این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین شجره بزمی»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (تصحیح ی فارسی) |
|||
| سطر ۲۹: | سطر ۲۹: | ||
<br /> | <br /> | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد . | وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد . | ||
از اشعار اوست: | از اشعار اوست: | ||
| سطر ۴۷: | سطر ۴۷: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]: | برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان|تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸ | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۱۶ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۹
سیّد حسين شجره فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به بزمی) در سال 1278 شمسی به دنيا آمد.
زندگی نامه
اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. [۱]
ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم مهـدوی می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.
آثار
آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:
1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام
2 ـــ علــم معــاش
3 ـــ شخصــيت مولــوی
4 ـ روانشناسی امروز
5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی
6 ــ كسـب و تجـارت عمومی
7 ـ راز كامروايی
8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی
9 ـ گلزار ايران.
وفات
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی مـدفون گرديـد . از اشعار اوست:
| گر خاك شـود وجـود دانـا | او راسـت حيـات جـاودانی | |
| ليكن به مثـل حيـات نـادان | مرگ است به نـام زنـدگانی[۲] |
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
| ای كوچ كرده ناگـه و از يـاران | بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران | |
| در خاك تيره خفته ولـی بيـدار | در اشك چشـم آينـه كـرداران |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۵۸