این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدباقر الفت اصفهانی»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '، دانشمندان و بزرگان، اصفهان<' به '، دانشمندان و بزرگان اصفهان<') |
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (تصحیح صفحه) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
شیخ محمّد باقر بن حاج شیخ محمّد تقی آقا | '''شیخ محمّد باقر بن حاج شیخ محمّد تقی آقا نجفی''' ،معروف به '''الفت''' ، عالم فاضل عارف ادیب جامع بود. | ||
{{نیازمند تکمیل}} | {{نیازمند تکمیل}} | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
در جمعه دوم جمادی الاوّلی ۱۳۰۱ه.ق متولّد شده، در اصفهان | |||
در جمعه دوم جمادی الاوّلی ۱۳۰۱ه.ق متولّد شده، در اصفهان نزد پدر بزرگوارش، در نجف اشرف نزد علماء اعلام از آن جمله: آخوند [[خراسانی]]، آقا [[ضیاءالدّین عراقی]] تحصیلات خویش را به پایان رسانید. | |||
در اوائل مشروطیت در عداد آزادی خواهان وارد شده در سال ۱۳۰۷ خورشیدی از طرف مردم اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب گردید. او در طی مسافرت های خود به ایران و خارج در خدمت آقا [[سیّد محمّد غمام]] عارف مشهور رسیده و دست ارادت بدو داده و در اصفهان در گوشه انزوا به سر برده، روزگار به تألیف و تصنیف می گذرانید. | |||
[صاحب عنوان صاحب معلومات فراوان در علوم مختلف و در سجایای اخلاقی و ملکات فاضله کم نظیر و منزل او محفل دانشمندان و اهل ادب بود.] | [صاحب عنوان صاحب معلومات فراوان در علوم مختلف و در سجایای اخلاقی و ملکات فاضله کم نظیر و منزل او محفل دانشمندان و اهل ادب بود.] | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
کتب زیر از تألیفات اوست: | کتب زیر از تألیفات اوست: | ||
سطر ۳۷: | سطر ۴۱: | ||
از اوست: | از اوست: | ||
بر تارک قدرش نرسد افسر خورشید | {{شعر}} | ||
{{ب|بر تارک قدرش نرسد افسر خورشید|آن سر که به خاک قدم چون تو کس افتاد}} | |||
{{ب|وجود خاکی من گرچه از تو رفت به باد|خوشم از این که به یکباره رفته ام از دست<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص ۵۵ و ۵۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۳۱۳ و ۳۱۴؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۳، صص ۶۱-۳۸؛ مزارات اصفهان، صص ۵۴ و ۵۵؛ گلهای ادب، ص۴۷؛ دیوان الفت، مقدمه؛ نقباء البشر، ج۱، ص۱۹۸؛ گنج زری بود درین خاکدان، ج۱، مقدمه؛ آئین فرزانگی، ج۲، صص ۱۱۸-۱۱۵؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج۱، ص۳۲۶.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۱.</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
وجود خاکی من گرچه از تو رفت به باد | |||
خوشم از این که به یکباره رفته ام از دست<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص ۵۵ و ۵۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۳۱۳ و ۳۱۴؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۳، صص ۶۱-۳۸؛ مزارات اصفهان، صص ۵۴ و ۵۵؛ گلهای ادب، ص۴۷؛ دیوان الفت، مقدمه؛ نقباء البشر، ج۱، ص۱۹۸؛ گنج زری بود درین خاکدان، ج۱، مقدمه؛ آئین فرزانگی، ج۲، صص ۱۱۸-۱۱۵؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج۱، ص۳۲۶.</ref><ref>مهدوی، | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در ۲۶ ربیع الاوّل سال ۱۳۸۴ق (۱۳۴۳ش) وفات یافته و در بقعه پدر خود جنب امامزاده احمد مدفون گردید. | وی سرانجام در ۲۶ ربیع الاوّل سال ۱۳۸۴ق (۱۳۴۳ش) وفات یافته و در بقعه پدر خود جنب امامزاده احمد مدفون گردید. | ||
مادّه تاریخ وفاتش را میر سیّد علی خان نوربخش (آزاد) گوید: | مادّه تاریخ وفاتش را میر [[سیّد علی خان نوربخش]] (آزاد) گوید: | ||
گفت آزاد بهر تاریخش: | {{شعر}} | ||
{{ب|گفت آزاد بهر تاریخش:|حیف الفت ز ما برید الفت}} | |||
حیف الفت ز ما برید الفت | {{پایان شعر}} | ||
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا نیز در وفات او چنین سروده است: | استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا نیز در وفات او چنین سروده است: | ||
خامه «برنا» دو تاریخ از پی فوتش نوشت | {{شعر}} | ||
{{ب|خامه «برنا» دو تاریخ از پی فوتش نوشت|هر یکی در مصرعی با سال هجری عرب}} | |||
هر یکی در مصرعی با سال هجری عرب | {{ب|«بود از الفت مصفّا گلشن اصحاب علم»|«بود با الفت موقّر ساحت اهل ادب»}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
«بود از الفت مصفّا گلشن اصحاب علم» | |||
«بود با الفت موقّر ساحت اهل ادب» | |||
ماده تاریخ وفاتش به شمسی نیز چنین است: | ماده تاریخ وفاتش به شمسی نیز چنین است: | ||
بهر سال وفاتش دو تاریخ | {{شعر}} | ||
{{ب|بهر سال وفاتش دو تاریخ|زد به شمسی رقم کلک «برنا»}} | |||
زد به شمسی رقم کلک «برنا» | |||
«الفتی بین ارباب دل نیست» | {{ب|«الفتی بین ارباب دل نیست»|«رفت از بین ما الفت ما»}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
«رفت از بین ما الفت ما» | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۸۱: | سطر ۷۶: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، [[دانشمندان و بزرگان اصفهان]]<span> </span>: گلدسته ،۱۳۸۴ش. | برگرفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، [[دانشمندان و بزرگان اصفهان]]<span> </span>: گلدسته ،۱۳۸۴ش. | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] |
نسخهٔ ۲۰ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۱۰
شیخ محمّد باقر بن حاج شیخ محمّد تقی آقا نجفی ،معروف به الفت ، عالم فاضل عارف ادیب جامع بود.
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
زندگی نامه
در جمعه دوم جمادی الاوّلی ۱۳۰۱ه.ق متولّد شده، در اصفهان نزد پدر بزرگوارش، در نجف اشرف نزد علماء اعلام از آن جمله: آخوند خراسانی، آقا ضیاءالدّین عراقی تحصیلات خویش را به پایان رسانید.
در اوائل مشروطیت در عداد آزادی خواهان وارد شده در سال ۱۳۰۷ خورشیدی از طرف مردم اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب گردید. او در طی مسافرت های خود به ایران و خارج در خدمت آقا سیّد محمّد غمام عارف مشهور رسیده و دست ارادت بدو داده و در اصفهان در گوشه انزوا به سر برده، روزگار به تألیف و تصنیف می گذرانید.
[صاحب عنوان صاحب معلومات فراوان در علوم مختلف و در سجایای اخلاقی و ملکات فاضله کم نظیر و منزل او محفل دانشمندان و اهل ادب بود.]
آثار
کتب زیر از تألیفات اوست:
۱ «ابواب الروضات» (فهرست بر روضات الجنات است که مستقلاً به طبع رسیده است.)
۲ و ۳. پرورش استقلال و وسائل رستگاری که از کتب خارجی ترجمه نموده و در مجله آفتاب به طبع رسانیده است.
۴. «تاریخ مداخله شیعه در امور سیاسی»
۵.«داستان هفت برادر»
۶. «دانشنامه» که به طبع رسیده
۷. «دیوان اشعار»، مطبوع
۸. «رساله میهمانی به قلم افلاطون»، ترجمه از عربی، به طبع رسیده
۹. «کشف الحجب در اسامی کتب»
۱۰. «سفرنامه» در دو مجلد
۱۱. «نسب نامه الفت»
۱۲. «مجمع الاجازات»
۱۳. «تلخیص الروضات». [مجموعه ای از آثارش در یک مجلد توسط دختر نواده اش لاله الفت در سال ۱۳۸۵ش در اصفهان منتشر گردید.]همچنین ایشان از سال« ۱۳۲۹ه.ق »مجله آفتاب را در اصفهان منتشر ساخته است.
از اوست:
بر تارک قدرش نرسد افسر خورشید | آن سر که به خاک قدم چون تو کس افتاد | |
وجود خاکی من گرچه از تو رفت به باد | خوشم از این که به یکباره رفته ام از دست[۱][۲] |
وفات
وی سرانجام در ۲۶ ربیع الاوّل سال ۱۳۸۴ق (۱۳۴۳ش) وفات یافته و در بقعه پدر خود جنب امامزاده احمد مدفون گردید.
مادّه تاریخ وفاتش را میر سیّد علی خان نوربخش (آزاد) گوید:
گفت آزاد بهر تاریخش: | حیف الفت ز ما برید الفت |
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا نیز در وفات او چنین سروده است:
خامه «برنا» دو تاریخ از پی فوتش نوشت | هر یکی در مصرعی با سال هجری عرب | |
«بود از الفت مصفّا گلشن اصحاب علم» | «بود با الفت موقّر ساحت اهل ادب» |
ماده تاریخ وفاتش به شمسی نیز چنین است:
بهر سال وفاتش دو تاریخ | زد به شمسی رقم کلک «برنا» | |
«الفتی بین ارباب دل نیست» | «رفت از بین ما الفت ما» |
پانویس
- ↑ تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص ۵۵ و ۵۶؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص ۳۱۳ و ۳۱۴؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۳، صص ۶۱-۳۸؛ مزارات اصفهان، صص ۵۴ و ۵۵؛ گلهای ادب، ص۴۷؛ دیوان الفت، مقدمه؛ نقباء البشر، ج۱، ص۱۹۸؛ گنج زری بود درین خاکدان، ج۱، مقدمه؛ آئین فرزانگی، ج۲، صص ۱۱۸-۱۱۵؛ سخنوران نامی معاصر ایران، ج۱، ص۳۲۶.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۱.
منبع
برگرفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان : گلدسته ،۱۳۸۴ش.
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.