محمد مخدوم شریفی

میرزا محمد مخدوم شریفی ازاز علمای سنی مذهب قرن دهم هجری قمری است که نسبش به میر سید شریف شیرازی می رسد.

در زمان شاه اسماعیل دوم صفوی با علماء شیعه بحث های فراوان داشت، عاقبت به بغداد رفت و در ارتباط با عثمانیان قاضی القضاه گردید.

او در اشعار خود تخلص اشرف را برگزیده است. از اشعار اوست :

مگر همان تو کنی وصف حسن خود ورنه

نظارگان جمال تو بی زبان شده اند

منبع

برگرفته ازکتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان(از صدر اسلام تا کنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، پویان مهر،1391