حسین بن محمدعلی ثمر مستوفی انصاری

میرزا حسین خان ثمر ( 1284ق- 1344ق ) فرزند میرزا محمّد علی خان مستوفی انصاری اصفهانی، ملّقب به «معزّالدّین» و شاعر ادیب و دانشمند اواخر قاجاریه بود.

معرفی

وی در سال 1284ق در اصفهان متولّد شد و در این شهر به تحصیل علم پرداخته و خصوصاً از میرزا علیرضا پرتو در ادبیات کسب فیض نمود. او ابتدا در نظام توپخانه اصفهان بوده و بعد به ژنرال آجودانی حضور ظل السّلطان منصوب شد و در اواخر عمر انزوا اختیار نمود .

ثمر در فنون ادب استاد بود و خط را خوش می نوشت و به زبان فرانسه آشنا بود.

اشعار زیر از اوست:

وصل شیرین مَطَلَب زانکه غم عشق رُخَش		تیشه اندر سَرِ فرهاد جگر خون زده است
خنک آن کو ز کف سرو قدِ لاله رخی		پای سرو و لب جو باده گلگون زده است

آثار

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «ترجمه تاریخ شرق اقصی»

2. «جنگ روس و ژاپن»

3. «ترجمه تاریخ فرانسه»

4. «عبره النّاظرین» در تاریخ زمان

5. «رعنا و زیبا» منظوم، مطبوع

6. «دیوان اشعار» [به ضمیمه «قصائد مدایح و مراثی پرتو اصفهانی» که در سال 1304ق چاپ سنگی شده و بار دیگر «دیوان ثمر» به همت فرزندش رضا ثمر در سال 1347ش چاپ حروفی شده است.

وی همچنین منتخبات اشعار اسدی طوسی و فردوسی را در سال 1319ق فراهم آورده و به خط شکسته نستعلیق نوشته است که به شماره 11521 در کتابخانه عمومی اصفهان موجود بوده است.

وفات

میرزا حسین خان در شب 24 جمادی الاولی سال 1344ق وفات یافته و در تخت فولادنزدیک تکیه ملک و مجاور تکیه سادات میر محمّد صادقی در تکیه شهدا مدفون شد .

منبع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.