این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید محمدباقر بهشتی»
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش از کتاب دانشنامه ، تیتر بندی، الگو، لینک، رده، درج شعر) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزیی) |
||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
===ولادت=== | ===ولادت=== | ||
وی در روز پنجشنبه 10 رمضان 1272 ق متولد شد. | وی در روز پنجشنبه 10 رمضان 1272 ق متولد شد. | ||
===فرزندان=== | ===فرزندان=== | ||
سطر ۱۹: | سطر ۱۶: | ||
3.آقا سيد جمال الدين، از علما و ائمه جماعت | 3.آقا سيد جمال الدين، از علما و ائمه جماعت | ||
===اساتید=== | |||
او از محضر درس [[محمدباقر فشارکی|ملّا محمدباقرفشارکی،]] [[میرزا محمدهاشم چهارسوقی|آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی]] و [[سید محمدباقر خوانساری|میرزا محمد باقر صاحب روضات]] مستفیض شده و در امور حسبيه به دریافت اجازه از ملّا محمّد باقر فشارکی، [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|آقا نجفی]]، ميرزا محمد هاشم چهارسویی و صاحب روضات نائل آمد. | |||
==فعالیت ها== | ==فعالیت ها== | ||
سطر ۴۵: | سطر ۴۵: | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | [[رده:ائمه جماعت]] | ||
[[رده:خاندان سادات بهشتی]] |
نسخهٔ ۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۵
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
سیّد محمّد باقر بهشتی(1272ق-1337ق) فرزند سیّد محمّد حسن بهشتی،عالم فاضل قرن سیزدهم و چهاردهم قمری در اصفهان بوده است.
زندگینامه
ولادت
وی در روز پنجشنبه 10 رمضان 1272 ق متولد شد.
فرزندان
او فردى سخى و متانت پيشه بود و در كمال سادگی زندگى مى كرد. ثمره زندگى اين عالم گرانقدر سه فرزند بود كه هر سه همچون پدر صاحب فضل و كمالات بسيار بودند:[۱]
1.آقا طه بهشتى، از دانشمندان و واعظان صاحب نام شهر
2. آقا سيد احمد، از ائمه جماعات و محدثين
3.آقا سيد جمال الدين، از علما و ائمه جماعت
اساتید
او از محضر درس ملّا محمدباقرفشارکی، آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی و میرزا محمد باقر صاحب روضات مستفیض شده و در امور حسبيه به دریافت اجازه از ملّا محمّد باقر فشارکی، آقا نجفی، ميرزا محمد هاشم چهارسویی و صاحب روضات نائل آمد.
فعالیت ها
وی پس از کسب اجازه از اساتید به ترویج دین و اداره محضر شرعی، جهت رفع خصومات و ثبت اسناد و عقود و ایقاعات پرداخت. وی از ائمه جماعت مسجد سرجوی شاه و مسجد صحرا کارها (گازرها) در محلّه لنبان بود و و در امر به معروف و نهى از منكر اهتمام فراوان داشت.[۲]
وفات
اين عالم فاضل و متقى در 7 رمضان 1337 ق یا 1347ق وفات یافت و در تکیه سادات بهشتی جنب قبرستان پشت مصلای تخت فولادنزديک مزار پدر بزرگوارشان مدفون گردید.[۳]
طه بهشتى در رثاى پدرش اين گونه سروده است:[۴]
باز ز جور فلک وزستم آسمان | خلق صفاهان شدندجمله به شور و فغان | |
باقر علم رسول رفت زدار فنا | همره اهل ولا شد سوى باغ جنان | |
به ماتمش مرد و زن گشته به هر انجمن | به گريه و زاريند جمله ز پير و جوان | |
كرد« بهشتى» يكى جمع به تاريخ و گفت: | « باقر علم نبى كرد به جنت مكان» |
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.