این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزعی) |
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (لینک تکیه شهدا) |
||
| سطر ۵۸: | سطر ۵۸: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در [[تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها]](كه اكنون ميان | وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در [[تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها]](كه اكنون ميان [[تکیه شهدا]] واقع شده است) دفن گرديد.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427 </ref> | ||
مرحوم ميرزا [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|محمدعلی معلم حبيب آبادی]] در تاريخ وفات او گويد: | مرحوم ميرزا [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|محمدعلی معلم حبيب آبادی]] در تاريخ وفات او گويد: | ||
نسخهٔ ۲۲ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۴۷
آيت اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ( 1285-1382ق)فرزند سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی عالم جليل و فقيه كامل اصفهانی بود.
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
معرفی نامه
وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و نزد اسـاتيدی چـون ميـرزا محمدعلی رشتی، ميرزا محمد حسن شيرازی، حاج ميرزا حبيب اللّه رشتی، آقـا سـيد محمد كاظم يزدی، ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز، سـيد محمـد فشـاركی، حاج سيد اسماعيل صدر، ميرزا محمدتقی شيرازی و شيخ الشريعه اصـفهانی بهـره ی علمی برد و قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد آخوند خراسانی فراگرفـت .
در سـال 1330 قمری به ايـران بازگشـت و بـه بحــث و درس و اقامــه ی جماعــت اشتغال داشت. مرحوم مهدوی او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری می سروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.
از اشعار اوست:
| اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد | چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد | |
*** | ||
| به عمر خويش نديدم خوشی ز دور جهـان | شــبانه روز همــی نــالم و كــنم فريــاد[۱] [۲] | |
آثار
وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:
1 ـ ارشاد المسلمين(در نسبنامه ی خود وسـادات ميـر محمـد صــادقی)
2ـ انيس العـا رفين(در احـوال بـرزخ و جنـت و نـار مطبـوع)
3ـ تقريــرات اصوليه ی اسـاتيدش
4ــ حاشـيه بــر طهارت شـيخ انصـاری
5 ــ خلاصـة الاصول: از مبحث الفاظ تامبحث تعادل و تراجح
6 ـ رساله در اصول دين
7ـ رساله در لباس مشكوك
8 ـ رسـاله در تقليد اعلم
9 ـ رسـاله در عدالت
10ــ رسـاله در قاعده ی من ملك شيئاً
11 ـ رساله در قاعده ميسور
12 ــ رسـاله در وضـو
13 ــ رساله ای در طرق روايت خود و اجـازه ی آنهـا بـه فرزنـدش فاضـل بـزرگ سـید محمدكاظم
14 ـ مجازاتهـای معاصی(حدود ديــات و تعزيــرات)
15 ــ مُبكـی المؤمنين
16ـ مشكول(مانند كشكول)
17ـ مقتصرالمقال در علـم رجـال
18ــ نـور الايمان رد بر بابيه
19 ـ لؤلؤ للصدف فی تاريخ النجف و رسائل ديگر .
وفات
وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها(كه اكنون ميان تکیه شهدا واقع شده است) دفن گرديد.[۳]
مرحوم ميرزا محمدعلی معلم حبيب آبادی در تاريخ وفات او گويد:
| سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه | روح پاكش كرد اندر عالم علوی مكـان | |
| از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن | تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن | |
| ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت | سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان[۴] |
پانویس
منبع
برگرفته ازکتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان : معرفی شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.