این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «روز بهان صبری اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند ویرایش}} | |||
'''مولانا روزبهان اصفهانی،''' متخلّص به « '''صبری'''» و معروف به «'''میر صبری'''» از شعراء و ادبای مشهور قرن دهم هجری است. | |||
==معرفی== | |||
روزبهان اصفهانی اهل اصفهان است و نسبش به قاضی روزبهان می رسد. ابتدا «'''فارس'''» تخلّص می کرد و کمی بعد آنرا به «'''صبری'''» تغییر داد. در فنون و شعر و ادب استاد بود و انواع شعر خصوصا غزل را نیکو می سرود. در علوم دینی نیز تحصیلاتی کرده بود و در علم ادوار و موسیقی و نرد و شطرنج ماهر بود. | |||
== پانویس == | او از اصفهان به قزوین (پایتخت دولت صفویه در زمان شاه طهماسب) رفته و به ملاقات و معاشرت و مصاحبت با علماء، شعراء و فضلاء می پرداخت. در سال 977ق به اصفهان مراجعت کرد. | ||
وی طبع شعر هم داشته است، اشعار زیر از اوست:{{شعر}} | |||
{{ب|رحمت بر آن کسی که دلش مایل تو نیست|پروانه وار سوخته محفل تو نیست|}} | |||
{{ب|اظهار دوستیّ زبانی کجا شده است|ای سنگدل مترس کسی در دل تو نیس|}} | |||
{{ب|یا رب دل شکسته من از کجا شنید| بوی محبّتی که در آب و گل تو نیست|}} | |||
{{ب|این بس جزای کشتن «صبری» که روز حشر |حسرت نمی کشد که چو او بسمل تو نیست<ref>خلاصه الاشعار (بخش اصفهان»، صص 187-192؛ تذکره آتشکده: بخش سوم از نیمه نخست، صص 954-956؛ محافل المؤمنین، ص181؛ خلد برین، ص481؛ تذکره غنی، ص79؛ تذکره حسینی، ص186؛ تذکره روز روشن، ص471؛ تاریخ نظم و نثر، ص460؛ الذریعه، ج9، ص593؛ ریحانه الادب، ج3، ص414؛ لغت نامه دهخدا: ذیل «صبری»، ص134؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص209؛ تذکره شمع انجمن، ص407.</ref>|}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | |||
سال وفات او معلوم نیست. ظاهرا قبل از سال 1000ق از دنیا رفته است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3،صص208و209.</ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۰۸
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
مولانا روزبهان اصفهانی، متخلّص به « صبری» و معروف به «میر صبری» از شعراء و ادبای مشهور قرن دهم هجری است.
معرفی
روزبهان اصفهانی اهل اصفهان است و نسبش به قاضی روزبهان می رسد. ابتدا «فارس» تخلّص می کرد و کمی بعد آنرا به «صبری» تغییر داد. در فنون و شعر و ادب استاد بود و انواع شعر خصوصا غزل را نیکو می سرود. در علوم دینی نیز تحصیلاتی کرده بود و در علم ادوار و موسیقی و نرد و شطرنج ماهر بود.
او از اصفهان به قزوین (پایتخت دولت صفویه در زمان شاه طهماسب) رفته و به ملاقات و معاشرت و مصاحبت با علماء، شعراء و فضلاء می پرداخت. در سال 977ق به اصفهان مراجعت کرد.
وی طبع شعر هم داشته است، اشعار زیر از اوست:
| رحمت بر آن کسی که دلش مایل تو نیست | پروانه وار سوخته محفل تو نیست | |
| اظهار دوستیّ زبانی کجا شده است | ای سنگدل مترس کسی در دل تو نیس | |
| یا رب دل شکسته من از کجا شنید | بوی محبّتی که در آب و گل تو نیست | |
| این بس جزای کشتن «صبری» که روز حشر | حسرت نمی کشد که چو او بسمل تو نیست[۱] |
وفات
سال وفات او معلوم نیست. ظاهرا قبل از سال 1000ق از دنیا رفته است.[۲]
پانویس
- ↑ خلاصه الاشعار (بخش اصفهان»، صص 187-192؛ تذکره آتشکده: بخش سوم از نیمه نخست، صص 954-956؛ محافل المؤمنین، ص181؛ خلد برین، ص481؛ تذکره غنی، ص79؛ تذکره حسینی، ص186؛ تذکره روز روشن، ص471؛ تاریخ نظم و نثر، ص460؛ الذریعه، ج9، ص593؛ ریحانه الادب، ج3، ص414؛ لغت نامه دهخدا: ذیل «صبری»، ص134؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص209؛ تذکره شمع انجمن، ص407.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3،صص208و209.
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.