این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین بن علی خوراسگانی»
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
(اضافه کردن اطلاعات) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ملّا محمّد حسین''' معروف به «'''حاج آخوند'''» فرزند آخوند ملّا علی خوراسکانی، عالم زاهد متّقی و از علمای اواخر دوره قاجاریه بود. | '''ملّا محمّد حسین''' معروف به «'''حاج آخوند'''» فرزند آخوند ملّا علی خوراسکانی، عالم زاهد متّقی و از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.وی در سال 1200ش در قلعه روستای چنگان (در قسمت شرقی امامزاده مختار خوراسگان) متولد شد. | ||
==معرفی== | |||
او در خوراسکان اصفهان مرجع حلّ و فصل امور مردم بود و مورد وثوق مردم قرار داشت و در [[مسجد نو خوراسکان]] اقامه جماعت می نمود. | |||
< | بنا به نقل احفاد صاحب عنوان، نسب این خانواده به [[محمد بن حسن حر عاملی|شیخ حرّ عاملی،]] صاحب کتاب «وسایل الشیعه» و از علمای به نام شیعی منتهی می شود.<ref>جلوه افلاکیان: خطی؛ رساله خوراسکان (تألیف: محمّدعلی ربانی): خطی.</ref> پدرش آقا میرزا محمد علی، فرزند خود را از سن کودکی به مکتب فرستاد و سپس او را برای کسب تحصیل علم، روانه [[حوزه علمیه اصفهان]] کرد. | ||
معروفیت وی به حاج آخوند، به واسطه تشرفش به مکه معظمه در آن زمان و با توجه به شرایط سخت سفر در آن روزگار در میان اهالی شهر خوراسگان است. حاج آخوند با آن که به کسوت روحانیت ملبس و مسئولیت امام جماعت شهر را عهده دار بود، به زراعت در اراضی جوار قلعه نیز اشتیاق وافر داشت. حاج آخوند عمر بابرکت خود را در راه علم صرف نمود. ثمره زندگی حاج آخوند ده اولاد است که اکثرا روحانی و اهل فضل و کمال بوده اند. | |||
اسامی فرزندان ایشان عبارتند از: ملا علی، ملا تقی، [[میرزا بن محمدحسین ربانی|میرزا محمد]] ملقب به جناب میرزا، ملا جعفر، ملا مهدی، شیخ محمد باقر، میرزا هادی.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، صص326-327.</ref> | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در سال | وی سرانجام در سال 1290ق وفات یافت و در [[تکیه خوانساری]] ها در [[تخت فولاد]] مدفون شد. متأسفانه در سال 1373ش پس از مرمت تکیه و احداث مسجد، مقبره او و فرزندش [[تقی ربانی خوراسگانی|ملّا تقی]] را خراب کردند.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2، ص717.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]،اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:صفحات ابهام زدایی]] | [[رده:صفحات ابهام زدایی]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:نیازمند درج الگو اطلاعات عالم]] | |||
نسخهٔ ۲۰ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۹
ملّا محمّد حسین معروف به «حاج آخوند» فرزند آخوند ملّا علی خوراسکانی، عالم زاهد متّقی و از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.وی در سال 1200ش در قلعه روستای چنگان (در قسمت شرقی امامزاده مختار خوراسگان) متولد شد.
معرفی
او در خوراسکان اصفهان مرجع حلّ و فصل امور مردم بود و مورد وثوق مردم قرار داشت و در مسجد نو خوراسکان اقامه جماعت می نمود.
بنا به نقل احفاد صاحب عنوان، نسب این خانواده به شیخ حرّ عاملی، صاحب کتاب «وسایل الشیعه» و از علمای به نام شیعی منتهی می شود.[۱] پدرش آقا میرزا محمد علی، فرزند خود را از سن کودکی به مکتب فرستاد و سپس او را برای کسب تحصیل علم، روانه حوزه علمیه اصفهان کرد.
معروفیت وی به حاج آخوند، به واسطه تشرفش به مکه معظمه در آن زمان و با توجه به شرایط سخت سفر در آن روزگار در میان اهالی شهر خوراسگان است. حاج آخوند با آن که به کسوت روحانیت ملبس و مسئولیت امام جماعت شهر را عهده دار بود، به زراعت در اراضی جوار قلعه نیز اشتیاق وافر داشت. حاج آخوند عمر بابرکت خود را در راه علم صرف نمود. ثمره زندگی حاج آخوند ده اولاد است که اکثرا روحانی و اهل فضل و کمال بوده اند.
اسامی فرزندان ایشان عبارتند از: ملا علی، ملا تقی، میرزا محمد ملقب به جناب میرزا، ملا جعفر، ملا مهدی، شیخ محمد باقر، میرزا هادی.[۲]
وفات
وی سرانجام در سال 1290ق وفات یافت و در تکیه خوانساری ها در تخت فولاد مدفون شد. متأسفانه در سال 1373ش پس از مرمت تکیه و احداث مسجد، مقبره او و فرزندش ملّا تقی را خراب کردند.[۳]
پانویس
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.