این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید ضیاءالدین چهارسوقی موسوی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش صفحه)
سطر ۱: سطر ۱:
'''آقا سیّد ضیاءالدّین بن حاج میرزا هاشم چهارسوقی''' بن آقا سیّد زین العابدین موسوی اصفهانی، از علمای قرن چهاردهم هجری.  
'''آقا سیّد ضیاءالدّین بن حاج میرزا هاشم چهارسوقی''' (1289ق-1348ق) فرزند آقا سیّد زین العابدین موسوی اصفهانی، از علمای قرن چهاردهم هجری بود.  


== معرفی ==
==معرفی==
در «نسب نامه الفت» راجع به او نوشته اند:  
در «نسب نامه الفت» راجع به او نوشته اند:«مردی وارسته و دارای اطواری غیرعادی بوده».


«مردی وارسته و دارای اطواری غیرعادی بوده».  
او مردی با سخاوت و بذّال بود و هرچه داشت به فقراء و محتاجین کمک می کرد و در این خصوص راه افراط می پیمود.<ref>تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص280؛ مناهج المعارف: مقدمه، ص321.</ref> <ref>اعلام اصفهان، ج3، صص 537-538.</ref>


تولّدش در سال 1289ق و وفاتش در سال 1348ق واقع شد و در پشت تکیه صاحب روضات نزدیک دیوار مسجد مصلی مدفون گردید.
== وفات ==
وفاتش در سال 1348ق واقع شد و در پشت [[تکیه صاحب روضات]] نزدیک دیوار مسجد مصلی مدفون گردید.


او مردی با سخاوت و بذّال بود و هرچه داشت به فقراء و محتاجین کمک می کرد و در این خصوص راه افراط می پیمود.<ref>تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص280؛ مناهج المعارف: مقدمه، ص321.</ref> <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 537 و 538.</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}


=='''پانویس'''==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
<references />
=='''منبع'''==
برگرفته از: [[اعلام اصفهان]]، سيد مصلح الدين مهدوي، سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، چاپ اول، 1386.

نسخهٔ ‏۲۷ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۶

آقا سیّد ضیاءالدّین بن حاج میرزا هاشم چهارسوقی (1289ق-1348ق) فرزند آقا سیّد زین العابدین موسوی اصفهانی، از علمای قرن چهاردهم هجری بود.

معرفی

در «نسب نامه الفت» راجع به او نوشته اند:«مردی وارسته و دارای اطواری غیرعادی بوده».

او مردی با سخاوت و بذّال بود و هرچه داشت به فقراء و محتاجین کمک می کرد و در این خصوص راه افراط می پیمود.[۱] [۲]

وفات

وفاتش در سال 1348ق واقع شد و در پشت تکیه صاحب روضات نزدیک دیوار مسجد مصلی مدفون گردید.

پانویس

  1. تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص280؛ مناهج المعارف: مقدمه، ص321.
  2. اعلام اصفهان، ج3، صص 537-538.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.