این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «صفرعلی بن محمد لطف‌آبادی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''صفرعلی لطف آبادی'''(1296ش-1386ق)، شاعر ادیب [از ادباء و نویسندگان قرن چهاردهم هجری] بوده است. | '''صفرعلی لطف آبادی'''(1296ش-1386ق)، شاعر ادیب [از ادباء و نویسندگان قرن چهاردهم هجری] بوده است. | ||
وی فرزند آخوند ملّا محمّد در سال 1296ش در «لطف آباد» از توابع درگز خراسان متولّد شد. مردی ادیب و شاعر و ساده لوح و خوش طینت بود و از کارمندان اداره قند و شکر شهرضا به شمار می رفت. | ==معرفی== | ||
وی فرزند آخوند ملّا محمّد در سال 1296ش در «لطف آباد» از توابع درگز خراسان متولّد شد. مردی ادیب و شاعر و ساده لوح و خوش طینت بود و از کارمندان اداره قند و شکر شهرضا به شمار می رفت.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 861 و 862.</ref> | |||
== آثار == | ==آثار== | ||
کتب زیر از اوست: | کتب زیر از اوست: | ||
# «آه از کرب و بلایت» | #«آه از کرب و بلایت» | ||
# «پانزده بهمن» | #«پانزده بهمن» | ||
# «حوادث ده ساله» | #«حوادث ده ساله» | ||
# «سیاحت نامه ناصح» | #«سیاحت نامه ناصح» | ||
# «قافله دل» یا «کاروان حقیقت» | #«قافله دل» یا «کاروان حقیقت» | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
صفرعلی لطف آبادی در سال 1386ق در شهرضا وفات یافته در صحن امامزاده شاه رضا مدفون شد. | صفرعلی لطف آبادی در سال 1386ق در شهرضا وفات یافته در صحن امامزاده شاه رضا مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص520.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:شعرا]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۳۷
صفرعلی لطف آبادی(1296ش-1386ق)، شاعر ادیب [از ادباء و نویسندگان قرن چهاردهم هجری] بوده است.
معرفی
وی فرزند آخوند ملّا محمّد در سال 1296ش در «لطف آباد» از توابع درگز خراسان متولّد شد. مردی ادیب و شاعر و ساده لوح و خوش طینت بود و از کارمندان اداره قند و شکر شهرضا به شمار می رفت.[۱]
آثار
کتب زیر از اوست:
- «آه از کرب و بلایت»
- «پانزده بهمن»
- «حوادث ده ساله»
- «سیاحت نامه ناصح»
- «قافله دل» یا «کاروان حقیقت»
وفات
صفرعلی لطف آبادی در سال 1386ق در شهرضا وفات یافته در صحن امامزاده شاه رضا مدفون شد.[۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.