این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدتقی مستجاب الدعوه اصفهانی»
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن متن و درج رده و پانویس) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] در مورد شرح احوال خاندان او می نويسد: <blockquote>«پدرانش گاهی در يزدو زمانی در اصفهان ساكن بوده و برخی از بنی اعمام او در يزد متوطّن بود و هنوز هم اعقابشان در آنجا ساكن هستند.او از علمای كامل و اهل زهد و تقوی و عزلت و انـزوا بـوده و در نـزدحـاجی كرباسی و [[سيد حجت الاسلام مقبول القول]] و محتـرم بـوده و از شـاگردان آقـا محمـدبيدآبادی بوده كه در محله ی خواجو سكونت داشته و در سال 1236 در سن بيشـتراز نودسالگی وفات يافته و در [[تخت فولاد]] جنب [[تكيـه خـاتون آبـادی]] در [[تكيـه مهدوی]] مدفون شده است.»</blockquote>جدش مير محمدباقر نيز كه از فضلای آخر عهـد صـفويه بوده در 25 جمادی الثانی 1111 وفات و در همين حوالی دفن است. | مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] در مورد شرح احوال خاندان او می نويسد: <blockquote>«پدرانش گاهی در يزدو زمانی در اصفهان ساكن بوده و برخی از بنی اعمام او در يزد متوطّن بود و هنوز هم اعقابشان در آنجا ساكن هستند.او از علمای كامل و اهل زهد و تقوی و عزلت و انـزوا بـوده و در نـزدحـاجی كرباسی و [[سيد حجت الاسلام مقبول القول]] و محتـرم بـوده و از شـاگردان آقـا محمـدبيدآبادی بوده كه در محله ی خواجو سكونت داشته و در سال 1236 در سن بيشـتراز نودسالگی وفات يافته و در [[تخت فولاد]] جنب [[تكيـه خـاتون آبـادی]] در [[تكيـه مهدوی]] مدفون شده است.»</blockquote>جدش مير محمدباقر نيز كه از فضلای آخر عهـد صـفويه بوده در 25 جمادی الثانی 1111 وفات و در همين حوالی دفن است. | ||
صاحب عنوان از اهل زهد و تقوا و عزلت و انزوا بوده و در نزد [[محمد حسن کلباسی|حاجی کلباسی]] و سیّد حجّهالاسلام مقبول القول و محترم بوده، خدمت آقا محمّد بیدآبادی و جمعی دیگر تحصیل نموده و در محلّه خواجو سکونت داشته است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 2، ص 232.</ref> | |||
از فرزندان او می توان به [[سيد محمدحسن مجتهد|آقا سيد محمدحسن مجتهد]] متـوفّی 1263 قمـری عـالمِ عامل و فقيه كامل معروف به مجتهد اشاره كرد كه دارای تأليفاتی چون [[مهجـة الفـؤاد]] در شرح ارشاد [[علامه حلی|علامه ی حلی]] در دوازده مجلّد و جامع الفقهی در 6 مجلّد و رسـاله ی وجيزه در اعجاز قرآن بوده است. | از فرزندان او می توان به [[سيد محمدحسن مجتهد|آقا سيد محمدحسن مجتهد]] متـوفّی 1263 قمـری عـالمِ عامل و فقيه كامل معروف به مجتهد اشاره كرد كه دارای تأليفاتی چون [[مهجـة الفـؤاد]] در شرح ارشاد [[علامه حلی|علامه ی حلی]] در دوازده مجلّد و جامع الفقهی در 6 مجلّد و رسـاله ی وجيزه در اعجاز قرآن بوده است. | ||
| سطر ۹: | سطر ۱۱: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|زارت بلا موعد فی غيهـب الغسـق |كانّها الكوكـب الـدری فـی الافـق}} | {{ب|زارت بلا موعد فی غيهـب الغسـق |كانّها الكوكـب الـدری فـی الافـق}} | ||
{{ب|فقلـت اهـلا بـك يـا خيـر زائـرة| اما خشيت من الحرّاس فی الطّـرق<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، صص414 ـ 415.</ref> <ref>لطفی ، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص545</ref>}} | {{ب|فقلـت اهـلا بـك يـا خيـر زائـرة| اما خشيت من الحرّاس فی الطّـرق}} | ||
{{ب|فأنشأت بلسان الحال قائله|من یرکب البحر لایخشی من الغُرَق}} | |||
{{ب|فقلت لمّا رأت عینی محاسنها|سبحان من خلق الانسان من عَلَق}} | |||
{{ب|اعیذها من عیون النّاس کلّهم|بقل اعوذ بربّ النّاس و الفَلَق<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، صص414 ـ 415.</ref> <ref>لطفی ، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص545</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== وفات == | |||
در سال 1336ق به سن متجاوز از 90 سال وفات یافته و در تخت فولادجنب تکیه خاتون آبادی در تکیه ای مخصوص مدفون شد.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص101؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 414 و 415؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص206.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۲۵: | ||
== منبع == | == منبع == | ||
برگرفته از کتاب [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390 | برگرفته از کتاب [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390 | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده:صفحات ابهام زدایی]] | |||
نسخهٔ ۲۸ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۱۶
سيدمحمدتقی مستجاب الدعوه فرزنـد سـيد محمـد سـعيد بـن محمدصـادق بـن ابوالقاسم بن محمدباقر بن ميرمحمدصادق موسوی اصفهانی عالم فاضل زاهد اصفهانی قرن سیزدهم قمری است.
معرفی
مرحوم مهدوی در مورد شرح احوال خاندان او می نويسد:
«پدرانش گاهی در يزدو زمانی در اصفهان ساكن بوده و برخی از بنی اعمام او در يزد متوطّن بود و هنوز هم اعقابشان در آنجا ساكن هستند.او از علمای كامل و اهل زهد و تقوی و عزلت و انـزوا بـوده و در نـزدحـاجی كرباسی و سيد حجت الاسلام مقبول القول و محتـرم بـوده و از شـاگردان آقـا محمـدبيدآبادی بوده كه در محله ی خواجو سكونت داشته و در سال 1236 در سن بيشـتراز نودسالگی وفات يافته و در تخت فولاد جنب تكيـه خـاتون آبـادی در تكيـه مهدوی مدفون شده است.»
جدش مير محمدباقر نيز كه از فضلای آخر عهـد صـفويه بوده در 25 جمادی الثانی 1111 وفات و در همين حوالی دفن است.
صاحب عنوان از اهل زهد و تقوا و عزلت و انزوا بوده و در نزد حاجی کلباسی و سیّد حجّهالاسلام مقبول القول و محترم بوده، خدمت آقا محمّد بیدآبادی و جمعی دیگر تحصیل نموده و در محلّه خواجو سکونت داشته است.[۱]
از فرزندان او می توان به آقا سيد محمدحسن مجتهد متـوفّی 1263 قمـری عـالمِ عامل و فقيه كامل معروف به مجتهد اشاره كرد كه دارای تأليفاتی چون مهجـة الفـؤاد در شرح ارشاد علامه ی حلی در دوازده مجلّد و جامع الفقهی در 6 مجلّد و رسـاله ی وجيزه در اعجاز قرآن بوده است.
مرحوم مستجاب الدعوه دارای طبع شعر بوده و اين اشـعار عربـی بـدو منسـوب است:
| زارت بلا موعد فی غيهـب الغسـق | كانّها الكوكـب الـدری فـی الافـق | |
| فقلـت اهـلا بـك يـا خيـر زائـرة | اما خشيت من الحرّاس فی الطّـرق | |
| فأنشأت بلسان الحال قائله | من یرکب البحر لایخشی من الغُرَق | |
| فقلت لمّا رأت عینی محاسنها | سبحان من خلق الانسان من عَلَق | |
| اعیذها من عیون النّاس کلّهم | بقل اعوذ بربّ النّاس و الفَلَق[۲] [۳] |
وفات
در سال 1336ق به سن متجاوز از 90 سال وفات یافته و در تخت فولادجنب تکیه خاتون آبادی در تکیه ای مخصوص مدفون شد.[۴]
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفي شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390