این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سیدمحمد باقر محزون سدهی اصفهانی»
(اصلاح پانویس) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سیّد محمّد باقر سدهی'''، متخلّص به '''محزون''' متوفی حدود ۱۳۶۷ ق می باشد. وی از محله درب سید فروشان سِدِه ماربین (خمینی شهر کنونی)، | '''سیّد محمّد باقر سدهی'''، متخلّص به '''محزون''' متوفی حدود ۱۳۶۷ ق می باشد. اواز فضلاء و علمای [[حوزه علمیه اصفهان]] بوده است . | ||
==معرفی== | |||
وی از محله درب سید فروشان سِدِه ماربین (خمینی شهر کنونی)، و از محترمین علماء سده و از شاگردان [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی|آقا نجفی اصفهانی]] و[[محمد علی ثقه الاسلام نجفی|شیخ محمّد علی ثقه الاسلام نجفی]] به تحصیل پرداخت . | |||
البته امام جماعت بود،به وطن اصلی خود مراجعت کرده و مرجع شرعیات آن حدود گردید و در یکی از مساجد آنجا اقامه جماعت نمود که مسجد مذکور به نام او شهرت دارد. | |||
دیوان اشعار او با عنوان «کتاب محزون در مدائح و مصائب» [در ذیحجه الحرام 1365ق در تهران] به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 155.</ref> | |||
او در سده، ديوان شعری دارد؛ که ابيات زير از اشعارش می باشد. | او در سده، ديوان شعری دارد؛ که ابيات زير از اشعارش می باشد. | ||
سطر ۱۴: | سطر ۲۱: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱. | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] |
نسخهٔ ۲۲ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۱
سیّد محمّد باقر سدهی، متخلّص به محزون متوفی حدود ۱۳۶۷ ق می باشد. اواز فضلاء و علمای حوزه علمیه اصفهان بوده است .
معرفی
وی از محله درب سید فروشان سِدِه ماربین (خمینی شهر کنونی)، و از محترمین علماء سده و از شاگردان آقا نجفی اصفهانی وشیخ محمّد علی ثقه الاسلام نجفی به تحصیل پرداخت .
البته امام جماعت بود،به وطن اصلی خود مراجعت کرده و مرجع شرعیات آن حدود گردید و در یکی از مساجد آنجا اقامه جماعت نمود که مسجد مذکور به نام او شهرت دارد.
دیوان اشعار او با عنوان «کتاب محزون در مدائح و مصائب» [در ذیحجه الحرام 1365ق در تهران] به طبع رسیده است.[۱]
او در سده، ديوان شعری دارد؛ که ابيات زير از اشعارش می باشد.
مپرس حالت من در فراق یار امشب | بلب رسیده مرا جان هزار بار امشب | |
خیال روی تو ام شعله می کشد بر سر | اگر چه شمع بسوزم عجب مدار امشب[۲] |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.