این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید طه بهشتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد رده)
(ویرایش)
سطر ۷: سطر ۷:
با توجه به علاقه ای كه به تبليغ داشت، از همان دوران تحصيل به بيان احكام و وعظ و ذكـر مصـائب ائمـه اطهار عليهم السلام پرداخت.
با توجه به علاقه ای كه به تبليغ داشت، از همان دوران تحصيل به بيان احكام و وعظ و ذكـر مصـائب ائمـه اطهار عليهم السلام پرداخت.


او محقّقی كوشا و باهمّت بود.
او محقّقی كوشا و باهمّت بود. در سال ۱۳۶۸ قمری در اثر سكته ی نـاقص در منـزل بسـتری بـود؛ تا این که در سال 1374ق به علت بیماری رماتیسم و معالجات غلط پزشکان فلج شده و تا آخر عمر خانه نشین گردید. امّا از جادّه صبر و رضا خارج نشد. و پیوسته به یاد خدا بود و به مطالعه و تحقیق و سرودن شعر می پرداخت.  
در سال ۱۳۶۸ قمری در اثر سكته ی نـاقص در منـزل بسـتری بـود؛ تا این که در سال 1374ق به علت بیماری رماتیسم و معالجات غلط پزشکان فلج شده و تا آخر عمر خانه نشین گردید. امّا از جادّه صبر و رضا خارج نشد. و پیوسته به یاد خدا بود و به مطالعه و تحقیق و سرودن شعر می پرداخت.  


از جمله اشعار او، كه در پايان كتاب تحفة الاحباب نقل كرده است:
از جمله اشعار او، كه در پايان كتاب تحفة الاحباب نقل كرده است:
سطر ۳۶: سطر ۳۵:
{{ب|با سروقدان رویم اندر بُستان| چون باغ پر از شاهد گلرخسار است<ref>دیوان بهشتی: مقدمه؛ تحفه الاحباب، ص46؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص136.</ref>}}
{{ب|با سروقدان رویم اندر بُستان| چون باغ پر از شاهد گلرخسار است<ref>دیوان بهشتی: مقدمه؛ تحفه الاحباب، ص46؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص136.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
<br />
 
==آثار==
==آثار==
تأليفات متعدّدی از او به يادگـار مانـده است كه از آثار او مـی تـوان بـه كتابهـای<span> زیر اشاره نمود</span>:  
تأليفات متعدّدی از او به يادگـار مانـده است كه از آثار او مـی تـوان بـه كتابهـای<span> زیر اشاره نمود</span>:  


1.تحفةالاحباب در شرح حال جمعـی از مشاهير خـاندان بهشتی  
#تحفةالاحباب در شرح حال جمعـی از مشاهير خـاندان بهشتی
 
#نـورالايمان در شرح خطبه رمضان
2.نـورالايمان در شرح خطبه رمضان  
#هدايةالصـالحين
 
#ديوان اشعار او كـه بـه چـاپ نرسـيده است .<ref>بهشتی، طه، تحفة الاحباب، ص46.</ref>
3.هدايةالصـالحين  
#انیس المتّقین
 
#دُرَر المواعظ» شامل 41 مجلس
4.ديوان اشعار او كـه بـه چـاپ نرسـيده است .<ref>بهشتی، طه، تحفة الاحباب، ص46.</ref>  
#«دیوان بهشتی»، مطبوع
 
#«عشریه» راجع به ایّام عاشورا
5. انیس المتّقین
#«علائم المتّقین» در شرح خطبه همام از نهج البلاغه در 3 جلد، مطبوع
 
#«کنز المواعظ» در 51 مجلس
6.دُرَر المواعظ» شامل 41 مجلس
#لئالی المواعظ
 
#نوادر المواعظ<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص547-548.</ref>
7. «دیوان بهشتی»، مطبوع
 
«عشریه» راجع به ایّام عاشورا
 
8. «علائم المتّقین» در شرح خطبه همام از نهج البلاغه در 3 جلد، مطبوع
 
9. «کنز المواعظ» در 51 مجلس
 
10. لئالی المواعظ
 
11.نوادر المواعظ<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص547-548.</ref>


==وفات==
== وفات ==
وی در ۱۷ رمضان المبارك ۱۴۰۳ هجری قمری پس از ساليانی رنج بيماری بـه ديار باقی شتافت و در [[تکیه ی سادات بهشتی|مقبره سادات بهشتی]] در [[تخت فولاد]] مدفون گرديد.<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سيری در تاريخ تخت فولاد، صص ۱۳۶_۱۳۷.</ref>  
وی در ۱۷ رمضان المبارك ۱۴۰۳ هجری قمری پس از ساليانی رنج بيماری بـه ديار باقی شتافت و در [[تکیه ی سادات بهشتی|مقبره سادات بهشتی]] در [[تخت فولاد]] مدفون گرديد.<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سيری در تاريخ تخت فولاد، صص ۱۳۶_۱۳۷.</ref>


اشعار زير بر سنگ نوشته مزارش چنين است:  
اشعار زير بر سنگ نوشته مزارش چنين است:  
سطر ۸۰: سطر ۶۷:




==منبع==
==منابع==
برگرفته از کتاب [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۱۲۸  
برگرفته از کتاب [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۱۲۸  


نسخهٔ ‏۲۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۲

آقا سید طه بهشتی شاعری ادیب و واعظی فاضل بود .

آقا سيّد طه بهشتی (1322ق-1403ق) فرزند سیّد محمّد باقر از ادباء و فضلای معاصر در اصفهان ديده به جهان گشود. وی شاعری اديب و واعظی فاضل بود.

زندگی نامه

آقا سیّد طه (طاها) بهشتی در 4 صفر 1322ق در اصفهان متولّد شد و نزد شیخ علی یزدی، حاج میر سیّد علی نجف آبادی و آقا میرزا احمد اصفهانی و دیگران به تحصیل مشغول شد. دو پسر او در سالهای نوجوانی عمر وفات یافته و پدر را به مفارقت خود گرفتار ساختند.

با توجه به علاقه ای كه به تبليغ داشت، از همان دوران تحصيل به بيان احكام و وعظ و ذكـر مصـائب ائمـه اطهار عليهم السلام پرداخت.

او محقّقی كوشا و باهمّت بود. در سال ۱۳۶۸ قمری در اثر سكته ی نـاقص در منـزل بسـتری بـود؛ تا این که در سال 1374ق به علت بیماری رماتیسم و معالجات غلط پزشکان فلج شده و تا آخر عمر خانه نشین گردید. امّا از جادّه صبر و رضا خارج نشد. و پیوسته به یاد خدا بود و به مطالعه و تحقیق و سرودن شعر می پرداخت.

از جمله اشعار او، كه در پايان كتاب تحفة الاحباب نقل كرده است:

غدیریه

بــاد بهــاری گرفــت پــرده ز روی چمــنگشــت جــوان دوســتان بــاز جهــان كهــن
كــرد بــه بســتان بهــار پيــرهن ســبز راقبــایِ زردِ خــزان ربــودش اكنــون ز تــن
***
مــژده كــه اكنــون رســيد عيــد ســعيد غــدير مســت ســرور آمــده جماعــت مــرد و زن
به زيب و زيـور شـدند ملايـك و حوريـانبه وجد و عيش و سرور نگر حسين و حسن
***
طبــع روانــم كنــون داده خــدای جهــانگشته مثَـل شـعر مـن بـه محفـل و انجمـن
گفت «بهشـتی» چنـين مـدح امام مبینتا كه كنـد يـاريش خسـروِ شـيرين سـخن

غفلت نامه

ســال تــو گرديــد هشــتاد و گرانجــانی هنــوز طــی شــده طومــار عمــر و فكــر ســامانی هنــوز
شد سفيد اين موی بر عـارض، تـو تـا كـی غـافلی قاصــد مــرگ اســت و تــو دنبــال شــيطانی هنــوز[۱]

این رباعی از اوست:

چون نوبت باغ و موسم گلزار است بلبل به نوا و نغمه و گفتار است
با سروقدان رویم اندر بُستان چون باغ پر از شاهد گلرخسار است[۲]

آثار

تأليفات متعدّدی از او به يادگـار مانـده است كه از آثار او مـی تـوان بـه كتابهـای زیر اشاره نمود:

  1. تحفةالاحباب در شرح حال جمعـی از مشاهير خـاندان بهشتی
  2. نـورالايمان در شرح خطبه رمضان
  3. هدايةالصـالحين
  4. ديوان اشعار او كـه بـه چـاپ نرسـيده است .[۳]
  5. انیس المتّقین
  6. دُرَر المواعظ» شامل 41 مجلس
  7. «دیوان بهشتی»، مطبوع
  8. «عشریه» راجع به ایّام عاشورا
  9. «علائم المتّقین» در شرح خطبه همام از نهج البلاغه در 3 جلد، مطبوع
  10. «کنز المواعظ» در 51 مجلس
  11. لئالی المواعظ
  12. نوادر المواعظ[۴]

وفات

وی در ۱۷ رمضان المبارك ۱۴۰۳ هجری قمری پس از ساليانی رنج بيماری بـه ديار باقی شتافت و در مقبره سادات بهشتی در تخت فولاد مدفون گرديد.[۵]

اشعار زير بر سنگ نوشته مزارش چنين است:

بهشتی مرغ روحش بال بگشاداز اين خاكی قفس گرديـد آزاد
حسينی بود در سر تا سر عمـر نشد ذكر حسينش يك دم از ياد
نكـو نـام شـريفش بـود طــهكه با طه به جنّت همنشـين بـاد
به تاريخ وفاتش طبـع نحـویرقم زد: «عترت طه زو شـاد‌»

پانویس

  1. ↑ بهشتی، سيد طـه، تحفةالاحباب
  2. ↑ دیوان بهشتی: مقدمه؛ تحفه الاحباب، ص46؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص136.
  3. ↑ بهشتی، طه، تحفة الاحباب، ص46.
  4. ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، صص547-548.
  5. ↑ مهدوی، سيری در تاريخ تخت فولاد، صص ۱۳۶_۱۳۷.


منابع

برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۱۲۸

برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.

برگرفته از «https://wiki.esfhozeh.ir/index.php?title=سید_طه_بهشتی&oldid=24986»