این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «خداوردی بن محمدقاسم افشار اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد صفحه) |
جز (اصلاح لینک) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملّا خداوردی بن محمّد قاسم افشار'''، از علماء قرن یازدهم هجری بوده است. | '''ملّا خداوردی بن محمّد قاسم افشار'''، از علماء قرن یازدهم هجری بوده است. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
او از اجلاء شاگردان [[ | او از اجلاء شاگردان [[عبدالله بن حسین شوشتری|ملّا عبداللَّه شوشتری]] [و [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]]] و معاصر با مجلسی بوده است. در فضل و کمال او همین بس که در خانواده ای به مقام سامی علم و کمال رسیده که در بین آنها اهل فضلی وجود نداشته است.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص585؛ فوائد الرضویه، ج1، ص168؛ ریاض العلماء، ج27 ص235.</ref> | ||
==آثار== | |||
ملا خداوردی افشار کتابی در رجال به نام «زبده الرّجال» تألیف نموده و در آن اسامی مجهولان را اسقاط نموده است.<ref>الذریعه، ج12، ص27؛ مصفی المقال، صص 165 و 166.</ref> [نسخه عکسی «زبده الرّجال» در کتابخانه مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی در تهران موجود است. این کتاب در سال 1013ق تألیف شده است.<ref>فهرست عکسی دائره المعارف اسلامی، ج1، صص 200 و 201.</ref> شیخ بهائی در اواخر شعبان المعظّم 1011ق در آخر مجموعه «خداویردی افشار» در درایه، جهت خداویردی افشار اجازه نوشته است.]<ref>الروضه النضره،ص199.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص868و869.</ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:علمای قرن 11]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۴۲
ملّا خداوردی بن محمّد قاسم افشار، از علماء قرن یازدهم هجری بوده است.
معرفی
او از اجلاء شاگردان ملّا عبداللَّه شوشتری [و شیخ بهائی] و معاصر با مجلسی بوده است. در فضل و کمال او همین بس که در خانواده ای به مقام سامی علم و کمال رسیده که در بین آنها اهل فضلی وجود نداشته است.[۱]
آثار
ملا خداوردی افشار کتابی در رجال به نام «زبده الرّجال» تألیف نموده و در آن اسامی مجهولان را اسقاط نموده است.[۲] [نسخه عکسی «زبده الرّجال» در کتابخانه مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی در تهران موجود است. این کتاب در سال 1013ق تألیف شده است.[۳] شیخ بهائی در اواخر شعبان المعظّم 1011ق در آخر مجموعه «خداویردی افشار» در درایه، جهت خداویردی افشار اجازه نوشته است.][۴][۵]
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.