این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «اسداللّه قمشه‌ای»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ': اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی،' به ': اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی،') |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
شیخ اسداللّه حکیم قمشه ای فرزند مشهدی جعفر، از اجله حکماء و مرتاضین در حدود سال 1297ق در شهرضا متولّد | '''شیخ اسداللّه حکیم قمشه ای''' فرزند مشهدی جعفر، از اجله حکماء و مرتاضین در حدود سال 1297ق در شهرضا متولّد شد. | ||
== | ==زندگی نامه== | ||
وی در مولد خود نزد حاج میرزا نصراللّه حکیم قمشه ای به تحصیل پرداخت، و ادبیّات، فقه، کلام، منطق و حکمت را فراگرفت؛ سپس به اصفهان آمد، و در مدرسه صدر، به تدریس حکمت و ریاضیّات قدیم و جدید پرداخت.<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] ،اعلام اصفهان</ref> | |||
از ابتداى بلوغ به تحصيل علوم راغب بـود و بـاوجود فراهم نبودن اسباب و اشتغال به زارعت، علـوم عربـى و منطـق را در زادگـاه خود به حد كمال فراگرفت و از محضر حكيم آقا ميرزا نصراللّه قمشه اى از شاگردان | |||
مرحوم حاجى سبزوارى بهره مند گرديد. سپس به اصفهان مهاجرت كرد و سـالها درمدرسه ى چهارباغ به كسب دروس حكمت و كلام مشغول بود.<ref>جمالى، تاريخ شهرضا، ص72</ref> | |||
انواع خطوط، خصوصا شکسته را خوب می نوشت، و زبان فرانسه را بدون استاد آموخته بود. | انواع خطوط، خصوصا شکسته را خوب می نوشت، و زبان فرانسه را بدون استاد آموخته بود. | ||
حافظه ى قوى و فضايل اخلاقى وى به حدى بوده است كـه مرحـوم [[محمد باقر الفت|محمـدباقرالفت]] پيرامون وى مى نويسد: | |||
از روى انصاف مى توان گفت چنـين گـوهر ى گرانمايـه كمتر زيب عالم انسانيت گشته است.<ref>لطفی،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص262 </ref> | |||
تألیفات او کتاب علم الاشیاء است که جهت محصلّین مدارس جدید تألیف نموده، و به چاپ رسیده است. | تألیفات او کتاب علم الاشیاء است که جهت محصلّین مدارس جدید تألیف نموده، و به چاپ رسیده است. | ||
شعر نیز می سروده و '''«دیوانه»''' تخلّص می نموده، قسمتی از اشعارش در کتاب دانشنامه به طبع رسیده است. از اشعار او است: | |||
شعر نیز می سروده و «دیوانه» تخلّص می نموده، قسمتی از اشعارش در کتاب دانشنامه به طبع رسیده است. از اشعار او است: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|خوش تر ز روزگار جنون روزگار نیست |نیکوتر از دیار محبّت دیار نیست}} | |||
{{ب|عاقل اگر چه عاقبت از جوی بگذرد امّا| مسلّم است که دیوانه وار نیست.<ref>سیری در تاریخ تخت فولاد، ص202؛ اصفهان (کتاب جوانان)، صص230و 231؛ رجال اصفهان، دکتر کتابی، ج1، صص406تا 411؛ دانشنامه، صص1 2 و 6؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص50؛ الذّریعه، ج9، ص335؛ نقباء البشر، ج1، ص132؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص256 و257؛ کارنامه همایی، صص56 57؛ تاریخ اصفهان، جابری، صص306و 307؛ جغرافیای تاریخی شهرستان شهرضا، ص81؛ تاریخ شهرضا.</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
سرانجام در 18 ذیقعده 1334ق در عنفوان جوانی در 36 سالگی وفات یافت، و در [[تکیه ملک]] در [[تخت فولاد]]، نزدیک قبر [[محمد کاشانی|آخوند کاشی]] مدفون گردید. <ref>اعلام اصفهان، ج1 ، ص 523.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | |||
== | ==منابع== | ||
برگرفته از: [[اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | برگرفته از: [[اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | ||
برگرفته از [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان|کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]<span> </span>: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان،1390. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]] | |||
نسخهٔ ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۴۷
شیخ اسداللّه حکیم قمشه ای فرزند مشهدی جعفر، از اجله حکماء و مرتاضین در حدود سال 1297ق در شهرضا متولّد شد.
زندگی نامه
وی در مولد خود نزد حاج میرزا نصراللّه حکیم قمشه ای به تحصیل پرداخت، و ادبیّات، فقه، کلام، منطق و حکمت را فراگرفت؛ سپس به اصفهان آمد، و در مدرسه صدر، به تدریس حکمت و ریاضیّات قدیم و جدید پرداخت.[۱]
از ابتداى بلوغ به تحصيل علوم راغب بـود و بـاوجود فراهم نبودن اسباب و اشتغال به زارعت، علـوم عربـى و منطـق را در زادگـاه خود به حد كمال فراگرفت و از محضر حكيم آقا ميرزا نصراللّه قمشه اى از شاگردان مرحوم حاجى سبزوارى بهره مند گرديد. سپس به اصفهان مهاجرت كرد و سـالها درمدرسه ى چهارباغ به كسب دروس حكمت و كلام مشغول بود.[۲]
انواع خطوط، خصوصا شکسته را خوب می نوشت، و زبان فرانسه را بدون استاد آموخته بود.
حافظه ى قوى و فضايل اخلاقى وى به حدى بوده است كـه مرحـوم محمـدباقرالفت پيرامون وى مى نويسد:
از روى انصاف مى توان گفت چنـين گـوهر ى گرانمايـه كمتر زيب عالم انسانيت گشته است.[۳]
تألیفات او کتاب علم الاشیاء است که جهت محصلّین مدارس جدید تألیف نموده، و به چاپ رسیده است.
شعر نیز می سروده و «دیوانه» تخلّص می نموده، قسمتی از اشعارش در کتاب دانشنامه به طبع رسیده است. از اشعار او است:
| خوش تر ز روزگار جنون روزگار نیست | نیکوتر از دیار محبّت دیار نیست | |
| عاقل اگر چه عاقبت از جوی بگذرد امّا | مسلّم است که دیوانه وار نیست.[۴] |
سرانجام در 18 ذیقعده 1334ق در عنفوان جوانی در 36 سالگی وفات یافت، و در تکیه ملک در تخت فولاد، نزدیک قبر آخوند کاشی مدفون گردید. [۵]
پانویس
- ↑ مهدوی ،اعلام اصفهان
- ↑ جمالى، تاريخ شهرضا، ص72
- ↑ لطفی،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص262
- ↑ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص202؛ اصفهان (کتاب جوانان)، صص230و 231؛ رجال اصفهان، دکتر کتابی، ج1، صص406تا 411؛ دانشنامه، صص1 2 و 6؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص50؛ الذّریعه، ج9، ص335؛ نقباء البشر، ج1، ص132؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص256 و257؛ کارنامه همایی، صص56 57؛ تاریخ اصفهان، جابری، صص306و 307؛ جغرافیای تاریخی شهرستان شهرضا، ص81؛ تاریخ شهرضا.
- ↑ اعلام اصفهان، ج1 ، ص 523.
منابع
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان،1390.