این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین مدرس زاده اصفهانی»
جز |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا محمّد حسین مدرس زاده'''(1268ش- 1347ش) فرزند | '''میرزا محمّد حسین مدرس زاده'''(1268ش- 1347ش) فرزند [[محمدتقی مدرس|آقا میر محمّد تقی]] بن میر سیّد مدرس (میر محمّد صادقی)، عالم فاضل ادیب شاعر. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر نزد پدر دانشمند خود و علمای اصفهان به تحصیل مشغول شد. او از سال 1345ق پس از مراجعت از سفر مشهد مقدس به خواهش | وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر نزد پدر دانشمند خود و علمای اصفهان به تحصیل مشغول شد. او از سال 1345ق پس از مراجعت از سفر مشهد مقدس به خواهش [[جمال الدین بن محمدباقر نجفی|حاج آقا جمال الدّین نجفی]]، در طهران ساکن شد و در مسجد اقصی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| سطر ۲۰: | سطر ۲۰: | ||
وی سرانجام در سال 1347ش (مطابق با ماه شوال 1388ق) در طهران وفات یافت.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص567.</ref> | وی سرانجام در سال 1347ش (مطابق با ماه شوال 1388ق) در طهران وفات یافت.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص567.</ref> | ||
علّامه مفضال آقای حاج | علّامه مفضال [[سید محمدعلی روضاتی|آقای حاج سیّد محمّد علی روضاتی]] مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده اند:<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۴۲.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
نسخهٔ ۱۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۳۶
میرزا محمّد حسین مدرس زاده(1268ش- 1347ش) فرزند آقا میر محمّد تقی بن میر سیّد مدرس (میر محمّد صادقی)، عالم فاضل ادیب شاعر.
معرفی
وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر نزد پدر دانشمند خود و علمای اصفهان به تحصیل مشغول شد. او از سال 1345ق پس از مراجعت از سفر مشهد مقدس به خواهش حاج آقا جمال الدّین نجفی، در طهران ساکن شد و در مسجد اقصی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت.
آثار
این کتاب ها از تألیفات اوست:
1. «در راه بهشت»
2. «ترجمه خصال صدوق»
3. «تفسیر قرآن مجید» (تفسیر برخی از سوره ها)
4. «مجموعه اشعار» به عربی[۱]
وفات
وی سرانجام در سال 1347ش (مطابق با ماه شوال 1388ق) در طهران وفات یافت.[۲]
علّامه مفضال آقای حاج سیّد محمّد علی روضاتی مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده اند:[۳]
| مدرس عالم پر حشمت و جاه | چو رفت از دار دنیا او به ناگاه | |
| «شریف» از بهر تاریخش بگفتا: | «دریغ از زبده ابدال صد آه» |
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.