این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین شجره بزمی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (M.masaeli صفحهٔ سیّد حسین شجره را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به سید حسین شجره بزمی منتقل کرد)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد حسين شجره''' فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به '''بزمی''') در سال 1278 شمسی به دنيا آمد.
'''سیّد حسين شجره''' فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به '''بزمی''') در سال 1278 شمسی به دنيا آمد.


== زندگی نامه ==  
==زندگی نامه==  


اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref>
اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref>


ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.
ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد .
==آثار==
از اشعار اوست:
{{شعر}}
{{ب|گر خاك شـود وجـود دانـا|او راسـت حيـات جـاودانی}}
{{ب|ليكن به مثـل حيـات نـادان|مرگ است به نـام زنـدگانی<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص295.</ref>}}
{{پایان شعر}}
 
== آثار ==
آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:
آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:


سطر ۳۳: سطر ۲۶:


9 ـ گلزار ايران.
9 ـ گلزار ايران.
 
<br />
 
== وفات ==
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد .
از اشعار اوست:
{{شعر}}
{{ب|گر خاك شـود وجـود دانـا|او راسـت حيـات جـاودانی}}
{{ب|ليكن به مثـل حيـات نـادان|مرگ است به نـام زنـدگانی<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص295.</ref>}}
{{پایان شعر}}
 
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
{{شعر}}
{{شعر}}
سطر ۴۰: سطر ۴۳:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== منبع ==
==منبع==
برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۳۵۸
برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۳۵۸
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]

نسخهٔ ‏۱۲ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۵۰

سیّد حسين شجره فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به بزمی) در سال 1278 شمسی به دنيا آمد.

زندگی نامه

اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. [۱]

ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم مهـدوی می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت.

آثار

آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:

1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام

2 ـــ علــم معــاش

3 ـــ شخصــيت مولــوی

4 ـ روانشناسی امروز

5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی

6 ــ كسـب و تجـارت عمومی

7 ـ راز كامروايی

8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی

9 ـ گلزار ايران.


وفات

وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی مـدفون گرديـد . از اشعار اوست:

گر خاك شـود وجـود دانـااو راسـت حيـات جـاودانی
ليكن به مثـل حيـات نـادانمرگ است به نـام زنـدگانی[۲]

اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:

ای كوچ كرده ناگـه و از يـارانبــر جــا نهــاده ديــده پربــاران
در خاك تيره خفته ولـی بيـدار در اشك چشـم آينـه كـرداران

پانویس

  1. معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.
  2. مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص295.

منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۳۵۸