این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید رضا بن فخرالدین بهشتی نژاد»
(ویرایش پانویس) |
(اصلاح پانویس) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{رده‌بندی‌نشده}} | |||
== | '''حاج سیّد رضا بهشتی نژاد''' (1295ش-1383ش) متخلّص به '''«دریا»''' فرزند حاج سیّد فخرالدّین، از شعرای معاصر اصفهان است. | ||
==زندگینامه== | |||
وی در 11 جمادی الاولی سال 1335ق، مطابق با 15 اسفند 1295ش در اصفهان متولّد گردید. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه علیّه و متوسطه را در مدرسه فرهنگ و مدرسه گلبهار طی نمود و در کنار آن نزد میرزا آقا امامی به فراگیری نقاشی مشغول شد. اما به علّت حادثه ای که برای او پیش آمد، از ادامه آن باز ماند. در سال 1337ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس در دبیرستانهای اصفهان مشغول شد. او سالها رییس کتابخانه فرهنگ بود. | وی در 11 جمادی الاولی سال 1335ق، مطابق با 15 اسفند 1295ش در اصفهان متولّد گردید. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه علیّه و متوسطه را در مدرسه فرهنگ و مدرسه گلبهار طی نمود و در کنار آن نزد میرزا آقا امامی به فراگیری نقاشی مشغول شد. اما به علّت حادثه ای که برای او پیش آمد، از ادامه آن باز ماند. در سال 1337ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس در دبیرستانهای اصفهان مشغول شد. او سالها رییس کتابخانه فرهنگ بود. | ||
در نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و به انجمن ادبی شیدا راه یافت. ابتدا «منظر» و «شکر» تخلّص می کرد. سپس آن را به «دریا» تغییر داد. او در اغلب انجمن های ادبی اصفهان همچون صائب، کمال، | در نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و به انجمن ادبی شیدا راه یافت. ابتدا «منظر» و «شکر» تخلّص می کرد. سپس آن را به «دریا» تغییر داد. او در اغلب انجمن های ادبی اصفهان همچون صائب، کمال، [[محمدحسن خاکیا|خاکیا]]، سرای سخنوران، پیشه وران و سعدی حضور داشت و از شعرای زبردست و خوش قریحه آن انجمن ها بود. در سرودن انواع شعر همچون غزل، قصیده، رباعی، ترکیب بند و ترجیع بند و مثنوی مهارت داشت و با استادی از عهده برمی آمد. بسیاری از اشعارش در مدح و مرثیه اهل بیت علیهم السلام و پند و اندرز و تغزل است. اشعارش در بسیاری از نشریات و مجلات اصفهان و تهران به چاپ می رسید. اشعار او در کتاب «طوفان دریا» به اهتمام بانو صدیقه بهشتی نژاد در سال 1383ش به چاپ رسیده است. | ||
ابیات زیر از اوست: | ابیات زیر از اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}}{{ب|رفتم از کوی تو امّا دلم آنجاست هنوز|دل حسرت زده ام محو تماشاست هنوز}} | ||
{{ب|رفتم از کوی تو امّا دلم آنجاست هنوز|دل حسرت زده ام محو تماشاست هنوز}} | |||
{{ب|یاد روی تو مهری که فروزش دارد| مایه روشنی چشم و دل ماست هنوز}} | {{ب|یاد روی تو مهری که فروزش دارد| مایه روشنی چشم و دل ماست هنوز}} | ||
{{ب|چشم بد دور که با پاکی و صاحب نظری| دیده آیینه آن طلعت زیباست هنوز}} | {{ب|چشم بد دور که با پاکی و صاحب نظری| دیده آیینه آن طلعت زیباست هنوز<ref> مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص195.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در دوشنبه سوم فروردین 1383ش بدرود حیات گفته و پیکرش در قطعه نام آوران واقع در قبرستان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص144-146.</ref> | وی سرانجام در دوشنبه سوم فروردین 1383ش بدرود حیات گفته و پیکرش در قطعه نام آوران واقع در قبرستان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص144-146.</ref> | ||
مادّه تاریخ وفاتش را آقای رضا صنیع زاده چنین سروده است: | مادّه تاریخ وفاتش را آقای رضا صنیع زاده چنین سروده است:{{شعر}} | ||
{{شعر}} | {{ب|«دی» رفت از این جمع و به تاریخ نوشتند:|«دریای ادب را گهری بود بهشتی»}}{{پایان شعر}} | ||
{{ب|«دی» رفت از این جمع و به تاریخ نوشتند:|«دریای ادب را گهری بود بهشتی»}} | |||
1383=14-1397 | 1383=14-1397 | ||
استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی (برنا) نیز سروده است: | استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی (برنا) نیز سروده است:{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|رقم زد کلک «برنا» در وفاتش| «ز دریا مانده نقش و شعر و دیوان»}} | {{ب|رقم زد کلک «برنا» در وفاتش| «ز دریا مانده نقش و شعر و دیوان»}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
==منبع== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۵۵
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
حاج سیّد رضا بهشتی نژاد (1295ش-1383ش) متخلّص به «دریا» فرزند حاج سیّد فخرالدّین، از شعرای معاصر اصفهان است.
زندگینامه
وی در 11 جمادی الاولی سال 1335ق، مطابق با 15 اسفند 1295ش در اصفهان متولّد گردید. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه علیّه و متوسطه را در مدرسه فرهنگ و مدرسه گلبهار طی نمود و در کنار آن نزد میرزا آقا امامی به فراگیری نقاشی مشغول شد. اما به علّت حادثه ای که برای او پیش آمد، از ادامه آن باز ماند. در سال 1337ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس در دبیرستانهای اصفهان مشغول شد. او سالها رییس کتابخانه فرهنگ بود.
در نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و به انجمن ادبی شیدا راه یافت. ابتدا «منظر» و «شکر» تخلّص می کرد. سپس آن را به «دریا» تغییر داد. او در اغلب انجمن های ادبی اصفهان همچون صائب، کمال، خاکیا، سرای سخنوران، پیشه وران و سعدی حضور داشت و از شعرای زبردست و خوش قریحه آن انجمن ها بود. در سرودن انواع شعر همچون غزل، قصیده، رباعی، ترکیب بند و ترجیع بند و مثنوی مهارت داشت و با استادی از عهده برمی آمد. بسیاری از اشعارش در مدح و مرثیه اهل بیت علیهم السلام و پند و اندرز و تغزل است. اشعارش در بسیاری از نشریات و مجلات اصفهان و تهران به چاپ می رسید. اشعار او در کتاب «طوفان دریا» به اهتمام بانو صدیقه بهشتی نژاد در سال 1383ش به چاپ رسیده است.
ابیات زیر از اوست:
| رفتم از کوی تو امّا دلم آنجاست هنوز | دل حسرت زده ام محو تماشاست هنوز | |
| یاد روی تو مهری که فروزش دارد | مایه روشنی چشم و دل ماست هنوز | |
| چشم بد دور که با پاکی و صاحب نظری | دیده آیینه آن طلعت زیباست هنوز[۱] |
وفات
وی سرانجام در دوشنبه سوم فروردین 1383ش بدرود حیات گفته و پیکرش در قطعه نام آوران واقع در قبرستان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد.[۲]
مادّه تاریخ وفاتش را آقای رضا صنیع زاده چنین سروده است:
| «دی» رفت از این جمع و به تاریخ نوشتند: | «دریای ادب را گهری بود بهشتی» |
1383=14-1397
استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی (برنا) نیز سروده است:
| رقم زد کلک «برنا» در وفاتش | «ز دریا مانده نقش و شعر و دیوان» |
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.