این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حسن بن حسین سالک اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (درج شعر) |
||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
== اشعار == | == اشعار == | ||
این ابیات از اشعار از اوست:<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص233؛ تذکره شاعران نانوا، ص151؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.</ref> | این ابیات از اشعار از اوست:<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص233؛ تذکره شاعران نانوا، ص151؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.</ref> | ||
{{شعر}} | |||
جهان را جُوی قدر و مقدار نیست | {{ب|جهان را جُوی قدر و مقدار نیست |بر آن بستن دل سزاوار نیست}} | ||
{{ب|ز دنیا حذر کن کزین پیرِ زال|به مردان حق غیر آزار نیست}} | |||
بر آن بستن دل سزاوار نیست | {{پایان شعر}} | ||
ز دنیا حذر کن کزین پیرِ زال | |||
به مردان حق غیر آزار نیست | |||
== وفات == | == وفات == |
نسخهٔ ۷ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۱۶
شاطر حسن سالک(1288ق-1356ق) فرزند خلیفه حسین، شاعر و ادیب معاصر، در اصفهان متولّد شد و پس از کمی تحصیل به نانوایی مشغول شد. از اعضای انجمن ادبی شیدا بود و در اشعارش «سالک» و «سالک پیر» تخلّص می کرد.
اشعار
این ابیات از اشعار از اوست:[۱]
جهان را جُوی قدر و مقدار نیست | بر آن بستن دل سزاوار نیست | |
ز دنیا حذر کن کزین پیرِ زال | به مردان حق غیر آزار نیست |
وفات
وی سرانجام در ماه رجب 1356ق وفات یافته و در صحن تکیه بروجردی در تخت فولاد مدفون شد.
تذکر: خلیفه در اصطلاح مردم قدیم اصفهان برای نانوایان و در یزد برای قنّادها به کار برده می شد.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان،اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.