این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدباقر بهشتی»
(ایجاد لینک) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (اصلاح الگو) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سیّد محمّد باقر | {{نیازمند جعبه اطلاعات}}'''سیّد محمّد باقر بهشتی'''(1272ق-1337ق) فرزند [[سید محمدحسن بهشتی|سیّد محمّد حسن بهشتی]]،عالم فاضل قرن سیزدهم و چهاردهم قمری در اصفهان بوده است. | ||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
وی از ائمه جماعت [[ | ===ولادت=== | ||
وی در روز پنجشنبه 10 رمضان 1272 ق متولد شد. | |||
===فرزندان=== | |||
او فردى سخى و متانت پيشه بود و در كمال سادگی زندگى مى كرد. ثمره زندگى اين عالم گرانقدر سه فرزند بود كه هر سه همچون پدر صاحب فضل و كمالات بسيار بودند:<ref>بهشتی، خاندان بهشتى، مخطوط.</ref> | |||
1.[[سید طه بهشتی|آقا طه بهشتى]]، از دانشمندان و واعظان صاحب نام شهر | |||
2. آقا سيد احمد، از ائمه جماعات و محدثين | |||
3.آقا سيد جمال الدين، از علما و ائمه جماعت | |||
===اساتید=== | |||
او از محضر درس [[محمدباقر فشارکی|ملّا محمدباقرفشارکی،]] [[میرزا محمدهاشم چهارسوقی|آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی]] و [[سید محمدباقر خوانساری|میرزا محمد باقر صاحب روضات]] مستفیض شده و در امور حسبيه به دریافت اجازه از ملّا محمّد باقر فشارکی، [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|آقا نجفی]]، ميرزا محمد هاشم چهارسویی و صاحب روضات نائل آمد. | |||
==فعالیت ها== | |||
وی پس از کسب اجازه از اساتید به ترویج دین و اداره محضر شرعی، جهت رفع خصومات و ثبت اسناد و عقود و ایقاعات پرداخت. وی از ائمه جماعت مسجد سرجوی شاه و مسجد صحرا کارها (گازرها) در محلّه لنبان بود و و در امر به معروف و نهى از منكر اهتمام فراوان داشت.<ref>بهشتی، تحفة الاحباب، صص 26-24؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص 719؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص 135.</ref> | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
اين عالم فاضل و متقى در 7 رمضان 1337 ق یا 1347ق وفات یافت و در [[تکیه سادات بهشتی]] جنب قبرستان پشت [[تکیه مصلی|مصلای]] [[تخت فولاد]]<nowiki/>نزديک مزار پدر بزرگوارشان مدفون گردید.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 81.</ref> | |||
طه بهشتى در رثاى پدرش اين گونه سروده است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 320.</ref> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|باز ز جور فلک وزستم آسمان|خلق صفاهان شدندجمله به شور و فغان}} | |||
{{ب|باقر علم رسول رفت زدار فنا|همره اهل ولا شد سوى باغ جنان}} | |||
{{ب|به ماتمش مرد و زن گشته به هر انجمن|به گريه و زاريند جمله ز پير و جوان}} | |||
{{ب|كرد« بهشتى» يكى جمع به تاريخ و گفت:|« باقر علم نبى كرد به جنت مكان»}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:خاندان سادات بهشتی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۰
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سیّد محمّد باقر بهشتی(1272ق-1337ق) فرزند سیّد محمّد حسن بهشتی،عالم فاضل قرن سیزدهم و چهاردهم قمری در اصفهان بوده است.
زندگی‌نامه
ولادت
وی در روز پنجشنبه 10 رمضان 1272 ق متولد شد.
فرزندان
او فردى سخى و متانت پيشه بود و در كمال سادگی زندگى مى كرد. ثمره زندگى اين عالم گرانقدر سه فرزند بود كه هر سه همچون پدر صاحب فضل و كمالات بسيار بودند:[۱]
1.آقا طه بهشتى، از دانشمندان و واعظان صاحب نام شهر
2. آقا سيد احمد، از ائمه جماعات و محدثين
3.آقا سيد جمال الدين، از علما و ائمه جماعت
اساتید
او از محضر درس ملّا محمدباقرفشارکی، آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی و میرزا محمد باقر صاحب روضات مستفیض شده و در امور حسبيه به دریافت اجازه از ملّا محمّد باقر فشارکی، آقا نجفی، ميرزا محمد هاشم چهارسویی و صاحب روضات نائل آمد.
فعالیت ها
وی پس از کسب اجازه از اساتید به ترویج دین و اداره محضر شرعی، جهت رفع خصومات و ثبت اسناد و عقود و ایقاعات پرداخت. وی از ائمه جماعت مسجد سرجوی شاه و مسجد صحرا کارها (گازرها) در محلّه لنبان بود و و در امر به معروف و نهى از منكر اهتمام فراوان داشت.[۲]
وفات
اين عالم فاضل و متقى در 7 رمضان 1337 ق یا 1347ق وفات یافت و در تکیه سادات بهشتی جنب قبرستان پشت مصلای تخت فولادنزديک مزار پدر بزرگوارشان مدفون گردید.[۳]
طه بهشتى در رثاى پدرش اين گونه سروده است:[۴]
| باز ز جور فلک وزستم آسمان | خلق صفاهان شدندجمله به شور و فغان | |
| باقر علم رسول رفت زدار فنا | همره اهل ولا شد سوى باغ جنان | |
| به ماتمش مرد و زن گشته به هر انجمن | به گريه و زاريند جمله ز پير و جوان | |
| كرد« بهشتى» يكى جمع به تاريخ و گفت: | « باقر علم نبى كرد به جنت مكان» |
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.