این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدابراهیم قزوینی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به ' اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
سطر ۱: سطر ۱:
{{رده‌بندی‌نشده}}
حاج محمّدابراهیم قزوینی، از علماء و فقهاء و مجتهدین بزرگوار قرن سیزدهم هجری است.  
حاج محمّدابراهیم قزوینی، از علماء و فقهاء و مجتهدین بزرگوار قرن سیزدهم هجری است.  
<br />


==معرفی==
==معرفی==
سطر ۸: سطر ۸:


==فعالیتها==
==فعالیتها==
میرزا محمّدابراهیم قزوینی در مسجد آقانور در محلّه دردشت اقامه جماعت می نموده، و از آثار باقیه اش شبستان و مهتابی و هشتی و سردر و حوض خانه مسجد مزبور است. وی کتابخانه ای مفصّل و آبرومند داشته که پس از وفات ایشان پراکنده شد، و قسمتی از آن را به کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف اشرف اهدا شد.<ref>بیان المفاخر، ج1، صص245 248.</ref>
میرزا محمّدابراهیم قزوینی در مسجد آقانور در محله دردشت اقامه جماعت می نموده، و از آثار باقیه اش شبستان و مهتابی و هشتی و سردر و حوض خانه مسجد مزبور است. وی کتابخانه ای مفصّل و آبرومند داشته که پس از وفات ایشان پراکنده شد، و قسمتی از آن را به کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف اشرف اهدا شد.<ref>بیان المفاخر، ج1، صص245 -248.</ref><br />
<br />


==وفات==
==وفات==
قزوینی سرانجام در چهارشنبه 29 محرّم 1261ق وفات یافت، و جنازه به نجف اشرف نقل، و در آن جا مدفون شد.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص100 -101.</ref> شرح حدیث غمّامه را به این میرزا محمّدابراهیم قزوینی نسبت داده اند.<ref>الکرم البرره، ج1، صص3 4.</ref> [امّا این شخص باید عالم دیگری باشد؛ زیرا کاتب نسخه، محمّدحسین بن محمّدابراهیم که این کتاب را در سال 1263 کتابت نموده، و تعلیقات آن را در حاشیه آورده، در پایان حواشی نوشته است: «من الوالد سلّمه اللّه »؛ یعنی پدرش تا سال 1263 زنده بوده، حال آن که میرزا محمّدابراهیم قزوینی در سال 1261ق وفات یافته است].<ref>مکارم الآثار، ج5، صص1637- 1640.</ref>  <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 145- 146.</ref>
قزوینی سرانجام در چهارشنبه 29 محرّم 1261ق وفات یافت، و جنازه به نجف اشرف نقل، و در آن جا مدفون شد.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص100 -101.</ref> شرح حدیث غمّامه را به این میرزا محمّدابراهیم قزوینی نسبت داده اند.<ref>الکرم البرره، ج1، ص3 4.</ref> [امّا این شخص باید عالم دیگری باشد؛ زیرا کاتب نسخه، محمّدحسین بن محمّدابراهیم که این کتاب را در سال 1263 کتابت نموده، و تعلیقات آن را در حاشیه آورده، در پایان حواشی نوشته است: «من الوالد سلّمه اللّه »؛ یعنی پدرش تا سال 1263 زنده بوده، حال آن که میرزا محمّدابراهیم قزوینی در سال 1261ق وفات یافته است].<ref>مکارم الآثار، ج5، صص1637- 1640.</ref>  <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، صص 145- 146.</ref>
<br />


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۹: سطر ۱۷:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)| اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
 
<br />
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:تیرماه 1401]]

نسخهٔ ‏۲۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۵۴

حاج محمّدابراهیم قزوینی، از علماء و فقهاء و مجتهدین بزرگوار قرن سیزدهم هجری است.

معرفی

در قزوین متولّد گردیده، و در آن جا و اصفهان تحصیل نموده، و از درس حاج سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی بهره گرفته، و سیّد، جهت او در سال 1246 اجازه مفصّلی مرقوم فرموده، و در آن از وی ستایش بسیار نموده، و تصریح کرده است که مدّت ها خدمت او رفت و آمد می نموده، و به درس او حاضر می شده تا به درجه اجتهاد نائل شده است.[۱] صاحب عنوان در شمار نزدیکان و مخصوصین سیّد حجّت الاسلام بوده، و حاج محمّدجعفر آباده ای با آن جلالت قدر، آرزوی مقام او را می نموده، و به حال او غبطه می خورده است.[۲]

فعالیتها

میرزا محمّدابراهیم قزوینی در مسجد آقانور در محله دردشت اقامه جماعت می نموده، و از آثار باقیه اش شبستان و مهتابی و هشتی و سردر و حوض خانه مسجد مزبور است. وی کتابخانه ای مفصّل و آبرومند داشته که پس از وفات ایشان پراکنده شد، و قسمتی از آن را به کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف اشرف اهدا شد.[۳]

وفات

قزوینی سرانجام در چهارشنبه 29 محرّم 1261ق وفات یافت، و جنازه به نجف اشرف نقل، و در آن جا مدفون شد.[۴] شرح حدیث غمّامه را به این میرزا محمّدابراهیم قزوینی نسبت داده اند.[۵] [امّا این شخص باید عالم دیگری باشد؛ زیرا کاتب نسخه، محمّدحسین بن محمّدابراهیم که این کتاب را در سال 1263 کتابت نموده، و تعلیقات آن را در حاشیه آورده، در پایان حواشی نوشته است: «من الوالد سلّمه اللّه »؛ یعنی پدرش تا سال 1263 زنده بوده، حال آن که میرزا محمّدابراهیم قزوینی در سال 1261ق وفات یافته است].[۶] [۷]

پانویس

  1. الذّریعه، ج1، ص156.
  2. تاریخ اصفهان، جابری، ص284.
  3. بیان المفاخر، ج1، صص245 -248.
  4. دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص100 -101.
  5. الکرم البرره، ج1، ص3 4.
  6. مکارم الآثار، ج5، صص1637- 1640.
  7. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، صص 145- 146.

منبع