این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدحسن ساکت اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) جز |
||
سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
[او در آخرین ماه زندگی خود به مصیبت فوت فرزند جوانش عباس مبتلا شد] و در ماه رجب 1356ق وفات یافت و در صحن [[تکیه بروجردی]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، صص،543-544</ref> | [او در آخرین ماه زندگی خود به مصیبت فوت فرزند جوانش عباس مبتلا شد] و در ماه رجب 1356ق وفات یافت و در صحن [[تکیه بروجردی]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، صص،543-544</ref> | ||
<references /> | |||
== پانویس == | |||
<references /><references /> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶ | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶ | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] |
نسخهٔ ۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۵۰
آقا محمّد حسن ساکت ابن میرزا محمّد طلافروش، شاعر ادیب از سخنوران قرن چهاردهم هجری بوده است.
سال تولد او را( 1277ق، 1287ق و 1285ق )آورده اند. در اصفهان متولّد شده و علم و ادب را آموخت .
معرفی
او ازاعضای فعّال انجمن ادبی شیدا بود. در تصوف نیز دستی داشت و مرید مشایخ سلسله صفی علی شاهی بود.
دیوان اشعار او [با مقدمه شاعر توانا خسرو احتشامی] در اصفهان به چاپ رسیده است.
این اشعاراز اوست:
چو ماه من به رخ از زلف خود نقاب گرفت | فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفت | |
ز گریه مردم چشمم به یکدیگر گویند | ببین که خانه ما را چگونه آب گرفت | |
عرق ز چهره فشاند و جهان معطّر کرد | مگر نگار من از برگ گل گلاب گرفت[۱] |
وفات
[او در آخرین ماه زندگی خود به مصیبت فوت فرزند جوانش عباس مبتلا شد] و در ماه رجب 1356ق وفات یافت و در صحن تکیه بروجردی در تخت فولاد مدفون شد.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶