این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حبیب‌الله بن رجبعلی فریبی طهرانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(حذف رده)
جز (اصلاح منبع)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا حبیب اللَّه بن میرزا رجبعلی طهرانی'''، شاعری ادیب و متخلّص به '''«فریبی»''' بوده است. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 427</ref>.
'''میرزا حبیب اللَّه بن میرزا رجبعلی طهرانی'''، شاعری ادیب و متخلّص به '''«فریبی»''' بوده است. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 427</ref>.
 
==معرفی==
==معرفی==
میرزا حبیب الله از سخنوران قرن دوازدهم هجری است، که در اصفهان متولّد شده و در این شهر به کسب علم و ادب پرداخته است. از معاشران [[آذر بیگدلی|آذر بیگدلی]] بوده و مادّه تاریخ فوت او را آذر بدیههً چنین یافته است:
میرزا حبیب الله از سخنوران قرن دوازدهم هجری است، که در اصفهان متولّد شده و در این شهر به کسب علم و ادب پرداخته است. از معاشران [[آذر بیگدلی|آذر بیگدلی]] بوده و مادّه تاریخ فوت او را آذر بدیههً چنین یافته است:


سطر ۲۰: سطر ۲۰:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

نسخهٔ ‏۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۴۹

میرزا حبیب اللَّه بن میرزا رجبعلی طهرانی، شاعری ادیب و متخلّص به «فریبی» بوده است. [۱].

معرفی

میرزا حبیب الله از سخنوران قرن دوازدهم هجری است، که در اصفهان متولّد شده و در این شهر به کسب علم و ادب پرداخته است. از معاشران آذر بیگدلی بوده و مادّه تاریخ فوت او را آذر بدیههً چنین یافته است:

«شد بجنّت المأوا میرزا حبیب اللَّه» 1186

این شعر از اوست:

یاران با هم چو عیش بنیاد کنیددر صحبت هم خاطر خود شاد کنید
شکرانه عیش و کامرانی گاهیاز حسرت و ناکامی ما یاد کنید[۲]

وفات

وی در سال 1186ق وفات یافته است.

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 427
  2. تذکره آتشکده، نیمه دوم، ص634؛ تذکره نگارستان دارا، صص 242 و 243؛ تذکره روز روشن، صص 620 و 621؛ الذریعه، ج9، ص830.

منبع