این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسین بن علی ریزی لنجانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(حذف رده صفحات ابهام زدایی)
(اصلاح منبع)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۲: سطر ۲:


==آثار==
==آثار==
وی در سال 1259ق مجموعه ای از 19 رساله رجالی [[سید محمدباقر شفتی|سیّد محمّد باقر حجّه الاسلام شفتی]] را کتابت نموده که در [[کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی|کتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی]] موجود است.<ref>بیان المفاخر، ج1، ص311.</ref>
وی در سال 1259ق مجموعه ای از 19 رساله رجالی [[سید محمدباقر شفتی|سیّد محمّد باقر حجّه الاسلام شفتی]] را کتابت نموده که در [[کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی|کتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی]] موجود است.<ref>بیان المفاخر، ج1، ص311.</ref> همچنین او جلد دوّم «[[نهایه اللغه|نهایه اللّغه]]» تألیف: ابن جزری را به خط نسخ در سال 1279ق کتابت کرده است که در کتابخانه عبدالحمید مولوی در مشهد مقدّس موجود بوده است. <ref>نسخه های خطی، ج5، ص104.</ref>
 
همچنین او جلد دوّم «[[نهایه اللغه|نهایه اللّغه]]» تألیف: ابن جزری را به خط نسخ در سال 1279ق کتابت کرده است که در کتابخانه عبدالحمید مولوی در مشهد مقدّس موجود بوده است. <ref>نسخه های خطی، ج5، ص104.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۰: سطر ۸:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]،اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۳

حسین ریزی لنجانی فرزند علی، از کاتبان هنرمند قرن سیزدهم هجری است و در نوشتن خط نسخ مهارت داشته و از اهالی ریز [زرین شهر فعلی] از بلوک لنجان اصفهان بوده است.[۱]

آثار

وی در سال 1259ق مجموعه ای از 19 رساله رجالی سیّد محمّد باقر حجّه الاسلام شفتی را کتابت نموده که در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی موجود است.[۲] همچنین او جلد دوّم «نهایه اللّغه» تألیف: ابن جزری را به خط نسخ در سال 1279ق کتابت کرده است که در کتابخانه عبدالحمید مولوی در مشهد مقدّس موجود بوده است. [۳]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص717-718.
  2. بیان المفاخر، ج1، ص311.
  3. نسخه های خطی، ج5، ص104.

منبع