این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین مدرس زاده اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
(اصلاح منبع)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا محمّد حسین مدرس زاده'''(1268ش- 1347ش) فرزند آقا میر [[محمدتقی مدرس |محمّد تقی]] بن میر سیّد مدرس (میر محمّد صادقی)، عالم فاضل ادیب شاعر.
'''میرزا محمّد حسین مدرس زاده'''(1268ش- 1347ش) فرزند [[محمدتقی مدرس میرمحمدصادقی|آقا میر محمّد تقی]] بن [[سیدحسن بن محمدتقی مدرس میرمحمدصادقی اصفهانی|میر سیّد مدرس]] (میر محمّد صادقی)، عالم فاضل ادیب شاعر.


== معرفی ==
==معرفی==
وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر نزد پدر دانشمند خود و علمای اصفهان به تحصیل مشغول شد. او از سال 1345ق پس از مراجعت از سفر مشهد مقدس به خواهش حاج آقا [[جمال الدین بن محمدباقر نجفی|جمال الدّین نجفی]]، در طهران ساکن شد و در مسجد اقصی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.
وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر نزد پدر دانشمند خود و علمای اصفهان به تحصیل مشغول شد. او از سال 1345ق پس از مراجعت از سفر مشهد مقدس به خواهش [[جمال الدین بن محمدباقر نجفی|حاج آقا جمال الدّین نجفی]]، در طهران ساکن شد و در مسجد اقصی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.


== آثار ==
==آثار==


این کتاب ها از تألیفات اوست:
این کتاب ها از تألیفات اوست:
سطر ۱۶: سطر ۱۶:
4. «مجموعه اشعار» به عربی<ref>یادداشت های آقای رحیم قاسمی.</ref>
4. «مجموعه اشعار» به عربی<ref>یادداشت های آقای رحیم قاسمی.</ref>


== وفات ==
==وفات==


وی سرانجام در سال 1347ش (مطابق با ماه شوال 1388ق) در طهران وفات یافت.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص567.</ref>
وی سرانجام در سال 1347ش (مطابق با ماه شوال 1388ق) در طهران وفات یافت.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص567.</ref> علّامه مفضال [[سید محمدعلی روضاتی|آقای حاج سیّد محمّد علی روضاتی]] مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده اند:<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۲.</ref>
 
علّامه مفضال آقای حاج [[سیّد محمّد علی روضاتی]] مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده اند:


{{شعر}}
{{شعر}}
سطر ۲۷: سطر ۲۵:
{{ب|«شریف» از بهر تاریخش بگفتا:|«دریغ از زبده ابدال صد آه»}}
{{ب|«شریف» از بهر تاریخش بگفتا:|«دریغ از زبده ابدال صد آه»}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
1388ق
<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۲.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:صفحات ابهام زدایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۲

میرزا محمّد حسین مدرس زاده(1268ش- 1347ش) فرزند آقا میر محمّد تقی بن میر سیّد مدرس (میر محمّد صادقی)، عالم فاضل ادیب شاعر.

معرفی

وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر نزد پدر دانشمند خود و علمای اصفهان به تحصیل مشغول شد. او از سال 1345ق پس از مراجعت از سفر مشهد مقدس به خواهش حاج آقا جمال الدّین نجفی، در طهران ساکن شد و در مسجد اقصی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.

آثار

این کتاب ها از تألیفات اوست:

1. «در راه بهشت»

2. «ترجمه خصال صدوق»

3. «تفسیر قرآن مجید» (تفسیر برخی از سوره ها)

4. «مجموعه اشعار» به عربی[۱]

وفات

وی سرانجام در سال 1347ش (مطابق با ماه شوال 1388ق) در طهران وفات یافت.[۲] علّامه مفضال آقای حاج سیّد محمّد علی روضاتی مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده اند:[۳]

مدرس عالم پر حشمت و جاهچو رفت از دار دنیا او به ناگاه
«شریف» از بهر تاریخش بگفتا:«دریغ از زبده ابدال صد آه»

پانویس

  1. یادداشت های آقای رحیم قاسمی.
  2. دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص567.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۲.

منبع