این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالرسول بزمی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (اصلاح لینک)
جز (ویرایش جزئی)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} {{نیازمند درج یا بررسی منبع}} {{نیازمند ویرایش}} {{بررسی رده}}
[[پرونده:A-bazmiii.jpg|بندانگشتی|357x357پیکسل|سیّد عبدالرّسول شجره متخلّص به «بزمی»  شاعر عارف ادیب و واعظ. در قرن چهاردهم هجری می زیست.]]
[[پرونده:A-bazmiii.jpg|بندانگشتی|357x357پیکسل|سیّد عبدالرّسول شجره متخلّص به «بزمی»  شاعر عارف ادیب و واعظ. در قرن چهاردهم هجری می زیست.]]
'''سیّد عبدالرّسول شجره''' متخلّص به «'''بزمی'''»،فرزند حاج سیّد اسماعیل و از نوادگان «شجره، ذاکر اصفهانی»، شاعر، عارف، ادیب و واعظ در قرن چهاردهم هجری است.
'''سیّد عبدالرّسول شجره''' متخلّص به «'''بزمی'''»،فرزند حاج سیّد اسماعیل و از نوادگان «شجره، ذاکر اصفهانی»، شاعر، عارف، ادیب و واعظ در قرن چهاردهم هجری است.
سطر ۱۸: سطر ۱۹:
{{ب|با یاد دوست سر به گریبان که می برد| زین باغ برگ عیش به دامان که می برد}}
{{ب|با یاد دوست سر به گریبان که می برد| زین باغ برگ عیش به دامان که می برد}}
{{ب|جز یاد غنچه دهنت ای گل مراد | ما را به سیر باغ و گلستان که می برد<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص219؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۸۶_ص۸۷؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص227؛ مکارم الآثار، ج7، صص 2708 و 2709؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی؛ یادداشت های محقّق گرامی آقای حمید خلیلیان؛ بدایع و نوادر، ص31؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دانشوران اصفهان: مخطوط؛ دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص302؛ تذکره الشعراء (عارفچه) ، ص23.</ref>}}
{{ب|جز یاد غنچه دهنت ای گل مراد | ما را به سیر باغ و گلستان که می برد<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص219؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۸۶_ص۸۷؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص227؛ مکارم الآثار، ج7، صص 2708 و 2709؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی؛ یادداشت های محقّق گرامی آقای حمید خلیلیان؛ بدایع و نوادر، ص31؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دانشوران اصفهان: مخطوط؛ دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص302؛ تذکره الشعراء (عارفچه) ، ص23.</ref>}}
{{پایان شعر}}<ref>'''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،''' ج4، ص231</ref><br />
{{پایان شعر}}<ref>مهدوی،اعلام اصفهان، ج4، ص231</ref><br />


به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت على عليه السلام چنين سروده است:  
به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت على عليه السلام چنين سروده است:  
سطر ۳۰: سطر ۳۱:


==منابع==
==منابع==
برگفته از کتاب: '''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.'''
برگفته از کتاب: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.


برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. ص ۱۰۸
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. ص ۱۰۸
[[رده:کتاب اعلام اصفهان جلد چهارم]]
[[رده:کتاب اعلام اصفهان جلد چهارم]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

نسخهٔ ‏۲۰ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۴۹

سیّد عبدالرّسول شجره متخلّص به «بزمی» شاعر عارف ادیب و واعظ. در قرن چهاردهم هجری می زیست.

سیّد عبدالرّسول شجره متخلّص به «بزمی»،فرزند حاج سیّد اسماعیل و از نوادگان «شجره، ذاکر اصفهانی»، شاعر، عارف، ادیب و واعظ در قرن چهاردهم هجری است.

معرفی

در سال 1285ق در اصفهان متولّد شده، از غزل سرایان اصفهان و از اعضاء قدیمی و محترم انجمن ادبی شیدا بود. ارادت خدمت آقا میرزا عباس صابرعلی پاقلعه ای داشت.

و علاوه بر فضل و ادب در علم تجوید و قرائت به سبک مرحوم محمّدعاصم کاشانی مهارت داشت و در شناخت آثار هنری خصوصا نقاشی صاحب نظر بود.

در سال ۱۳۵۵ق (۱۲ آبان ۱۳۱۲ مطابق سنگ مزار او) وفات یافت و در تخت فولاد، تکیه آغاباشی مدفون شد.

ميــرزا حسن خان جابرى انصارى، وى را چنـين معرفـى مى كند:

از سادات محترم خوش طبع و باذوق و شيرين سخن و يكى از غـزل سـرايان نامى انجمن كه شصت سال قبل بزم انجم را لاله و سمن بود و به استقبال كليم گفته:

تــا از كنــارم آن بــت نامهربــان گذشــت موج سرشگم از سر هفت آسمان گذشت[۱]


از اشعار اوست:

با یاد دوست سر به گریبان که می برد زین باغ برگ عیش به دامان که می برد
جز یاد غنچه دهنت ای گل مراد ما را به سیر باغ و گلستان که می برد[۲]

[۳]

به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت على عليه السلام چنين سروده است:

بيا كـه رونـق ديگـر جهـان گرفـت امـروز كه پرده از رخ خود دلسـتان گرفـت امـروز
فــداى همــت مســت محبتــى كــز خــويش سبك برآمـد و رطـل گـران گرفـت امـروز[۴]

پانویس

  1. جابرى انصارى، بدايع و نوادر، ص۳۱.
  2. رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص219؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۸۶_ص۸۷؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص227؛ مکارم الآثار، ج7، صص 2708 و 2709؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی؛ یادداشت های محقّق گرامی آقای حمید خلیلیان؛ بدایع و نوادر، ص31؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج3، ص1917؛ دانشوران اصفهان: مخطوط؛ دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص302؛ تذکره الشعراء (عارفچه) ، ص23.
  3. مهدوی،اعلام اصفهان، ج4، ص231
  4. معلم حبيب آبادي، مكارم الآثار، ص۲۷۰۸

منابع

برگفته از کتاب: مهدوی، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.

برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. ص ۱۰۸