این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید مرتضی شیخیان»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اصلاح لینک منابع) |
جز (حذف لینک) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۳/۵/۱۷|مکان درگذشت= پادگان | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۳/۵/۱۷|مکان درگذشت= پادگان آموزشی غدير |پدر=عباس |تاریخ تولد=۱۳۴۳|مکان تولد=نطنز|از دانشگاه=[[مدرسه علميه مهديه قم]]|مدفن=گلزار شهدای روستای هنجن|تصویر=مرتضی شیخیان.png|عرض_تصویر=170}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' مرتضی شیخیان''' یکم آبان ۱۳۴۳، در روستای هنجن از توابع شهرستان نطنز چشم به جهان گشود. پدرش عباس، کشاورز بود و مادرش صاحب نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح ([[ | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' مرتضی شیخیان''' یکم آبان ۱۳۴۳، در روستای هنجن از توابع شهرستان نطنز چشم به جهان گشود. پدرش عباس، کشاورز بود و مادرش صاحب نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح ([[مقاطع تحصیلی حوزه های علمیه|مقدمات]]) پرداخت. به عنوان پاسدار وظیفه خدمت می کرد. هفدهم مرداد ۱۳۶۳، در پادگان غدیر اصفهان هنگام آموزش نظامی بر اثر اصابت گلوله به پهلو، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.<ref>واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص۴۳۳</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
طلبه شهيد مرتضی شيخيان شهيدی گرانقدر از ديار نطنز كه برای ياری دين خدا و انقلاب شكوهمند اسلامی به فرمان [[سید روح الله موسوی خمینی|امامش]] لبيك گفت. [[مدرسه مهديه قم]] در سال ۱۳۶۲ پذيرای اين طلبه مجاهد شد تا تسبيح او را در حجره های محقرّ خود بشنود. وی پس از مدتی تحصيل معارف الهی، سلوك معنوی و خوشه چينی از علوم اهل بيت (ع) به عشق حضور در جبهه های حق عليه باطل و ياری رساندن به رزمندگان اسلام برای آموزش نظامی به پادگان غدير اصفهان رفت كه در حين مانور آموزشی به خيل شهيدان پيوست. | |||
در حقيقت اگرچه او در | در حقيقت اگرچه او در آرزوی پيوستن به صف جهادگران در صحنه های پيكار ناكام ماند، اما به مقصد نهايی اش، با سرعت دست يافت و به حريم شهود وصال شتافت.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ، ص ٦٠٤</ref> | ||
==پانویس== | |||
<references /><br /> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
*واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، [https://www.ghbook.ir/index.php?name=%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%20%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%20%D8%B4%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%20%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C%20:%20%D8%A8%D9%87%20%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87%20%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%20%D8%B4%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%20%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C&option=com_dbook&task=readonline&book_id=15516&page=1&chkhashk=18A0AD00E3&Itemid=218&lang=fa&tmpl=component فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی]، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98. | |||
*کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، [[شاهدان روحانی (کتاب)|شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان]]، اصفهان: وسپان، 1388. | |||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نطنز)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نطنز)]] | ||
[[رده:شهداي حوزه علميه قم]] | [[رده:شهداي حوزه علميه قم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۴۵
| شهید مرتضی شیخیان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۳ نطنز |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۳/۵/۱۷ پادگان آموزشی غدير |
| مدفن | گلزار شهدای روستای هنجن |
| محل تحصیل | مدرسه علميه مهديه قم |
| والدین |
|
شهید مرتضی شیخیان یکم آبان ۱۳۴۳، در روستای هنجن از توابع شهرستان نطنز چشم به جهان گشود. پدرش عباس، کشاورز بود و مادرش صاحب نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان پاسدار وظیفه خدمت می کرد. هفدهم مرداد ۱۳۶۳، در پادگان غدیر اصفهان هنگام آموزش نظامی بر اثر اصابت گلوله به پهلو، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.[۱]
زندگی نامه
طلبه شهيد مرتضی شيخيان شهيدی گرانقدر از ديار نطنز كه برای ياری دين خدا و انقلاب شكوهمند اسلامی به فرمان امامش لبيك گفت. مدرسه مهديه قم در سال ۱۳۶۲ پذيرای اين طلبه مجاهد شد تا تسبيح او را در حجره های محقرّ خود بشنود. وی پس از مدتی تحصيل معارف الهی، سلوك معنوی و خوشه چينی از علوم اهل بيت (ع) به عشق حضور در جبهه های حق عليه باطل و ياری رساندن به رزمندگان اسلام برای آموزش نظامی به پادگان غدير اصفهان رفت كه در حين مانور آموزشی به خيل شهيدان پيوست.
در حقيقت اگرچه او در آرزوی پيوستن به صف جهادگران در صحنه های پيكار ناكام ماند، اما به مقصد نهايی اش، با سرعت دست يافت و به حريم شهود وصال شتافت.[۲]
پانویس
منابع
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.