این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید امیرمحمدحسین حسینی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{رده‌بندی‌نشده}} | |||
'''سیّد امیر محمّد حسین حسینی اصفهانی'''، فاضل جلیل بوده است. | '''سیّد امیر محمّد حسین حسینی اصفهانی'''، فاضل جلیل بوده است. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
وی از علمای قرن دوازدهم هجری و ساکن اصفهان بوده و در شعبان سال 1147ق از [[محمدحسین بن محمدصالح حسینی افطسی خاتون آبادی|میرمحمّد حسین بن میر محمّد صالح خاتون آبادی]] مفتخر به دریافت اجازه شده است.<ref>الذریعه، ج11، ص18؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص528.</ref> خاتون آبادی در آن اجازه او را چنین ستوده است: | وی از علمای قرن دوازدهم هجری و ساکن اصفهان بوده و در شعبان سال 1147ق از [[محمدحسین بن محمدصالح حسینی افطسی خاتون آبادی|میرمحمّد حسین بن میر محمّد صالح خاتون آبادی]] مفتخر به دریافت اجازه شده است.<ref>الذریعه، ج11، ص18؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص528.</ref> خاتون آبادی در آن اجازه او را چنین ستوده است: | ||
«العالم العامل الفاضل الکامل، ذوالنفس القدسیّه و الملکات المرضیه. الجامع بین مرتبتی العلم و التّقوی الامیر محمدحسین الحسینی الاصفهانی»<ref>الکواکب المنتثره، صص195 و 184 و 185.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص792.</ref> | «العالم العامل الفاضل الکامل، ذوالنفس القدسیّه و الملکات المرضیه. الجامع بین مرتبتی العلم و التّقوی الامیر محمدحسین الحسینی الاصفهانی»<ref>الکواکب المنتثره، صص195 و 184 و 185.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص792.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۵۸
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
سیّد امیر محمّد حسین حسینی اصفهانی، فاضل جلیل بوده است.
معرفی
وی از علمای قرن دوازدهم هجری و ساکن اصفهان بوده و در شعبان سال 1147ق از میرمحمّد حسین بن میر محمّد صالح خاتون آبادی مفتخر به دریافت اجازه شده است.[۱] خاتون آبادی در آن اجازه او را چنین ستوده است: «العالم العامل الفاضل الکامل، ذوالنفس القدسیّه و الملکات المرضیه. الجامع بین مرتبتی العلم و التّقوی الامیر محمدحسین الحسینی الاصفهانی»[۲][۳]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.