محمدعلی بن محمدرضا رقیی تونی خراسانی

ملاّ محمّدعلی بن محمّدرضا رقیی تونی خراسانی اصفهانی، عالم فاضل، ادیب ماهر، از دانشمندان قرن دوازدهم هجری است.

معرفی

ظاهرا در شهر «تون» (که امروزه آن را «فردوس» نامیده اند) در خراسان متولّد شده و در مشهد مقدس نزد جمعی از فضلاء از جمله حاجی محمّدحسین بُغمچی مشهدی درس خواند.

سپس به اصفهان آمده و به تحصیل و تحقیق و تألیف مشغول شد و سال ها در این شهر ساکن و شاهد حوادث این شهر از جمله محاصره و سقوط اصفهان به دست افاغنه بود.

مدّتی در مدرسه مریم بیگم ساکن بوده و کتاب هایی را کتابت کرده است. در اصفهان از محضر میر بهاءالدّین محمّد مختاری نائینی و ملاّ عبدالحی دیهوکی طبسی و دیگران بهره گرفت.

آثار

وی را تألیفاتی است که از آن جمله است:

1. «النّهایه فی شرح الهدایة» که شرح کتاب «الهدایة فی النحو» تألیف: عبدالجلیل بن فیروز الغزنوی است، نسخه اصل نزد علاّمه مفضل حاج سیّد محمّدعلی روضاتی (سلمه الله تعالی) موجود است و در «دومین دوگفتار» جناب آقای روضاتی مفصّل درباره مؤلف سخن گفته اند.

2. «تحفة الطّلبه»

3. «الاربعین» یا «روضة المؤمنین»

4. «علاج الاسقام و دفاع الآلام» به فارسی، درباره درمان بیماری های گوناگون، در یک مقدمه، 24 باب و خاتمه که نسخه هایی از آن در کتابخانه ها موجود است.

علاّمه شیخ آقابزرگ طهرانی نسخه ای از آن را در سامرا دیده اند.

5. «کفایة المتعبّدین» به فارسی، در ادعیه و زیارات، در یک مقدمه و 14 باب و یک خاتمه.

صاحب عنوان در سال 1145ق نسخه ای از «من لا یحضره الفقیه» را در اصفهان در مدرسه نواب به خط نسخ کتابت نموده است. نسخه به شماره 2725 در کتابخانه مرعشی قم موجود است. کاتب نسخه مجاز از ملاّ عبدالحی بن محمّدرفیع دیهوکی طبسی است. اجازه در کتاب قبل از مشیخه نوشته شده است.

وفات

او تا حدود سال 1164ق زنده بود.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.