این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین فارسی شیرازی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ شیخ محمدحسین فارسی شیرازی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدحسین فارسی شیرازی منتقل کرد)
جز (اصلاح منبع)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''شیخ محمد حسین فارسی شیرازی'''<ref>ازشعرای فارسی سرای ولائی</ref> فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین سید حجت الاسلام شفتی است.
'''شیخ محمدحسین فارسی شیرازی''' فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین [[سید محمدباقر شفتی|سید حجت الاسلام شفتی]] است.<ref>ازشعرای فارسی سرای ولائی</ref>


==معرفی==
درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست.
درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد؛ و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست.


از اشعار اوست<span> </span>:
از اشعار اوست<span> </span>:
سطر ۸: سطر ۷:
{{ب|مرا مرغ روان دارد به پرواز|نیم چون دیگران در جنگل آز}}
{{ب|مرا مرغ روان دارد به پرواز|نیم چون دیگران در جنگل آز}}
{{ب|چنان شایسته دارم دستگاهی| به بزم دل زالطاف الهی}}
{{ب|چنان شایسته دارم دستگاهی| به بزم دل زالطاف الهی}}
{{ب|که پیش همتم عالم غباری است|بساط سلطنت بیهوده کاری است <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص401</ref>}}
{{ب|که پیش همتم عالم غباری است|بساط سلطنت بیهوده کاری است <ref> بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص401</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منبع==
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.
 
* شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.
 
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۲۸

شیخ محمدحسین فارسی شیرازی فرزند ابراهیم، از شاگردان و مجازین سید حجت الاسلام شفتی است.[۱]

درکیمیا و علوم غریبه هم تبحر داشته ولی عاقبت آنها را دور ریخت و به فقه روی آورد و در سال ۱۲۵۳ ق از استاد اجازه اجتهاد گرفت. منظومة اللولو المنتثر و مسأله بیمه از اوست.

از اشعار اوست :

مرا مرغ روان دارد به پروازنیم چون دیگران در جنگل آز
چنان شایسته دارم دستگاهی به بزم دل زالطاف الهی
که پیش همتم عالم غباری استبساط سلطنت بیهوده کاری است [۲]

پانویس

  1. ازشعرای فارسی سرای ولائی
  2. بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص401

منبع

  • شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.