این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید ضیاءالدین چهارسوقی موسوی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اصلاح منبع) |
(اصلا پانویس) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''آقا سیّد | {{رده‌بندی‌نشده}} | ||
'''آقا سیّد ضیاءالدین چهارسوقی'''(1289ق-1348ق)، فرزند حاج میرزا هاشم بن آقا [[زین العابدین بن عبدالمطلب موسوی اصفهانی|سیّد زین العابدین موسوی اصفهانی،]] از علمای قرن چهاردهم هجری بود. | |||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
در «نسب نامه الفت» راجع به او نوشته اند:«مردی وارسته و دارای اطواری غیرعادی بوده». او مردی با سخاوت و بذّال بود و هرچه داشت به فقراء و محتاجین کمک می کرد و در این خصوص راه افراط می پیمود.<ref>تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص280؛ مناهج المعارف: مقدمه، ص321.</ref> | در «نسب نامه الفت» راجع به او نوشته اند:«مردی وارسته و دارای اطواری غیرعادی بوده». او مردی با سخاوت و بذّال بود و هرچه داشت به فقراء و محتاجین کمک می کرد و در این خصوص راه افراط می پیمود.<ref>مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص280؛ موسوی خوانساری، مناهج المعارف: مقدمه، ص321.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وفاتش در سال 1348ق واقع شد و در پشت [[تکیه صاحب روضات]] نزدیک دیوار [[مسجد مصلی]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید. | وفاتش در سال 1348ق واقع شد و در پشت [[تکیه صاحب روضات]] نزدیک دیوار [[مسجد مصلی]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص 537-538.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۴: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۵
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
آقا سیّد ضیاءالدین چهارسوقی(1289ق-1348ق)، فرزند حاج میرزا هاشم بن آقا سیّد زین العابدین موسوی اصفهانی، از علمای قرن چهاردهم هجری بود.
معرفی
در «نسب نامه الفت» راجع به او نوشته اند:«مردی وارسته و دارای اطواری غیرعادی بوده». او مردی با سخاوت و بذّال بود و هرچه داشت به فقراء و محتاجین کمک می کرد و در این خصوص راه افراط می پیمود.[۱]
وفات
وفاتش در سال 1348ق واقع شد و در پشت تکیه صاحب روضات نزدیک دیوار مسجد مصلی در تخت فولاد مدفون گردید.[۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.