تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن علی دیلمانی تنکابنی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۴

آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی ( متوفی 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به ملّا حسن لُنبانی ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود.

معرفی

ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در مسجد جامع عباسی تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است.^[۱]

ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض با او نظر خوشی نداشته و می نویسد: از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.امّا ملّا عبدالنبی قزوینی در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.

ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:^[۲]

از کثرت داغ توام افلاکم		وز زور لگدکوب حوادث خاکم
باران نشاط گر ببارد سنگم		باران نشاط گر ببارد سنگم

وفات

او در اواخر عمر قوای عقلانیش اختلال یافته و در همان اوان به تاریخ 16 صفر 1094ق وفات یافته و در تخت فولاد مدفون شد. قبر او اکنون در بقعه صاحب روضات واقع شده است.^[۳]

پانویس

↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۳۰۸.
↑ نصرآبادی،تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ افندی، ریاض العلماء، ج1، ص184؛ قزوینی ، تتمیم امل الامل، ص105؛ تهرانی ، الروضه النضره، ص155؛ گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ امین، اعیان الشیعه، ج21، ص254،تهرانی، الذریعه، ج9، ص242؛ شمس ،تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ سرتی‍پ پور ،نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ فخرایی، مشاهیر گیلان، ج2، ص132.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان ، ج 2، ص 506 .

منابع

مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .
مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.

[1] مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۳۰۸.

[2] نصرآبادی،تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ افندی، ریاض العلماء، ج1، ص184؛ قزوینی ، تتمیم امل الامل، ص105؛ تهرانی ، الروضه النضره، ص155؛ گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ امین، اعیان الشیعه، ج21، ص254،تهرانی، الذریعه، ج9، ص242؛ شمس ،تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ سرتی‍پ پور ،نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ فخرایی، مشاهیر گیلان، ج2، ص132.

[3] مهدوی، اعلام اصفهان ، ج 2، ص 506 .

[۱]

[۲]

[۳]

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-'''آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی (''' 16 صفر 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به  '''ملّا حسن لُنبانی''' ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود.
+{{نیازمند تصویر}}'''آخوند ملّا حسن دیلمانی گیلانی (''' متوفی 1094ق ) بن ملّا علی بن ملّا حسن فقیه دیلمانی تنکابنی ملقب به  '''ملّا حسن لُنبانی''' ، عالم فاضل حکیم عارف و ادیب شاعر، از بزرگان اهل فضل و دانش بود.
 ==معرفی==
-ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در [[مدرسه علمیه چهارباغ عباسی|مسجد جامع عباسی]] تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است.
+ملّا حسن در محلّه لنبان اصفهان ساکن بوده و بدین مناسبت به ملّا حسن لُنبانی نیز شهرت داشته است. وی تصوف را با حکمت جمع ساخته و در [[مدرسه علمیه چهارباغ عباسی|مسجد جامع عباسی]] تدریس حکمت خصوصاً شفا و اشارات می نموده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۳۰۸.</ref>
-[<nowiki/>[[عبدالله بن عیسی افندی|ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض]] با او نظر خوشی نداشته و می نویسد] از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.[امّا [[عبدالنبی قزوینی|ملّا عبدالنبی قزوینی]] در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.]
+ملّا عبداللَّه افندی صاحب ریاض با او نظر خوشی نداشته و می نویسد: از علوم دینی و نقلی نصیبی نداشته است.امّا ملّا عبدالنبی قزوینی در تتمیم امل الآمل از او به عنوان «انه کان من الفضلاء و المشهورین و العلماء المعروفین علی مشرب الصّوفیه» یاد می کند.
-ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:<ref>تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ ریاض العلماء، ج1، ص184؛ تتمیم امل الامل، ص105؛ الروضه النضره، ص155؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ اعیان الشیعه، ج21، ص254، الذریعه، ج9، ص242؛ تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ مشاهیر گیلان، ج2، ص132.</ref>
+ملا حسن گاهی رباعی می سروده است.این رباعی از اوست:<ref>نصرآبادی،تذکره نصرآبادی،ج1، ص228؛ افندی، ریاض العلماء، ج1، ص184؛ قزوینی ، تتمیم امل الامل، ص105؛ تهرانی ، الروضه النضره، ص155؛ گزی ، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص99؛ مهدوی ، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 477 و 479 و 543؛ امین، اعیان الشیعه، ج21، ص254،تهرانی، الذریعه، ج9، ص242؛ شمس ،تاریخ علماء و شعرای گیلان، ص112؛ سرتی‍پ پور ،نامها و نامدارهای گیلان، ص138؛ فخرایی، مشاهیر گیلان، ج2، ص132.</ref>
 {{شعر}}
 {{ب| از کثرت داغ توام افلاکم | وز زور لگدکوب حوادث خاکم}}
 {{ب|  باران نشاط گر ببارد سنگم | باران نشاط گر ببارد سنگم}}
 {{پایان شعر}}
-<br />
 ==وفات==
-در اواخر عمر قوای عقلانیش اختلال یافته و در همان اوان به تاریخ 16 صفر 1094ق وفات یافته و در [[تخت فولاد]] مدفون شد. قبر او اکنون در [[تکیه صاحب روضات|بقعه صاحب روضات]] واقع شده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان ، ج 2، ص 506 .</ref>
+او در اواخر عمر قوای عقلانیش اختلال یافته و در همان اوان به تاریخ 16 صفر 1094ق وفات یافته و در [[تخت فولاد]] مدفون شد. قبر او اکنون در [[تکیه صاحب روضات|بقعه صاحب روضات]] واقع شده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان ، ج 2، ص 506 .</ref>
 ==پانویس==
-<br /><references />
+<references />
+==منابع==
-==منبع==
+*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .
-* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان ، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386 .
+*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
 [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
 [[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
+[[رده:مدرسین]]
+[[رده:شعرا]]

تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن علی دیلمانی تنکابنی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۴

محتویات

معرفی

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن علی دیلمانی تنکابنی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۴

معرفی

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

جستجو