این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید محمدتقی موسوی احمدآبادی»
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ سید محمد تقی موسوی احمد آبادی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به سید محمدتقی موسوی احمدآبادی منتقل کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:M-mosavi ahmad abadi.JPG|بندانگشتی|{{نامصفحه}}]]آقا '''سـید محمـدتقی موسـوی احمـدآبادی''' عالم فاضل محقق مشـهور بـه '''فقیـه احمدآبادی''' فرزند [[عبد الرزاق احمد آبادی|سید عبدالرزاق]] | [[پرونده:M-mosavi ahmad abadi.JPG|بندانگشتی|{{نامصفحه}}]]آقا '''سـید محمـدتقی موسـوی احمـدآبادی''' عالم فاضل محقق مشـهور بـه '''فقیـه احمدآبادی''' فرزند [[عبد الرزاق احمد آبادی|سید عبدالرزاق]] فقیه و محدث و ادیب شـاعر از علمـا و فـانی در ولاء خاندان رسول(ص) و مخلص پناهنده به آستان ولـی عصـر [[امـام زمـان (عـج )]] از شعرای مدفون در [[تخت فولاد]] است. | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== |
نسخهٔ ۲۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۱۷
آقا سـید محمـدتقی موسـوی احمـدآبادی عالم فاضل محقق مشـهور بـه فقیـه احمدآبادی فرزند سید عبدالرزاق فقیه و محدث و ادیب شـاعر از علمـا و فـانی در ولاء خاندان رسول(ص) و مخلص پناهنده به آستان ولـی عصـر امـام زمـان (عـج ) از شعرای مدفون در تخت فولاد است.
زندگی نامه
آقا سـید محمـدتقی موسـوی احمـدآبادی نزد اساتید بزرگی چـون آقـا سـید ابوالقاسم ، آخوند ملا محمد كاشی و دیگر بزرگان كسب علم نمود. مرحـوم مهـدوی شـرح حـال او را بـا عنوان محمـد نوشـته اسـت در حـالی كـه مبنای عناوین تذكره ی او بیشتر بر اسـاس تخلّص و گاه نام خانوادگی آنان بوده است. در تذکره شعرای معاصر اصفهان مرحـوم مهــدوی از ســویی او را شــاعر و عــالمی معرفی می كند كه دیـوان شـعری دارد و در سطر بعد می گوید خیلی كم شعر می گوید و این دو بیت را از او نقل می كند:
عمر بگذشت و هنوز از پی جاه و هوسيم | ترسم آخر به مراد دل خـود مـی نرسـيم | |
دل خــود را بنمــوديم بــه دنيــا پيونــد | دور شيرينی دنيا همه همچـون مگسـيم [۱] |
وی مؤلّف بیش از بیسـت جلـد كتـاب اسـت كـه اغلـب دربـاره ی امـام زمـان علیه السلام نگاشته شده و بیانگر عشق و ارادت او بـه سـاحت مقـدس آن حضـرت است.
از مجموعه آثارش كتاب «مكیال المكارم» در دو جلد به چاپ رسیده اسـت و حكایتی قابل تأمل دارد. انگیزش نگارش این كتاب را چنین نقل كرده اند كه :
وی در عالم رویا بـه محضـر آن حضرت شرفیاب می شود و دستور نگارش این كتاب را از آن حضرت می شنود كه مـی فرماینـد : «ایـن كتـاب را بنـویس و عربـی هـم بنـویس و نـام آن را بگـذار مكیال المكارم لفوائد الدعاء للقائم»
آیةاللّه حاج شیخ لطف اللّه صافی گلپایگانی در خصوص این كتـاب مـی نویسـد» :
این كتاب گویای حوصله ی فراوان مؤلـف و گسـتردگی تحقیـق و تفكّـر و تـلاش اوست در موضوع خود بی نظیر است و جز این كتاب كه در موضوع مهدویت و آداب دعای بر حضرت مهدی علیه السلام و فواید آن باشد سراغ ندارم«. [۲]
گاه بر سر ذوق اشعاری می سروده كـه اغلـب در غـم فـراق و شـوق دیـدار آن حضرت است. مرحوم مهـدوی مـی نویسـد: وی در شـعر از تخلّـص «تقـی » و گـاه «شرعی» استفاده می كرده است.
سرانجام این عالم بزرگوار در ماه مبارك رمضان 1348 قمری در پی بیماری فتق در بیمارستان انگلیسها (عیسی بن مـریم فعلـی ) بسـتری گردیـد و در پـی ملاقـات بسیاری از علما از ایشان یكی از متصدیان امور بیمارستان به نام «سراللّه خـان » از فرقه ی ضاله ی بهائیت در شب 25 ماه رمضان با خورانیـدن زهـر او را بـه شـهادت می رساند. [۳]
مزار وی در تكیه سادات احمدآبادی در جوار تكیه لسان الارض است. اشعار وی در زمینه توحید و توجه به خدا و ارزش دل و عبرت آمـوزی از گـذر عمر و نیز درباره ائمه معصومین علیهم السلام می باشد. [۴]
از اشعار اوست:
ز دوری رخت ای پادشاه حسن و جمال | رسيده جان به لب عاشـقان تعـال تعـال |
يارب فرجی كه ما اسيريم | يارب كرمی كه مـا فقيـريم | |
مـائيم لئـيم و تـو كريمـی | ما غرق گناه و تو رحيمـی [۵] |
پانویس
- ↑ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص 420
- ↑ قرقانی، مهدی، زندگانی جهانگيرخان قشقايی، ص181
- ↑ ربانی خلخالی، علی، شهدای روحانيت در يك صد سال اخير، ج2 ،صص57 تا 64
- ↑ موحد ابطحی، آيةاللّه فقيه احمدآبادی، ص159
- ↑ اشعارش در كتاب آشنايی با زندگی و شخصيت و شهادت دلباختـه امـام زمـان (عـج ) آيـة اللّـه فقيـه احمدآبادی آمده است.
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان : معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، علیرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 162