این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید احمد لنبانی بهشتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'رده:اعلام 4' به 'اعلام اصفهان،ج 4‎')
(اصلاح الگو غلط)
 
(۱۱ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''حاج سیّداحمد بهشتی''' فرزند سیّدحسن، علام فاضل پارسا، مرد وارسته و زاهدی بود.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}'''حاج سیّد احمد بهشتی'''( 1286ق-1362ق) فرزند سیّد حسن، معروف به '''لنبانى'''، عالم فاضل و پارسا، مرد وارسته و زاهدی بود. او گاهی منبر می رفت و مردم را موعظه می فرمود. 


گاهی منبر می رفت، و مردم را موعظه می فرمود. نماز جماعت را در مسجد سر جوی شاه اقامه می نمود.  
==معرفی==
وی در16 صفر سال 1286 ق در اصفهان متولد شد. او مقدمات علوم را در اصفهان فرا گرفت و برای تكميل تحصيلات راهى نجف گرديد. وی پس از تكميل علوم به اصفهان بازگشت. وی امامت جماعت مسجد قرچقه ( بهشتى )، مسجد ايلچى و مسجد سر جوی شاه را به عهده داشت. آن جناب از علمايى همچون آيت الله سيد ابوالحسن مديسه اى اصفهانى اجازاتى در انجام امور حسبيه داشت. او در اخلاق اسلامى ممتاز بود و هنگام بيان مصيبت اهل بيت(ع) از ديدگانش جوى اشک روان مى شد.


<br />
==وفات==
او در 29 جمادی الاوّل 1362ق وفات یافت و در [[تخت فولاد]]، نزدیک مصلّی مدفون شد و پس از آن در محل دفن وی، تکیه ای ساخته شد که به [[تکیه زرگرها]] معروف شد. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 402.</ref>  


==وفات==
در رثايش سروده اند:<ref>بهشتی، تحفة‌الاحباب، صص 23-22.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص 315.</ref>
در 29 جمادی الاوّل 1362ق وفات یافت، و در تخت فولاد، نزدیک مصلّی مدفون شد پس از آن، تکیه ای ساخته شد که به تکیه زرگرها معروف شد. <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 402.</ref><br />
{{شعر}}
{{ب|باز ز جور فلک، روز به ما گشته شام|رفت زدار فنا زاده خيرالانام}}
{{ب|آنكه بدى دائماً در پى ترويج دين|بود مبلّغ مدام بهر خواص و عوام}}
{{ب|به شيعيان بود او واعظ شيرين سخن|نمى رود از نظر بيان آن نيک نام}}
{{ب|كرد بهشتى دو تا جزو به تاريخ وگفت|« احمد والامقام رفت بدارالسلام »}}
{{پایان شعر}}


==پانویس==
==پانویس==
<references /><br />
<references />
 
==منابع==
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان،]] اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.
 
<br />


==منبع==
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4‎]]
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.<br />
[[اعلام اصفهان،ج 4‎]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:علمای قرن 14]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۲

حاج سیّد احمد بهشتی( 1286ق-1362ق) فرزند سیّد حسن، معروف به لنبانى، عالم فاضل و پارسا، مرد وارسته و زاهدی بود. او گاهی منبر می رفت و مردم را موعظه می فرمود.

معرفی

وی در16 صفر سال 1286 ق در اصفهان متولد شد. او مقدمات علوم را در اصفهان فرا گرفت و برای تكميل تحصيلات راهى نجف گرديد. وی پس از تكميل علوم به اصفهان بازگشت. وی امامت جماعت مسجد قرچقه ( بهشتى )، مسجد ايلچى و مسجد سر جوی شاه را به عهده داشت. آن جناب از علمايى همچون آيت الله سيد ابوالحسن مديسه اى اصفهانى اجازاتى در انجام امور حسبيه داشت. او در اخلاق اسلامى ممتاز بود و هنگام بيان مصيبت اهل بيت(ع) از ديدگانش جوى اشک روان مى شد.

وفات

او در 29 جمادی الاوّل 1362ق وفات یافت و در تخت فولاد، نزدیک مصلّی مدفون شد و پس از آن در محل دفن وی، تکیه ای ساخته شد که به تکیه زرگرها معروف شد. [۱]

در رثايش سروده اند:[۲][۳]

باز ز جور فلک، روز به ما گشته شامرفت زدار فنا زاده خيرالانام
آنكه بدى دائماً در پى ترويج دينبود مبلّغ مدام بهر خواص و عوام
به شيعيان بود او واعظ شيرين سخننمى رود از نظر بيان آن نيک نام
كرد بهشتى دو تا جزو به تاريخ وگفت« احمد والامقام رفت بدارالسلام »

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 402.
  2. بهشتی، تحفة‌الاحباب، صص 23-22.
  3. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، ص 315.

منابع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.