این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «یداللّه شوقی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اصلاح پانویس) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | {{ نیازمند جعبه اطلاعات }} | ||
== | [[پرونده:Y-shoghiii.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|یدالله شوقی ادیب و شاعر و عارف ، معروف به کهرانی می باشد .]]'''يداللّه شوقى'''، فرزند اسـداللّه معـروف بـه '''كهرانـى''' و متخلص به '''« شوقی » ،''' اديب و شاعر عارف اصفهانی است. | ||
==معرفی== | |||
یدالله شوقی در سـال ۱۲۹۹ش در اصفهان به دنيا آمد. در دوران جوانى با دانشمند توانا و مديحـه سـراى اولياى خدا مرحوم استاد [[محمدحسین بن اسدالله صغیر اصفهانی|محمدحسين صغير اصفهانى]] آشنا شـد و دسـت بـاطن بـه تهذيب اخلاق و تزكيه نفسش كشاند و نهال املـش از بركـت فيوضـات ايـن اسـتاد بزرگ پر برگ و شكوفه شد و تحت تربيت وى مراتب عرفان و سـلوك را پيمـود و ضمير پاكش به محبت ائمه اطهار عليه السلام منور گشت و به سرودن اشعار نغـز در مورد ائمه اطهار عليهم السـلام موفـق گرديـد. | |||
وى در اشـعارش تخلـص «شـوقى» می نمود. | وى در اشـعارش تخلـص «شـوقى» می نمود. | ||
شوقى از كمال اشتياق به علـى و آل علـى عليه السلام خود را بـه ايـن تخلـص ناميـده و فردي اديب و محبّ اهل بيت بود. | شوقى از كمال اشتياق به علـى و آل علـى عليه السلام خود را بـه ايـن تخلـص ناميـده و فردي اديب و محبّ اهل بيت بود. | ||
مرحـوم ميـرزا [[علی مشفقی|علـى مشـفقى]] معـروف بـه معلــم(م: ۱۳۹۹ق.) در مــورد وى و ديــوانش چنين می سرايد: | == آثار == | ||
از آثارشوقی كتاب گلبن ولايت شامل قصـايد و غزليات وى كه دو بار به چاپ رسيده است. | |||
مرحـوم ميـرزا [[علی مشفقی|علـى مشـفقى]] معـروف بـه معلــم(م: ۱۳۹۹ق.) در مــورد وى و ديــوانش چنين می سرايد<ref>شوقی، گلبن ولايت، صص 8-27.</ref>: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|در ايـن دفتـر ببــين اشـعار شــوقى|كـه گـردى بـاخبر ز اسـرار شـوقى}} | {{ب|در ايـن دفتـر ببــين اشـعار شــوقى|كـه گـردى بـاخبر ز اسـرار شـوقى}} | ||
{{ب|بــه دوران جــوانى بــاادب بـــود|از اول بــد نكــو كــردار شــوقى | {{ب|بــه دوران جــوانى بــاادب بـــود|از اول بــد نكــو كــردار شــوقى}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۲۶: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام شاعر عارف يداللّه شوقى در ۱۳ اسفند سال ۱۳۵۸ش. فوت و پيكـرش در [[تکیه فیض|تكيه فيض]] به خاك سپردند. | سرانجام شاعر عارف يداللّه شوقى در ۱۳ اسفند سال ۱۳۵۸ش. فوت و پيكـرش در [[تکیه فیض|تكيه فيض]] به خاك سپردند.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ، ج2، صص 548-549.</ref> | ||
از اشعار او بر سنگ مزارش نقر شده است: | از اشعار او بر سنگ مزارش نقر شده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| سطر ۳۴: | سطر ۳۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
*لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان:معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | *لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان:معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:شعرا]] | |||
[[رده:معاصرین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۳۵
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
يداللّه شوقى، فرزند اسـداللّه معـروف بـه كهرانـى و متخلص به « شوقی » ، اديب و شاعر عارف اصفهانی است.
معرفی
یدالله شوقی در سـال ۱۲۹۹ش در اصفهان به دنيا آمد. در دوران جوانى با دانشمند توانا و مديحـه سـراى اولياى خدا مرحوم استاد محمدحسين صغير اصفهانى آشنا شـد و دسـت بـاطن بـه تهذيب اخلاق و تزكيه نفسش كشاند و نهال املـش از بركـت فيوضـات ايـن اسـتاد بزرگ پر برگ و شكوفه شد و تحت تربيت وى مراتب عرفان و سـلوك را پيمـود و ضمير پاكش به محبت ائمه اطهار عليه السلام منور گشت و به سرودن اشعار نغـز در مورد ائمه اطهار عليهم السـلام موفـق گرديـد.
وى در اشـعارش تخلـص «شـوقى» می نمود. شوقى از كمال اشتياق به علـى و آل علـى عليه السلام خود را بـه ايـن تخلـص ناميـده و فردي اديب و محبّ اهل بيت بود.
آثار
از آثارشوقی كتاب گلبن ولايت شامل قصـايد و غزليات وى كه دو بار به چاپ رسيده است.
مرحـوم ميـرزا علـى مشـفقى معـروف بـه معلــم(م: ۱۳۹۹ق.) در مــورد وى و ديــوانش چنين می سرايد[۱]:
| در ايـن دفتـر ببــين اشـعار شــوقى | كـه گـردى بـاخبر ز اسـرار شـوقى | |
| بــه دوران جــوانى بــاادب بـــود | از اول بــد نكــو كــردار شــوقى |
از اشعار شوقى در توصيف مرحوم استاد صغير اصفهانى:
| تـوئى شـهر نكــو منظــر كــه نامـت اصفهانســتى | هوايـــت عطرآميـــز و زمينـــت گلستانســـتى | |
| توئى جسـم جهـانى و جهـانى بـر تـو مـی نـازد | كه هم جسم جهان و هم جهان را همچو جانسـتى |
وفات
سرانجام شاعر عارف يداللّه شوقى در ۱۳ اسفند سال ۱۳۵۸ش. فوت و پيكـرش در تكيه فيض به خاك سپردند.[۲] از اشعار او بر سنگ مزارش نقر شده است:
| خدايا تو آگـاهى از حـال مـن | خبر دارى از حال و احوال مـن | |
| به نزد تو از ابتـدا تـا بـه حـال | نبوده است پوشيده اعمـال مـن |
پانویس
منابع
- لطفی، علیرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان:معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.