سید حسین شجره بزمی

سیّد حسين شجره فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به بزمی) در سال 1278 شمسی به دنيا آمد.

زندگی نامه

اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت.

ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد .

مرحـوم مهـدوی می نويسد:

كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت. در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.

وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی مـدفون گرديـد.

آثار و اشعار

آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:

1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام

2 ـــ علــم معــاش

3 ـــ شخصــيت مولــوی

4 ـ روانشناسی امروز

5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی

6 ــ كسـب و تجـارت عمومی

7 ـ راز كامروايی

8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی

9 ـ گلزار ايران.

از اشعار اوست:

گر خاك شـود وجـود دانـا		او راسـت حيـات جـاودانی
ليكن به مثـل حيـات نـادان		مرگ است به نـام زنـدگانی

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

ای كوچ كرده ناگـه و از يـاران		بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران
در خاك تيره خفته ولـی بيـدار		در اشك چشـم آينـه كـرداران

منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸