این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید حسین شجره بزمی»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سیّد حسين شجره''' فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به ''' | '''سیّد حسين شجره''' فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به '''بزمی''') در سال 1278 شمسی به دنيا آمد. | ||
== زندگی نامه == | == زندگی نامه == | ||
اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از | اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. <ref>معلّم حبيب آبادی، مكارم الاثار، ج7 ،ص2708؛ اثرآفرينان، ج2 ،ص59.</ref> | ||
ســپس در وزارت | ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهـدوی]] می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت. | ||
وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در [[تكيه ی آغاباشـی]] مـدفون گرديـد . | |||
از اشعار اوست: | از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|گر خاك شـود وجـود دانـا|او راسـت حيـات | {{ب|گر خاك شـود وجـود دانـا|او راسـت حيـات جـاودانی}} | ||
{{ب|ليكن به مثـل حيـات نـادان|مرگ است به نـام | {{ب|ليكن به مثـل حيـات نـادان|مرگ است به نـام زنـدگانی<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص295.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== آثار == | == آثار == | ||
آثار زير نتيجه | آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست: | ||
1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام | 1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام | ||
سطر ۲۰: | سطر ۲۰: | ||
2 ـــ علــم معــاش | 2 ـــ علــم معــاش | ||
3 ـــ شخصــيت | 3 ـــ شخصــيت مولــوی | ||
4 ـ | 4 ـ روانشناسی امروز | ||
5 ـ مقدمه بـر | 5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی | ||
6 ــ كسـب و تجـارت | 6 ــ كسـب و تجـارت عمومی | ||
7 ـ راز | 7 ـ راز كامروايی | ||
8 ـ | 8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی | ||
9 ـ گلزار ايران. | 9 ـ گلزار ايران. | ||
سطر ۳۶: | سطر ۳۶: | ||
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است: | اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| | {{ب|ای كوچ كرده ناگـه و از يـاران|بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران}} | ||
{{ب|در خاك تيره خفته | {{ب|در خاك تيره خفته ولـی بيـدار| در اشك چشـم آينـه كـرداران}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۲
سیّد حسين شجره فرزند سيّد عبدالرسول شجره(متخلّص به بزمی) در سال 1278 شمسی به دنيا آمد.
زندگی نامه
اوايل عمر ساكن قهفرخ بود و بـه آمـوزش و پـرورش كودكـان اشتغال داشت. سپس به اصفهان آمد و پس از مـدّتی بـه تهـران انتقـال يافـت و در دانشكده آمريكايی البرز به تحصيل و تدريس پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده حقوق شد و در همين زمان به نوشتن مقاله در روزنامـه هـای ايـران وكيهـان پرداخـت. [۱]
ســپس در وزارت دارايـی مشــغول بــه خــدمت شــد و از صاحب منصبان وزارت دارايی گرديد. هنگامی كه در قهفرخ بود ناهيد تخلّص می كرد ولی با آمدنش به اصـفهان تخلّـص خـود را شـيوا انتخـاب كـرد . مرحـوم مهـدوی می نويسد: كم شعر می گفت ولی سنجيده و متين می گفت، در ادبيات بيشتر از علـوم ديگر اهتمام داشت. وی در سال 1402 هجری قمری مطابق با 21 فروردين 1361 در تهران ديده ازجهان فرو بست و پس از انتقال به اصفهان در تكيه ی آغاباشـی مـدفون گرديـد . از اشعار اوست:
گر خاك شـود وجـود دانـا | او راسـت حيـات جـاودانی | |
ليكن به مثـل حيـات نـادان | مرگ است به نـام زنـدگانی[۲] |
آثار
آثار زير نتيجه ی مطالعات اوست:
1 ـــ تحقيــق در رباعيــات خيــام
2 ـــ علــم معــاش
3 ـــ شخصــيت مولــوی
4 ـ روانشناسی امروز
5 ـ مقدمه بـر جغرافيـای اقتصـادی
6 ــ كسـب و تجـارت عمومی
7 ـ راز كامروايی
8 ـ قوای روحی و آيين فرمانروايی
9 ـ گلزار ايران.
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
ای كوچ كرده ناگـه و از يـاران | بــر جــا نهــاده ديــده پربــاران | |
در خاك تيره خفته ولـی بيـدار | در اشك چشـم آينـه كـرداران |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص۳۵۸