عبدالله تابش

ميرزا عبداالله تابش

عبدالله تابش ادیب شاعر، فرزند آقا میرزا فتح اللّه خان، بود و در محله بیدآباد اصفهان به دنیا آمد. وی متخلص به واقف است.

زندگی نامه

میرزا عبداللّه تابش از مردان نیک محضر و فضلاى اصفهان بود. وى طبع روانى داشت، وگاهى به اقتضاى حال اشعارى مى سرود. در اشعارش در ابتدا « تابش» و در اواخر حیاتش « واقف » تخلّص مى نمود.نمونه اى از اشعار وى:

جز دوســت در خيال مصور نمیشود		بــا عشــق او دو كون برابر نمىشــود
اين تيرگی كه درشب هجران به عالم است		جز بــا جمــال يــار منور نمیشــود
گر صد هزار سرو برويد به طرف باغ		زيبــا يكى چــو قامت دلبر نمیشــود
دل بــا ولاى آل پيمبــر چــو خو كند		آشفته حال در صف محشر نمىشود...

در آخر ميسرايد:

...آگاه بــاش از عمل خويش « واقفا »

چون خوب و زشت،محو ز دفترنمیشود

در جايي ديگر میسرايد:

به كوى دوســت مهيا براى قربان باش		به كيش زنده دلان پای تابه سرجان باش
به پيش شمع رخش جان خودچو پروانه		فدا ز عشق كن وتا به حشر خندان باش...

و در آخر اين شعر گويد:

... به بخشش گنهت «واقف» ازطريق خلوص

ز پيشــگاه خدا خواســتار غفران باش

خاندان

خاندان تابش، معروف به میرزاهاى چهارسوق علیقلى آقا، از فامیلهاى محترم و معروف اصفهان هستند. جدّ ایشان، مرحوم میرزا مهدى اشتهاردى، بانى مدرسه میرزا مهدى و آثار خیریّه دیگر و یکى از منشى هاى زمان نادر شاه افشار بوده است.این خاندان اهل فضل و ادب، عموماً از زمان افشاریه به بعد در دستگاه حکومتى و ادارات دولتى مشغول خدمت بوده اند.

آثار و فعالیت‌ها

وی در دفتر کارخانه ریسندگی و بافندگی وطن فعالیت مى کرد.

وفات

وى در روز جمعه 10 ذى القعده 1403ق / 28 مرداد 1362ش چشم از جهان فرو بست و در سمت شمال شرقى تکیه بروجردى به خاک سپرده شد.

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.