این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدحسین خاتون آبادی»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (اصلاح صفحه) |
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سید محمدحسين خاتون آبادی( | '''سید محمدحسين خاتون آبادی(ف ۱۳۵۲ه .ق)''' فرزند عالم جليل حاج ميرزا محمود خاتون آبادی از علمــاء و ائمــه ی جماعــت اصفهان بود. <ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سيری در تاريخ تخت فولاد اصفهان. ص ۱۴۶.</ref> | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
وی شــاعر، اديــب، دانشــمند و نسب شناس معاصر، متخلّص به آزاد در غره رمضان | وی شــاعر، اديــب، دانشــمند و نسب شناس معاصر، متخلّص به آزاد در غره رمضان ۱۳۱۶ قمری (مقـارن بـا ۱۲۷۴ شمسی) در محله‌ی پاقلعه‌ی اصفهان به دنيا آمد. تحصـيلات خـود را در [[مدرسـه ی حقايق]] كه دومين مدرسه ی جديد اصفهان در آن عصر به شمار می‌آمد آغـاز كـرد و سپس به تكميل آن در مدارس قديمی همت گماشت. <ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص12.</ref> | ||
مدتی در [[مدرسه جده]] كوچك حجره گرفت و پس از آن عازم تهران شد و چندی در [[مدرسه شـيخ عبدالحسـين]] و مدتی در [[مدرسه آصفيه]] در يكی از حجرات آن ساكن و روزها در مدرسه سيروس به تحصيل علوم جديد پرداخت. پس از آن به نجف اشرف مشرف گرديد و تا اندازهای فقه و اصول و مختصری حكمت فرا گرفت. | مدتی در [[مدرسه جده]] كوچك حجره گرفت و پس از آن عازم تهران شد و چندی در [[مدرسه شـيخ عبدالحسـين]] و مدتی در [[مدرسه آصفيه]] در يكی از حجرات آن ساكن و روزها در مدرسه سيروس به تحصيل علوم جديد پرداخت. پس از آن به نجف اشرف مشرف گرديد و تا اندازهای فقه و اصول و مختصری حكمت فرا گرفت. | ||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
چندی هم از روی علاقه به تحصيل طب قديم همت گماشـته و در مطـب ميـرزا عبدالباقی حكيم باشی تلمذ نمود. <ref>خاتون آبادی، سيد حسين، طب آزاد، ص10 ،مخطوط.</ref> | چندی هم از روی علاقه به تحصيل طب قديم همت گماشـته و در مطـب ميـرزا عبدالباقی حكيم باشی تلمذ نمود. <ref>خاتون آبادی، سيد حسين، طب آزاد، ص10 ،مخطوط.</ref> | ||
در سال | در سال ۱۲۹۸ شمسی به اسـتخدام وزارت فرهنـگ در آمـد و در سـال ۱۳۳۴ شمسی مدير دبستان فردوسی اصفهان شد. <ref>مرحوم حبيب اللّه فضائلی در كتاب اصحاب رس به خدمت چند سـاله او در ابرقـو نيـز اشـاره داشـته است.</ref> در علوم متعدد بهره‌ای وافر برده بـود و از اين رو آثار قابل توجه ی در حدود پانزده جلد از او به يادگار مانده است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
1 ـ «جنگل مولی» در تاريخ | 1 ـ «جنگل مولی» در تاريخ | ||
| سطر ۲۲: | سطر ۲۲: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
وی در نوزدهم ذی‌القعده سال | وی در نوزدهم ذی‌القعده سال ۱۴۰۰ قمری برابر با هفتم مهرمـاه ۱۳۵۹ شمسـی ديده از جهان فرو بست و در تكيه‌ی خاندان خود، خاتون آبادی مدفون گرديد. | ||
از اشعار اوست كه به مناسبت ميلاد باسعادت [[حضرت ولی عصر عجل اللّه تعـالی فرجه‌الشريف]] سروده است.{{شعر}} | از اشعار اوست كه به مناسبت ميلاد باسعادت [[حضرت ولی عصر عجل اللّه تعـالی فرجه‌الشريف]] سروده است.{{شعر}} | ||
| سطر ۴۷: | سطر ۴۷: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از | برگرفته از [[کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۹۰، ص ۴۱. | ||
[[رده: کتاب تذكره | [[رده:کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۴۷
سید محمدحسين خاتون آبادی(ف ۱۳۵۲ه .ق) فرزند عالم جليل حاج ميرزا محمود خاتون آبادی از علمــاء و ائمــه ی جماعــت اصفهان بود. [۱]
زندگی‌نامه
وی شــاعر، اديــب، دانشــمند و نسب شناس معاصر، متخلّص به آزاد در غره رمضان ۱۳۱۶ قمری (مقـارن بـا ۱۲۷۴ شمسی) در محله‌ی پاقلعه‌ی اصفهان به دنيا آمد. تحصـيلات خـود را در مدرسـه ی حقايق كه دومين مدرسه ی جديد اصفهان در آن عصر به شمار می‌آمد آغـاز كـرد و سپس به تكميل آن در مدارس قديمی همت گماشت. [۲]
مدتی در مدرسه جده كوچك حجره گرفت و پس از آن عازم تهران شد و چندی در مدرسه شـيخ عبدالحسـين و مدتی در مدرسه آصفيه در يكی از حجرات آن ساكن و روزها در مدرسه سيروس به تحصيل علوم جديد پرداخت. پس از آن به نجف اشرف مشرف گرديد و تا اندازهای فقه و اصول و مختصری حكمت فرا گرفت.
چندی هم از روی علاقه به تحصيل طب قديم همت گماشـته و در مطـب ميـرزا عبدالباقی حكيم باشی تلمذ نمود. [۳]
در سال ۱۲۹۸ شمسی به اسـتخدام وزارت فرهنـگ در آمـد و در سـال ۱۳۳۴ شمسی مدير دبستان فردوسی اصفهان شد. [۴] در علوم متعدد بهره‌ای وافر برده بـود و از اين رو آثار قابل توجه ی در حدود پانزده جلد از او به يادگار مانده است.
آثار
1 ـ «جنگل مولی» در تاريخ
2 ـ «العالم والتمدن» در شرح يكی از خطبـه هـای نهـج البلاغـه حضـرت علـی (عليه‌السلام) و در مورد پيدايش آدم
3 ـ «اغصان طيبـه »، در شـرح احـوال سـادات و نقـل نسـب نامـه هـای آنـان، نسب شناسی اين محقق و شاعر ارجمند جايگاه ويژهای را در بين شعرای مدفون در تخت فولاد به او اختصاص داده است.
4 ـ مسائل حساب و هندسه برای محصلين مدارس.
5 ـ ديوان اشعار.
او از جمله اعضای انجمن ادبی شيدا بود و در اين انجمن مورد توجـه و تشـويق آخوند ملا عبدالكريم گزی واقع می‌شد و خود از اساتيد شعر و ادب به شمار آمد.
وفات
وی در نوزدهم ذی‌القعده سال ۱۴۰۰ قمری برابر با هفتم مهرمـاه ۱۳۵۹ شمسـی ديده از جهان فرو بست و در تكيه‌ی خاندان خود، خاتون آبادی مدفون گرديد.
از اشعار اوست كه به مناسبت ميلاد باسعادت حضرت ولی عصر عجل اللّه تعـالی فرجه‌الشريف سروده است.
| قــم الا يــا ايهــا الســاقی كــه شــد گــاه نشــاط | ريـــزد از پســـتان دايـــه ابـــر شـــيرِ انبســـاط | |
| كــرده اطفــال ريــاحين دســت بيــرون از قمــاط | وقــت آن شــد تــا بــه طــرف ســبزه انــدازی بســاط | |
**** | ||
| دل تهی سازی زغم، وز می كنی لبريز جام | موســم عــيش و نشــاط اســت ای نگــار دلفريــب | |
| وی رخـــت بربـــوده از دل صـــبر و آرام و شـــكيب | تـا بـه كـی در كـنج عزلـت از تفكّـر سـر بـه جيـب | |
اشعار زیر بر متن سنگ مزارش حک شده است:
| بشــنود هــركس نــوايی از دل شــيدای مــن | يـا بـه چشـم دل ببينـد حـال غـم افـزای مـن | |
| ز صــميم قلــب حمــد و ســوره بنمايــد نثــار | ياد آرد زيـر خـاك ايـن منـزل و مـأوای مـن |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۹۰، ص ۴۱.