده ز تو رود^[۳]

او سرانجام در یکی از سفرهایش که از بغداد به اصفهان بازمی گشت، در یکی از روستاهای بین همدان و کرج شب را در سلامت خفت، و صبح روز بعد او را در بسترش مرده یافتند. این واقعه در 22 شوّال 552ق اتّفاق افتاد، و باعث آشوب در اصفهان شد که عدّه بسیاری در آن کشته شدند. وی در قبرستان سنبلان اصفهان مدفون شد.^[۴] ^[۵]

پانویس

↑ بوستان سعدی.
↑ تاریخ اصفهان، جابری، چاپ اوّل، ص135.
↑ ترجمه محاسن اصفهان، ص104.
↑ لباب الالباب (تعلیقات)، صص798 و 614؛ مدارس نظامیّه، ص148؛ ثقات العیون، ص268؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج1، ص695؛ دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص17؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص65؛ مجلّه یادگار، سال سوم، شماره اوّل، شهریور 1325، صص17 18.
↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان (کتاب)، ج 1 ، ص 68- 69

منبع

برگرفته از: مهدوی، اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶ .

[1] بوستان سعدی.

[2] تاریخ اصفهان، جابری، چاپ اوّل، ص135.

[3] ترجمه محاسن اصفهان، ص104.

[4] لباب الالباب (تعلیقات)، صص798 و 614؛ مدارس نظامیّه، ص148؛ ثقات العیون، ص268؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج1، ص695؛ دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص17؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص65؛ مجلّه یادگار، سال سوم، شماره اوّل، شهریور 1325، صص17 18.

[5] مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان (کتاب)، ج 1 ، ص 68- 69

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-صدرالدّین ابوشجاع ابوبکر محمّد بن عبداللطّیف بن محمّد بن ثابت خجندی، یکی از مهم ترین بزرگان آل خجند است، و در قرن ششم هجری می زیسته است.
+'''صدرالدّین ابوشجاع ابوبکر محمّد بن عبداللطّیف بن محمّد بن ثابت خجندی'''، یکی از مهم ترین بزرگان آل خجند است، و در قرن ششم هجری می زیسته است.
 ==معرفی==
-او مردی فقیه خطیب، ادیب و شاعر بوده، نزد سلاطین و خلفاء منزلت بالا داشت. در اصفهان دانش آموخته، و سپس در نظامیّه بغداد تدریس نمود، آن گاه به اصفهان آمد، و ریاست شافعیان اصفهان را بر عهده گرفت. هنگامی که سلطان مسعود سلجوقی دریافت که صدرالدّین و برادرش جمال الدّین محمود با امیر بوزابه حاکم فارس رابطه دارند، قصد جان آن ها را کرد؛ امّا دو برادر به موصل گریخته، و به خدمت جمال الدّین جواد اصفهانی درآمدند. پس از مدّتی سلطان او را بخشید، و صدرالدّین خجندی با کمال احترام به اصفهان بازگشت، و به همراه برادرش ریاست شافعیان را بر عهده گرفت.  صدرالدّین خجندی، شاعر و ادیب توانایی بود که به عربی و فارسی شعر می سرود سعدی در بوستان درباره او سروده است:
+او مردی فقیه خطیب، ادیب و شاعر بوده، نزد سلاطین و خلفاء منزلت بالا داشت. در اصفهان دانش آموخته، و سپس در نظامیّه بغداد تدریس نمود، آن گاه به اصفهان آمد، و ریاست شافعیان اصفهان را بر عهده گرفت.
-یکی خار پای یتیمی بکند به خواب اندرش دید صدر خجند<ref>بوستان سعدی. </ref>
+هنگامی که سلطان مسعود سلجوقی دریافت که صدرالدّین و برادرش جمال الدّین محمود با امیر بوزابه حاکم فارس رابطه دارند، قصد جان آن ها را کرد؛ امّا دو برادر به موصل گریخته، و به خدمت جمال الدّین جواد اصفهانی درآمدند. پس از مدّتی سلطان او را بخشید، و صدرالدّین خجندی با کمال احترام به اصفهان بازگشت، و به همراه برادرش ریاست شافعیان را بر عهده گرفت.
-از اشعار او است:
+صدرالدّین خجندی، شاعر و ادیب توانایی بود که به عربی و فارسی شعر می سرود، سعدی در بوستان درباره او سروده است:
-زلف سیهت که مشک با او کم زد مشّاطه فطرتش خم اندر خم زد
+{{شعر}}
+{{ب|یکی خار پای یتیمی بکند| به خواب اندرش دید صدر خجند<ref>بوستان سعدی. </ref>}}
+{{پایان شعر}}
-یک ره به منش سپار تا یک باری بر هم زنمش که عالمی بر هم زد<ref>تاریخ اصفهان، جابری، چاپ اوّل، ص135.</ref>
+از اشعار او است:
+{{شعر}}
+{{ب|زلف سیهت که مشک با او کم| زد مشّاطه فطرتش خم اندر خم زد }}
+{{ب|یک ره به منش سپار تا یک باری بر هم| زنمش که عالمی بر هم زد<ref>تاریخ اصفهان، جابری، چاپ اوّل، ص135.</ref>}}
+{{پایان شعر}}
 درباره اصفهان نیز سروده است:
-اصفهانا در آروزی توام گشته انده فزای و شادی کم
+{{شعر}}
+{{ب|اصفهانا در آروزی توام| گشته انده فزای و شادی کم}}
-عکس شکلت به خواب می جویم زنده رودت در آب می جویم
+{{ب|عکس شکلت به خواب می جویم | زنده رودت در آب می جویم}}
+{{ب|ای چو سیم مذاب زرّین رود| اصفهان پر شده ز تو رود<ref>ترجمه محاسن اصفهان، ص104.</ref>}}
-چو سیم مذاب زرّین رود اصفهان پر شده ز تو رود<ref>ترجمه محاسن اصفهان، ص104.</ref>
+{{پایان شعر}}
-==وفات==
+او سرانجام در یکی از سفرهایش که از بغداد به اصفهان بازمی گشت، در یکی از روستاهای بین همدان و کرج شب را در سلامت خفت، و صبح روز بعد او را در بسترش مرده یافتند. این واقعه در 22 شوّال 552ق اتّفاق افتاد، و باعث آشوب در اصفهان شد که عدّه بسیاری در آن کشته شدند. وی در قبرستان سنبلان اصفهان مدفون شد.<ref>لباب الالباب (تعلیقات)، صص798 و 614؛ مدارس نظامیّه، ص148؛ ثقات العیون، ص268؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج1، ص695؛ دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص17؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص65؛ مجلّه یادگار، سال سوم، شماره اوّل، شهریور 1325، صص17 18.</ref>    <ref>مصلح الدین مهدوی، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، ج 1 ، ص 68- 69</ref>
-او سرانجام در یکی از سفرهایش که از بغداد به اصفهان بازمی گشت، در یکی از روستاهای بین همدان و کرج شب را در سلامت خفت، و صبح روز بعد او را در بسترش مرده یافتند. این واقعه در 22 شوّال 552ق اتّفاق افتاد، و باعث آشوب در اصفهان شد که عدّه بسیاری در آن کشته شدند. وی در قبرستان سنبلان اصفهان مدفون شد.<ref>لباب الالباب (تعلیقات)، صص798 و 614؛ مدارس نظامیّه، ص148؛ ثقات العیون، ص268؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج1، ص695؛ دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص17؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص65؛ مجلّه یادگار، سال سوم، شماره اوّل، شهریور 1325، صص17 18.</ref>    <ref>مصلح الدین مهدوی، [[اعلام اصفهان]]، ج 1 ، ص 68- 69</ref>
 <br />
@@ سطر ۳۰: / سطر ۳۵: @@
 ==منبع==
-برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶ .
+برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶ .
+[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

تفاوت میان نسخه‌های «ابوشجاع ابوبکر محمد بن عبداللطیف خجندی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۴

معرفی

پانویس

منبع

منوی ناوبری

جستجو