این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «احمد صدرى مدرس ابهرى زنجانى»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ احمد زنجانی مدرّس صدری را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به احمد صدرى مدرس ابهرى زنجانى منتقل کرد) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) جز |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''' | {{نیازمند تصویر}}{{بررسی رده}} | ||
آیت اللّه ميرزا '''احمد صدرى مدرس ابهـرى زنجانى''' متخلص به «'''خادم'''» در ابهر زنجان ديده به جهان گشود. | |||
وی عالم فاضل، فقیه متکلم و ادیب شاعر بود و تحصیلات خود را در نجف اشرف به پایان رساند و سپس در کرمان ساکن شده و مدت چهل سال در آن جا به تدریس و افاده و استفاده مشغول گردید و مورد احترام و وثوق علما و مردم قرار گرفت.<ref>مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص 434.</ref> | |||
== | == زندگی نامه == | ||
ميرزا احمد صدرى در نجف اشرف از محضر آیت اللّه العظمی [[سید ابوالحسن اصفهانی|سید ابوالحسن اصفهانی]] و اساتید دیگر بهره برد و در اواخر عمر خود عازم اصفهان شد. | |||
او صبح ها در مسجد(شاه) امام اقامه ى جماعت داشت و از فقها و علما و معاريف قـرن چهاردهم هجرى به شمار مى آمد و در [[مدرسه علمیه ناصریه|مدرسه ى ناصريه]] تدريس مى نمود. | |||
علت آمدن ایشان به کرمان به درستی معلوم نیست اما سالیان دراز در این شهر رحل اقامت افکند و حتی در این دیار ازدواج نمود. | |||
مدرس صدری، پس از سال ها اقامت در کرمان به مشهد مقدس عزیمت نموده و سپس به اصفهان مهاجرت کرده و در محله دروازه حسن آباد ساکن گردید. | |||
عالم زاهد مقدس [[مهدی نجفی|آیت اللّه حاج شیخ مهدی نجفی]] ایشان را در مسجد جنب مدرسه عرب ها به امامت جماعت نصب نمود. | |||
به نوشته شاگردش حجت الاسلام حاج شیخ احمد روحانی: | |||
"وی عالمی صالح و قناعت پیشه و منزوی و بسیار وارسته بود. در پشت مسجد امام منزل داشت و در مدرسه ناصریه به تدریس کلام مشغول بود. مردی ساکت و با وقار بود و غیر از درس هیچ حرف و کلام دیگری از او شنیده نمی شد." | |||
وى به زبان فارسى و عربى اشعارى دارد. [[سید مصلح الدین مهدوی|مرحوم مهدوى]] پنج بند از يك مسـمط او را در تذكره ى خود آورده كه احتمالا در مدح حضرت ولى عصر عليه السلام بـوده است. | |||
در | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|شــمس و قمــر را رســيد گــاه تقابــل|پر شـده صـحن چمـن ز نغمـه ى بلبـل}} | |||
{{ب|اى كه دو چشمان توسـت فتنـهى بابـل|خيــز نگــارا بيــار يــك قــدح از مــل<ref>مهدوى، تذكره شعرى معاصر اصفهان، صص5 ـ 434.</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
===شاگردان=== | |||
کسانی هم در نزد این عالم شاگردی کردند ازجمله: | |||
1. [[احمد روحانی شیخ الاسلام|استاد حجت الاسلام شیخ احمد روحانی]] (شیخ الاسلام) | |||
2. [[محمدجعفر بن محمدحسن اللهی نجف آبادی|حجت الاسلام شیخ جعفر الهی نجف آبادی]] | |||
3. مرحوم حجت الاسلام [[سیدمحمد احمدی فروشانی|سید محمد احمدی خمینی شهری]] | |||
عالم | ==آثار== | ||
از این عالم جلیل دو اثر به چاپ رسید که عبارتند از: | |||
1. «هدایة الانام فى منظومه الکلام» که در سال 1369ق در مطبعه نو اصفهان به چاپ رسیده است. | |||
2.«وجیزه در فرق بین سِحر و معجزه».<ref>مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص228؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص116.</ref> | |||
مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]] شرح حال اين عالم و شاعر گرانقـدر را در ذيل نام مدرس آورده و نوشته است: | |||
دو رساله از او در نزد خود دارد كه يكـى وجيزه در فرق بين سحر و معجزه و ديگرى رساله ى هدايت الانام در منظومه ى كـلام است. | |||
== | ====قصیده غدیریه==== | ||
از | از اشعار او قصیده غدیریه زیر است که در روز عید غدیر در نجف اشرف سروده و در پایان کتاب "هدایه الانام" او چاپ شده است: | ||
<br />{{شعر}} | |||
<br /> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|عید است بیا ساقی، ای ساقی قد موزون|درده دو سه جام از می، زان می که بود گلگون}} | {{ب|عید است بیا ساقی، ای ساقی قد موزون|درده دو سه جام از می، زان می که بود گلگون}} | ||
{{ب|گر رهن همی خواهی اندر عوض باده|این دلق ز من بستان هر چند شوی مغبون}} | {{ب|گر رهن همی خواهی اندر عوض باده|این دلق ز من بستان هر چند شوی مغبون}} | ||
{{ب|از بحث دلیل و اصل، وز صحبت استصحاب|جستیم برائت را، چون خسته شده السن}} | {{ب|از بحث دلیل و اصل، وز صحبت استصحاب|جستیم برائت را، چون خسته شده السن}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==سیره اخلاقی== | |||
ساده زیستی و قناعت از مهم ترین و بارزترین صفات ذاتی وی بود و به هیچ وجه وجوهاتی را از کسی قبول نمی کرد. | |||
در کتاب "نام آوران علم و اجتهاد کرمان" چنین آمده:<blockquote>وی از علمای بزرگوار زنجان بود که مدت زیادی را در شهر کرمان به افاضه و تربیت و پرورش شاگردان این شهر سپری نمود. به شهادت افرادی که محضر وی را درک نموده اند، از نظر علمی عالمی فاضل، و در خصایل و مکارم اخلاقی زاهدی بی بدیل بود. وی همچنین بسیار مورد توجه و وثوق آیت اللّه حاج میرزا محمدرضا مجتهد بود.ورع و تقوا و زهد ایشان هنوز در این دیار ضرب المثل و مشهور است.<ref>نیک پور، نام آوران علم و اجتهاد کرمان، صص415-416.</ref></blockquote>حجت الاسلام حجتی کرمانی می گوید: <blockquote>مرحوم مدرس سالیان دراز در حجره ای در مدرسه معصومیه به تحقیق و مطالعه و ریاضت اشتغال داشت. بسیار آرام و متین و ساکت و از رفتارش آثار تواضع و فروتنی هویدا بود... شب ها در مسجد ملک کرمان به اقامه نماز می پرداخت و اهل زهد و صلاح به او اقتدا می کردند. </blockquote> | |||
==وفات== | |||
وی حدود نود ساله بود كه در روز نهم ربیع الثانی سال 1369قمری وفات یافت و در [[تخت فولاد|تخـت فـولاد]] [[تکیه خواجویی|تكيه خواجويى]] مدفون گرديد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص123-124.</ref> | |||
جناب حجت الاسلام شیخ جعفر الهی می گوید: <blockquote>ایشان را پس از وفات، در قبری که متعلق به فرزند درویش عباس موذن مسجد امام بود دفن کردند. در شب وفات ایشان در خواب دیده شد که حضرات چهارده معصوم علیهم السلام در زمینی که ایشان در آن دفن شدند حضور داشته و محزون و گریان می باشند. <ref>قاسمی،بزم معرفت، صص 226-218.</ref><br /></blockquote> | |||
==پانویس== | |||
== | |||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394. | |||
*[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، ، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388. | |||
*لطفی، علیرضا، (حامد اصفهانی)تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | |||
[[رده:کتاب بزم معرفت]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:متکلمین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۳
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این مقاله ممکن است در رده اشتباه قرار گرفته باشد یا متعلق به ردههای اضافی است. |
آیت اللّه ميرزا احمد صدرى مدرس ابهـرى زنجانى متخلص به «خادم» در ابهر زنجان ديده به جهان گشود.
وی عالم فاضل، فقیه متکلم و ادیب شاعر بود و تحصیلات خود را در نجف اشرف به پایان رساند و سپس در کرمان ساکن شده و مدت چهل سال در آن جا به تدریس و افاده و استفاده مشغول گردید و مورد احترام و وثوق علما و مردم قرار گرفت.[۱]
زندگی نامه
ميرزا احمد صدرى در نجف اشرف از محضر آیت اللّه العظمی سید ابوالحسن اصفهانی و اساتید دیگر بهره برد و در اواخر عمر خود عازم اصفهان شد.
او صبح ها در مسجد(شاه) امام اقامه ى جماعت داشت و از فقها و علما و معاريف قـرن چهاردهم هجرى به شمار مى آمد و در مدرسه ى ناصريه تدريس مى نمود.
علت آمدن ایشان به کرمان به درستی معلوم نیست اما سالیان دراز در این شهر رحل اقامت افکند و حتی در این دیار ازدواج نمود.
مدرس صدری، پس از سال ها اقامت در کرمان به مشهد مقدس عزیمت نموده و سپس به اصفهان مهاجرت کرده و در محله دروازه حسن آباد ساکن گردید.
عالم زاهد مقدس آیت اللّه حاج شیخ مهدی نجفی ایشان را در مسجد جنب مدرسه عرب ها به امامت جماعت نصب نمود.
به نوشته شاگردش حجت الاسلام حاج شیخ احمد روحانی:
"وی عالمی صالح و قناعت پیشه و منزوی و بسیار وارسته بود. در پشت مسجد امام منزل داشت و در مدرسه ناصریه به تدریس کلام مشغول بود. مردی ساکت و با وقار بود و غیر از درس هیچ حرف و کلام دیگری از او شنیده نمی شد."
وى به زبان فارسى و عربى اشعارى دارد. مرحوم مهدوى پنج بند از يك مسـمط او را در تذكره ى خود آورده كه احتمالا در مدح حضرت ولى عصر عليه السلام بـوده است.
| شــمس و قمــر را رســيد گــاه تقابــل | پر شـده صـحن چمـن ز نغمـه ى بلبـل | |
| اى كه دو چشمان توسـت فتنـهى بابـل | خيــز نگــارا بيــار يــك قــدح از مــل[۲] |
شاگردان
کسانی هم در نزد این عالم شاگردی کردند ازجمله:
1. استاد حجت الاسلام شیخ احمد روحانی (شیخ الاسلام)
2. حجت الاسلام شیخ جعفر الهی نجف آبادی
3. مرحوم حجت الاسلام سید محمد احمدی خمینی شهری
آثار
از این عالم جلیل دو اثر به چاپ رسید که عبارتند از:
1. «هدایة الانام فى منظومه الکلام» که در سال 1369ق در مطبعه نو اصفهان به چاپ رسیده است.
2.«وجیزه در فرق بین سِحر و معجزه».[۳]
مرحوم مهدوى شرح حال اين عالم و شاعر گرانقـدر را در ذيل نام مدرس آورده و نوشته است:
دو رساله از او در نزد خود دارد كه يكـى وجيزه در فرق بين سحر و معجزه و ديگرى رساله ى هدايت الانام در منظومه ى كـلام است.
قصیده غدیریه
از اشعار او قصیده غدیریه زیر است که در روز عید غدیر در نجف اشرف سروده و در پایان کتاب "هدایه الانام" او چاپ شده است:
| عید است بیا ساقی، ای ساقی قد موزون | درده دو سه جام از می، زان می که بود گلگون | |
| گر رهن همی خواهی اندر عوض باده | این دلق ز من بستان هر چند شوی مغبون | |
| از بحث دلیل و اصل، وز صحبت استصحاب | جستیم برائت را، چون خسته شده السن |
سیره اخلاقی
ساده زیستی و قناعت از مهم ترین و بارزترین صفات ذاتی وی بود و به هیچ وجه وجوهاتی را از کسی قبول نمی کرد.
در کتاب "نام آوران علم و اجتهاد کرمان" چنین آمده:
وی از علمای بزرگوار زنجان بود که مدت زیادی را در شهر کرمان به افاضه و تربیت و پرورش شاگردان این شهر سپری نمود. به شهادت افرادی که محضر وی را درک نموده اند، از نظر علمی عالمی فاضل، و در خصایل و مکارم اخلاقی زاهدی بی بدیل بود. وی همچنین بسیار مورد توجه و وثوق آیت اللّه حاج میرزا محمدرضا مجتهد بود.ورع و تقوا و زهد ایشان هنوز در این دیار ضرب المثل و مشهور است.[۴]
حجت الاسلام حجتی کرمانی می گوید:
مرحوم مدرس سالیان دراز در حجره ای در مدرسه معصومیه به تحقیق و مطالعه و ریاضت اشتغال داشت. بسیار آرام و متین و ساکت و از رفتارش آثار تواضع و فروتنی هویدا بود... شب ها در مسجد ملک کرمان به اقامه نماز می پرداخت و اهل زهد و صلاح به او اقتدا می کردند.
وفات
وی حدود نود ساله بود كه در روز نهم ربیع الثانی سال 1369قمری وفات یافت و در تخـت فـولاد تكيه خواجويى مدفون گرديد.[۵]
جناب حجت الاسلام شیخ جعفر الهی می گوید:
ایشان را پس از وفات، در قبری که متعلق به فرزند درویش عباس موذن مسجد امام بود دفن کردند. در شب وفات ایشان در خواب دیده شد که حضرات چهارده معصوم علیهم السلام در زمینی که ایشان در آن دفن شدند حضور داشته و محزون و گریان می باشند. [۶]
پانویس
- ↑ مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص 434.
- ↑ مهدوى، تذكره شعرى معاصر اصفهان، صص5 ـ 434.
- ↑ مهدوی،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص228؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص116.
- ↑ نیک پور، نام آوران علم و اجتهاد کرمان، صص415-416.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص123-124.
- ↑ قاسمی،بزم معرفت، صص 226-218.
منابع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
- قاسمی، رحیم، بزم معرفت، مشاهیر تخت فولاد اصفهان، تکیه محقق خواجویی، ، ناشر: کانون پژوهش، چاپ اول، 1388.
- لطفی، علیرضا، (حامد اصفهانی)تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.