این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر بیک نشاطی گرجی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ محمدباقر بیک گرجی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدباقر بیک نشاطی گرجی منتقل کرد)
جز (اصلاح منبع)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۷: سطر ۷:
این بیت از اشعار  اوست:
این بیت از اشعار  اوست:


{{شعر}}
{{شعر}}{{ب| بهار این چنین کم از خزان نیست| که گل را خنده، بلبل را فغان نیست<ref> مجمع الفصحاء، ج6، ص1041 و 1042؛ سرایندگان شعر پارسی در قفقاز، ص 370-366؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص976.</ref><ref> مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص121.</ref>}}
 
{{ب| بهار این چنین کم از خزان نیست| که گل را خنده، بلبل را فغان نیست<ref> مجمع الفصحاء، ج6، ص1041 و 1042؛ سرایندگان شعر پارسی در قفقاز، ص 370-366؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص976.</ref>.<ref> مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص121.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:شعرا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۲۸

محمّد باقر بیک گرجی متخلّص به «نشاطی» فرزند فرامرز بیگ شاعر ادیب، در اصفهان و شیراز می زیسته و همچون برادرش میرزا احمد متخلّص به «اختر» شعر می سروده و دیوانی در دو هزار بیت داشته است.

پس از این که برادرش اختر کار نوشتن تذکره ای را آغاز کرد و در حین آن وفات یافت و فاضل خان گروهی آن را به اتمام رسانده به نام «انجمن خاقان» تقدیم فتحعلی شاه قاجار نمود.

نشاطی در سال 1234ه.ق در تهران وفات یافته است.

این بیت از اشعار اوست:

بهار این چنین کم از خزان نیست که گل را خنده، بلبل را فغان نیست[۱][۲]

پانویس

  1. مجمع الفصحاء، ج6، ص1041 و 1042؛ سرایندگان شعر پارسی در قفقاز، ص 370-366؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص976.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص121.

منبع