این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدباقر حسینی احمدآبادی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش تکمیلی)
(تصحیح صفحه)
سطر ۱: سطر ۱:
'''حاج سیّد محمّد باقر احمدآبادی'''  (1296ه - 1363) عالم فاضل، از ائمه جماعت اصفهان بود.
'''حاج سیّد محمّد باقر احمدآبادی'''  (1294ه - 1363) عالم فاضل، از ائمه جماعت اصفهان بود.


==معرفی==
==معرفی==
وی فرزند سیّد حیدرعلی بن میر سیّد علی بن میر علینقلی بن میر محمّد باقر بن میر محمّد اسماعیل واعظ بن میر ابوصالح حسینی است.  
وی فرزند سیّد حیدرعلی بن میر سیّد علی بن میر علی نقی بن میر محمّد باقر بن میر محمّد اسماعیل واعظ بن میر ابوصالح حسینی است. <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص۱۴۲.</ref>


او نزد آقا میر محمّد تقی مدرس، [[عبدالحسین محلاتی|شیخ عبدالحسین محلاتی]]، [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی|شیخ محمد تقی آقا نجفی]] و [[منیرالدین بروجردی|حاج آقا منیرالدین بروجردی]] به تحصیل پرداخت و به افتخار مصاهرت مرحوم بروجردی نائل شد.  
او نزد آقا [[محمدتقی مدرس میرمحمدصادقی|میر محمّد تقی مدرس]]، [[عبدالحسین محلاتی|شیخ عبدالحسین محلاتی]]، [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمد تقی آقا نجفی]] و [[حاج آقا منیرالدین بروجردی]] ( پدر همسر خود) ، سیدمحمود آقا کلیشادی، به تحصیل پرداخت و به افتخار مصاهرت مرحوم بروجردی نائل شد.<ref>قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت،  ص۱۹۷.</ref>


وی سال‌ها در [[مسجد ایلچی]] احمدآباد اقامه نماز جماعت می نمود.
وی ائمه جماعت در اصفهان و ساکن محله احمدآباد بود و سالها در [[مسجد ایلچی]] امام جماعت بود و به ترویج دین مبین اسلام همت می گماشت .<ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،ج ۱، ص ۳۱۰.</ref>


==وفات==
==وفات==
سرانجام در شب 4 صفر 1363ه.ق وفات یافته در [[تکیه میر محمّد صادقی ها]] جنب [[تكيه ملک|تکیه ملک]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص51؛ نقباء البشر، ج1، ص209؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص310.</ref>.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص94.</ref>
سرانجام در شب 4 صفر 1363ه.ق وفات یافته در [[تکیه میرمحمدصادقى‌|تکیه میر محمّد صادقی ها]] جنب [[تکیه ملک|تكيه ملک]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید.
<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص51.</ref>
<ref> نقباء البشر، ج1، ص209.</ref>
<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص310.</ref>
<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص94.</ref>
 
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:فاضل]]

نسخهٔ ‏۲ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۲

حاج سیّد محمّد باقر احمدآبادی (1294ه - 1363) عالم فاضل، از ائمه جماعت اصفهان بود.

معرفی

وی فرزند سیّد حیدرعلی بن میر سیّد علی بن میر علی نقی بن میر محمّد باقر بن میر محمّد اسماعیل واعظ بن میر ابوصالح حسینی است. [۱]

او نزد آقا میر محمّد تقی مدرس، شیخ عبدالحسین محلاتی، شیخ محمد تقی آقا نجفی و حاج آقا منیرالدین بروجردی ( پدر همسر خود) ، سیدمحمود آقا کلیشادی، به تحصیل پرداخت و به افتخار مصاهرت مرحوم بروجردی نائل شد.[۲]

وی ائمه جماعت در اصفهان و ساکن محله احمدآباد بود و سالها در مسجد ایلچی امام جماعت بود و به ترویج دین مبین اسلام همت می گماشت .[۳]

وفات

سرانجام در شب 4 صفر 1363ه.ق وفات یافته در تکیه میر محمّد صادقی ها جنب تكيه ملک در تخت فولاد مدفون گردید. [۴] [۵] [۶] [۷]

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص۱۴۲.
  2. قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت، ص۱۹۷.
  3. مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،ج ۱، ص ۳۱۰.
  4. رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص51.
  5. نقباء البشر، ج1، ص209.
  6. دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص310.
  7. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص94.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
  • مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.