این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سیدمحمد باقر محزون سدهی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح پانویس)
جز
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد محمّد باقر سدهی'''، متخلّص به '''محزون''' متوفی حدود ۱۳۶۷ ق می باشد. وی از محله درب سید فروشان سِدِه ماربین (خمینی شهر کنونی)، از فضلاء [[حوزه علمیه اصفهان]] و از محترمین علماء سده و از شاگردان [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی|آقا نجفی اصفهانی]] و البته  امام جماعت بود.  
'''سیّد محمّد باقر سدهی'''، متخلّص به '''محزون''' متوفی حدود ۱۳۶۷ ق می باشد. اواز فضلاء و علمای [[حوزه علمیه اصفهان]] بوده است . 
 
==معرفی==
وی از محله درب سید فروشان سِدِه ماربین (خمینی شهر کنونی)، و از محترمین علماء سده و از شاگردان [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی|آقا نجفی اصفهانی]] و[[محمد علی ثقه الاسلام نجفی|شیخ محمّد علی ثقه الاسلام نجفی]] به تحصیل پرداخت .
 
البته  امام جماعت بود،به وطن اصلی خود مراجعت کرده و مرجع شرعیات آن حدود گردید و در یکی از مساجد آنجا اقامه جماعت نمود که مسجد مذکور به نام او شهرت دارد.
 
دیوان اشعار او با عنوان «کتاب محزون در مدائح و مصائب» [در ذیحجه الحرام 1365ق در تهران] به طبع رسیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 155.</ref>


او در سده، ديوان شعری دارد؛ که ابيات زير از اشعارش می باشد.
او در سده، ديوان شعری دارد؛ که ابيات زير از اشعارش می باشد.
سطر ۱۴: سطر ۲۱:
==منبع==
==منبع==
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.
برگرفته از [[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ ‏۲۲ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۱

سیّد محمّد باقر سدهی، متخلّص به محزون متوفی حدود ۱۳۶۷ ق می باشد. اواز فضلاء و علمای حوزه علمیه اصفهان بوده است .

معرفی

وی از محله درب سید فروشان سِدِه ماربین (خمینی شهر کنونی)، و از محترمین علماء سده و از شاگردان آقا نجفی اصفهانی وشیخ محمّد علی ثقه الاسلام نجفی به تحصیل پرداخت .

البته امام جماعت بود،به وطن اصلی خود مراجعت کرده و مرجع شرعیات آن حدود گردید و در یکی از مساجد آنجا اقامه جماعت نمود که مسجد مذکور به نام او شهرت دارد.

دیوان اشعار او با عنوان «کتاب محزون در مدائح و مصائب» [در ذیحجه الحرام 1365ق در تهران] به طبع رسیده است.[۱]

او در سده، ديوان شعری دارد؛ که ابيات زير از اشعارش می باشد.

مپرس حالت من در فراق یار امشببلب رسیده مرا جان هزار بار امشب
خیال روی تو ام شعله می کشد بر سراگر چه شمع بسوزم عجب مدار امشب[۲]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 155.
  2. بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۰۷؛ اعلام اصفهان، ج2، ۱۵۵.

منبع

برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، ۱۳۹۱.

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.