این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید اسماعیل صدر»
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ سیداسماعیل صدر را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به سید اسماعیل صدر منتقل کرد) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (درج قاب) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
حاج سیّداسماعیل صدر فرزند آقا سیّدصدرالدّین محمّد عاملی اصفهانی عالم فاضل فقیه مجتهد | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
[[پرونده:WNV.jpg|بندانگشتی|سید اسماعیل صدر]] | |||
'''حاج سیّداسماعیل صدر''' (1255ق-1338ق) فرزند [[سید صدرالدین محمد بن سید صالح موسوی عاملی|آقا سیّدصدرالدّین محمّد عاملی اصفهانی]] عالم فاضل و فقیه مجتهد در اصفهان است. | |||
==زندگی نامه== | |||
== | ===ولادت=== | ||
در سال 1255 (و یا به قولی 1258ق) در اصفهان متولّد شد | او در سال 1255 (و یا به قولی 1258ق) در اصفهان متولّد شد. | ||
===خاندان=== | |||
سید اسماعیل فرزند سید صدرالدین محمد عاملی و از [[خاندان صدر عاملی]] است. برادران سید اسماعیل، یعنی [[سید ابوالحسن عاملی|سید ابوالحسن]] و [[سید محمد علی آقا مجتهد|سید محمدعلی آقا مجتهد]] از علمای بزرگ هستند. | |||
در سال 1314ق به کربلا مهاجرت | ===سفرها=== | ||
او در اصفهان متولد شد و پس از کسب فیض از اساتید آنجا، به نجف سفر کرد و از علمای آن دیار نیز علم آموخت و در سال 1314ق به کربلا مهاجرت کرد و به تدریس و اقامه جماعت و وعظ و رسیدگی به امور طلاّب و فقرا و تقسیم وجوهات بین مستحقّین پرداخت و در اواخر عمر، از کربلا به کاظمین مهاجرت نمود و در آن شهر مقدّس مجاور گردید. | |||
===تحصیلات=== | |||
در کودکی پدرش در نجف اشرف فوت شد و خود، زیر نظر برادر دانشمند خود آقا سیّدمحمّدعلی عاملی (آقا مجتهد) تربیت شد و از درس علمای اصفهان، به خصوص حاج محمّدباقر نجفی مسجدشاهی و ملاّعبدالجواد حکیم خراسانی و عدّه ای دیگر از علماء بهره گرفت؛ سپس به عتبات عالیات هجرت نمود و در نجف، به درس اساتید معروف، شیخ راضی نجفی، شیخ مهدی کاشف الغطاء، میرزای شیرازی، حاج شیخ زین العابدین مازندرانی و حاج میرزا حبیب اللّه رشتی حاضر شد و از محضر آنان بهره مند شد. | |||
===اساتید=== | |||
*محمّدباقر نجفی مسجدشاهی (اصفهان) | |||
*ملاّعبدالجواد حکیم خراسانی (اصفهان) | |||
*شیخ راضی نجفی | |||
*شیخ مهدی کاشف الغطاء | |||
*میرزای شیرازی | |||
*حاج شیخ زین العابدین مازندرانی | |||
*حاج میرزا حبیب اللّه رشتی | |||
==جایگاه== | |||
===جایگاه علمی=== | |||
او پس از کسب علوم از محضر اساتید بزرگوار، به درجه اجتهاد نائل آمد و موفّق به اخذ اجازه از اساتید خود گردید و پس از وفات میرزای شیرازی، به همراه میرزا محمّدتقی شیرازی زعامت و مرجعیّت را برعهده گرفت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
آثار و تألیفات | آثار و تألیفات وی عبارتند از: | ||
1. انیس المقلّدین، رساله عملیّه، مطبوع در سال 1329ق؛ | 1. انیس المقلّدین، رساله عملیّه، مطبوع در سال 1329ق؛ | ||
سطر ۳۱: | سطر ۵۳: | ||
9. صراط المستقیم ؛ | 9. صراط المستقیم ؛ | ||
10. مفتاح الهدایه، رساله عملیّه، در بمبئی به چاپ رسیده است. | 10. مفتاح الهدایه، رساله عملیّه، در بمبئی به چاپ رسیده است.<br /> | ||
<br /> | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
او سرانجام در دوشنبه 18 (یا 12) جمادی الاوّل سال 1338ق در کاظمین وفات یافت و در رواق مطهّر (قسمت شرقی) برابر حجره ای که ابن قولویه قمی مدفون است، دفن شد. | |||
میرزا حسن خان جابری انصاری این مصرع را مادّه تاریخ او یافته است: | |||
«صدر جنّت مقام علوی صدر» | «صدر جنّت مقام علوی صدر» | ||
سطر ۴۱: | سطر ۶۴: | ||
فرزند صاحب عنوان، سیّدصدرالدّین صدر، این عبارت را مادّه تاریخِ وفات یافته است: | فرزند صاحب عنوان، سیّدصدرالدّین صدر، این عبارت را مادّه تاریخِ وفات یافته است: | ||
«مِنَ الْخُلدِ اسْماعیل طال لَهُ صَدر». <ref>نقباء البشر، ج1، ص160؛ تکمله امل الآمل، ص104؛ مکارم الآثار، ج5، | «مِنَ الْخُلدِ اسْماعیل طال لَهُ صَدر». <ref>آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج1، ص160؛ صدر، تکمله امل الآمل، ص104؛ حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج5، صص1565- 1566؛ مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج3، ص431؛ دهخدا، لغت نامه دهخدا، ذیل «صدر»، ص163؛ جابری، تاریخ اصفهان، ص308؛ آقا بزرگ تهرانی، الذّریعه، ج10، ص63؛ ج2، ص466؛ ج21، ص357؛ ج5، ص138؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج1، صص270 -274؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص283- 285؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص100.</ref> <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص 577.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۵۰: | سطر ۷۳: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری، چاپ اول، 1386. | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:مجتهدین]] | |||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:خاندان صدر عاملی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۳۸
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج سیّداسماعیل صدر (1255ق-1338ق) فرزند آقا سیّدصدرالدّین محمّد عاملی اصفهانی عالم فاضل و فقیه مجتهد در اصفهان است.
زندگی نامه
ولادت
او در سال 1255 (و یا به قولی 1258ق) در اصفهان متولّد شد.
خاندان
سید اسماعیل فرزند سید صدرالدین محمد عاملی و از خاندان صدر عاملی است. برادران سید اسماعیل، یعنی سید ابوالحسن و سید محمدعلی آقا مجتهد از علمای بزرگ هستند.
سفرها
او در اصفهان متولد شد و پس از کسب فیض از اساتید آنجا، به نجف سفر کرد و از علمای آن دیار نیز علم آموخت و در سال 1314ق به کربلا مهاجرت کرد و به تدریس و اقامه جماعت و وعظ و رسیدگی به امور طلاّب و فقرا و تقسیم وجوهات بین مستحقّین پرداخت و در اواخر عمر، از کربلا به کاظمین مهاجرت نمود و در آن شهر مقدّس مجاور گردید.
تحصیلات
در کودکی پدرش در نجف اشرف فوت شد و خود، زیر نظر برادر دانشمند خود آقا سیّدمحمّدعلی عاملی (آقا مجتهد) تربیت شد و از درس علمای اصفهان، به خصوص حاج محمّدباقر نجفی مسجدشاهی و ملاّعبدالجواد حکیم خراسانی و عدّه ای دیگر از علماء بهره گرفت؛ سپس به عتبات عالیات هجرت نمود و در نجف، به درس اساتید معروف، شیخ راضی نجفی، شیخ مهدی کاشف الغطاء، میرزای شیرازی، حاج شیخ زین العابدین مازندرانی و حاج میرزا حبیب اللّه رشتی حاضر شد و از محضر آنان بهره مند شد.
اساتید
- محمّدباقر نجفی مسجدشاهی (اصفهان)
- ملاّعبدالجواد حکیم خراسانی (اصفهان)
- شیخ راضی نجفی
- شیخ مهدی کاشف الغطاء
- میرزای شیرازی
- حاج شیخ زین العابدین مازندرانی
- حاج میرزا حبیب اللّه رشتی
جایگاه
جایگاه علمی
او پس از کسب علوم از محضر اساتید بزرگوار، به درجه اجتهاد نائل آمد و موفّق به اخذ اجازه از اساتید خود گردید و پس از وفات میرزای شیرازی، به همراه میرزا محمّدتقی شیرازی زعامت و مرجعیّت را برعهده گرفت.
آثار
آثار و تألیفات وی عبارتند از:
1. انیس المقلّدین، رساله عملیّه، مطبوع در سال 1329ق؛
2. حاشیه بر کتاب احکام الایمان، رساله عملیّه مرحوم آقامیرزا محمّدهاشم چهارسوقی؛
3. حاشیه بر جامع عبّاسی تألیف شیخ بهایی؛
4. حاشیه بر متأجر، تألیف وحید بهبهانی؛
5. حاشیه بر نجات العباد، تألیف شیخ محمّدحسن اصفهانی، چاپ 1297ق ؛
6. حاشیه بر نخبه حاجی کلباسی؛
7. دیوان اشعار (بنابر نقل مرحوم انصاری)؛
8. راه راست، ترجمه صراط المستقیم، رساله عملیّه؛
9. صراط المستقیم ؛
10. مفتاح الهدایه، رساله عملیّه، در بمبئی به چاپ رسیده است.
وفات
او سرانجام در دوشنبه 18 (یا 12) جمادی الاوّل سال 1338ق در کاظمین وفات یافت و در رواق مطهّر (قسمت شرقی) برابر حجره ای که ابن قولویه قمی مدفون است، دفن شد.
میرزا حسن خان جابری انصاری این مصرع را مادّه تاریخ او یافته است:
«صدر جنّت مقام علوی صدر»
فرزند صاحب عنوان، سیّدصدرالدّین صدر، این عبارت را مادّه تاریخِ وفات یافته است:
«مِنَ الْخُلدِ اسْماعیل طال لَهُ صَدر». [۱] [۲]
پانویس
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج1، ص160؛ صدر، تکمله امل الآمل، ص104؛ حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج5، صص1565- 1566؛ مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج3، ص431؛ دهخدا، لغت نامه دهخدا، ذیل «صدر»، ص163؛ جابری، تاریخ اصفهان، ص308؛ آقا بزرگ تهرانی، الذّریعه، ج10، ص63؛ ج2، ص466؛ ج21، ص357؛ ج5، ص138؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج1، صص270 -274؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص283- 285؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص100.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص 577.
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری، چاپ اول، 1386.