این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین بن محمدجعفر کازرونی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد رده و لینک تکیه)
جز (اصلاح منبع)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Download.jpg|بندانگشتی|محمدحسین بن محمدجعفر کازرونی اصفهانی]]
'''محمّد حسین بن محمّد جعفر کازرونی'''، از تجّار خوشنام و متدیّن اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.
'''محمّد حسین بن محمّد جعفر کازرونی'''، از تجّار خوشنام و متدیّن اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.


سطر ۱۷: سطر ۱۸:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۱۰

محمدحسین بن محمدجعفر کازرونی اصفهانی

محمّد حسین بن محمّد جعفر کازرونی، از تجّار خوشنام و متدیّن اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است.

فعالیت

وی از حامیان جنبش مشروطیت در اصفهان بوده و به حمایت مالی از مشروطه خواهان اصفهان می پرداخته است وی با سرمایه خود شرکت مسعودیه را تأسیس کرد و پس از لغو امتیاز رژی، تجارت تریاک در اصفهان را بر عهده گرفت.

همچنین او یکی از موسسان شرکت اسلامیه بود که برای حمایت از کالاهای داخلی و تحریم کالاهای خارجی در اصفهان تأسیس گردید. وی در سال 1300ش کارخانه های وطن و زاینده رود را تأسیس کرد که نخستین کارخانه های صنعتی اصفهان به شمار می رفتند.

از دیگر اقدامات خیرخواهانه و عام المنفعه او بنای مسجد کازرونی در خیابان سپه، مسجد کازرونی در خیابان عباس آباد، بنا کردن و تعمیر مسجدی در دروازه دولت (که بعدها به «باب الرحمه» معروف شد) و کمک به تعمیر مساجد دیگر در اصفهان بود

وی همچنین با ساختن دبستان و دبیرستان کازرونی و چاپ قرآن و کتب ادعیه و اهداء آنها به اهل علم و دیگران به علم و فرهنگ خدمت کرد و با احداث تکیه جهت مرحوم آخوند عبدالکریم گزی و آقا سیّد محمدباقر درچه ای و آب انباری در مقابل آن در تخت فولاد ارادت خود را به علماء ثابت نمود.

وفات

وی پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین در شب 3 محرم الحرام سال 1351ق وفات یافته و در داخل بقعه تکیه کازرونی در تخت فولاد مدفون شده و سپس در سال 1363ق استخوان ها به نجف اشرف منتقل و در یکی از حجرات صحن شریف حرم حضرت علی علیه السلام مدفون گردید.[۱][۲]

پانویس

  1. رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص70؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص789؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، صص 170 و 171؛ نگرشی بر مشروطیت اصفهان، صص 103-92.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۴.

منبع